BLACK EYES (NL) - Voltooid

Hoofdstuk 46 (verbeterd)

Vier jaar later.

Ik ben 20, Jackson is 22. Vanavond wilde Jackson speciaal ergens gaan logeren. We wonen nu al wel twee jaar samen, sinds dat ik 18 was geworden.

Ik ben roerei aan het maken. Met een spatel roer ik door de pan. Opeens voel ik twee armen om me heen geslagen en een kus in mijn nek. "Hey babe," zegt Jackson die dus achter me staat. "Maak je ook voor mij?" zegt hij dan. Ik kijk opzij en omhoog naar Jackson. "Ja, natuurlijk," antwoord ik. Jackson begint te glimlachen en geeft me dan een kus op mijn mond. "Ik heb zin in vanavond," zegt hij dan. "Ja, ik ook. Wat gaan we nou doen?" vraag ik. Jackson begint te grijnzen. "Het blijft een verrassing, een leuke verrassing," zegt hij dan met de grijns nog op zijn gezicht geplakt en vervolgens laat hij me los en gaat op de bank zitten. "Kom op! Je weet dat ik niet van verrassingen houd! Vertel het gewoon," zeg ik terwijl ik het roerei op mijn broodje doe en naast Jackson op de bank ga zitten. "Heb je nu serieus geen broodje voor mij gemaakt? Omdat ik de verrassing niet vertel?" zegt Jackson met een zucht, maar ook met een klein ondeugend glimlachje. "Inderdaad," zeg ik voldaan en ik begin met grote happen het broodje op te eten. "Dan moet ik maar van jouw broodje eten," zegt Jackson en hij buigt zich over me heen. Ik duw hem weer weg. "Nee, maak maar zelf," zeg ik met een brutale trotsheid. Ik begin te hoesten. Om me heen ontstaat allemaal rook. "Kat! Je hebt het fornuis aan laten staan!" roept Jackson en hij rent naar de keuken. Ik leg mijn broodje neer en ren achter hem aan. "Geen brand gelukkig, alleen maar een heleboel rook," zegt Jackson. We beginnen allemaal ramen open te doen om de rook te laten ontsnappen. Ik begin steeds meer te hoesten. Dan trekt Jackson me mee uit het appartement. "Kom, je moet hier uit. Ik wil niet dat je stikt van al dat rook. Wanneer we buiten zijn staan we heel dicht bij elkaar. Ik kijk omhoog om zo de ogen van Jackson tegen te komen. Jacksons ogen wenden zich af van mijn ogen en bekijken mijn lippen nu grondig. Dan buigt hij voorover en ik ga op mijn tenen staan. Het moment lijkt wel eeuwen te duren. Vervolgens laten Jacksons lippen mijn lippen los en hij kijkt me aan. "Laten we anders nu al vertrekken naar dat wat ik vanavond wilde gaan doen. Ik pak even de autosleutels," zegt hij en hij gaat snel naar binnen. Hij komt er ook weer snel uit met de autosleutels in zijn ene hand en in de andere hand zijn telefoon. "Maar onze kleren dan? Die stinken helemaal naar rook," zeg ik. "Kleren gaan we niet nodig hebben schatje," zegt Jackson met een grote grijns op zijn gezicht. Ik schud mijn hoofd speels, typisch Jackson.

We rijden al een hele tijd. Dan parkeert hij ergens. Vreemd genoeg herken ik dit denk ik, maar ik kan me niet herinneren waarvan. Dan zie ik het. "O mijn god, Jackson!" schreeuw ik. Ik spring uit de auto en ren naar Jackson, die nu ook uit de auto komt, toe en omhels hem. "Bedankt!" zeg ik opgewekt terwijl ik hem een volle zoen op zijn mond geef. We zijn namelijk bij het vakantiehuisje waar we de eerste keer dat we samen op vakantie gingen ook waren. Het vakantiehuisje waar ik ontmaagd ben. Schijnbaar was het vakantiehuisje van Harvey en hij heeft het aan Jackson gegeven. Ik had al heel vaak tegen Jackson gezegd dat ik er zo graag nog een keer naar toe zou willen gaan en nu zijn we er! Ik ben super blij.

Die avond.. Het is al aan het schemeren. Van Jackson mag ik niet naar buiten gaan of naar buiten kijken. Hij is ook al de hele avond bezig in de keuken en nu loopt hij steeds naar buiten. "Kat?" hoor ik Jackson roepen van ergens in de keuken. "Kan je een blinddoek omdoen?" roept Jackson. Ik doe een blinddoek om. "Gedaan!" roep ik terug. Dan voel ik hoe twee handen me naar buiten lijden. Ik voel het zand onder mijn voeten. Dan laten de twee handen me los. "Kat je kan je blinddoek afdoen," zegt de stem van Jackson. Ik doe de blinddoek van mijn ogen en het is geweldig. Ik kan mijn ogen niet geloven. Jackson zit geknielt in een pak met een doosje in zijn handen. Achter hem staan in een hartjesvorm allemaal kaarsjes die het strand mooi verlichten in de schemering. In het hartje staan allemaal hapjes. Jackson kijkt me veel belovend aan. Dan klikt hij het doosje op en een prachtige ring komt tevoorschijn. "Katarina Knight, wil je met me trouwen?" zegt hij met een hoopvolle stem waar een onzeker randje aan zit. Ik haal diep adem.

Nog even een cliffhanger! Wat denken jullie dat ze zegt? Volgende hoofdstuk is het laatste hoofdstuk. Daarna ga ik alles nog verbeteren en daarna is het klaar! Ik zal wel aan een volgend boek gaan werken natuurlijk. X.Hannah