BLACK EYES (NL) - Voltooid

Hoofdstuk 16 (verbeterd)

Hey allemaal, ik wilde even zeggen dat het me echt bijna niet meer lukt om elke dag te uploaden, ik ga het nog steeds proberen. Ik denk dat ik drie of vier keer per week ga uploaden.. Dat dus. Ik hoop dat jullie het een leuk boek vinden en veel plezier met lezen! x.Hannah

Ik heb nog anderhalve week te gaan. Daarna zijn mijn ouders weer terug. Ze weten het nog niet van alles wat er is gebeurd. Lucy en Jackson beschermen me van Nick en Nick heb ik niet meer gezien sinds het 'incident'. Nu maar hopen dat hij ook daadwerkelijk niet meer terug komt. Er is altijd wel iemand bij me. Vooral Lucy, ze gaat voor de wc staan wanneer ik er op zit en ze wacht voor de deur van de badkamer wanneer ik douche. Ik word er nu wel gek van. Ik bedoel ik snap dat het allemaal zo weer opnieuw zou kunnen gebeuren maar ik heb niet het gevoel dat Nick in de wcpot zit ofzo wanneer ik er naar toe ga. Ik heb echt niet overal bescherming voor nodig.

Ik zit in de woonkamer en drink een glas cola terwijl ik op mijn telefoon zit. Jackson heeft me weer met rust gelaten maar Lucy niet. Ze zit nu dus ook tegenover me en ze staart naar me. Ik raak er nogal ongemakkelijk van. "Lucy... Je hoeft niet bij elke stap die ik zet me achterna te lopen. Geloof me ik kan voor mezelf zorgen. En stop met staren," zeg ik tegen Lucy. Ze schrikt op uit haar staar en kijkt naar me alsof ze probeert te zien wat er in mijn hoofd omgaat. Dan kijkt ze weg. "Ik denk dat ik wel achter je aan zou moeten lopen. Je bent mijn beste vriendin en nu ook nog eens mijn zus! Ik laat je echt niet nog een keer verkrachten hoor!" zegt ze verontwaardigt. Ik zucht luid en zeg: "Ten eerste: ik ben niet verkracht, Nick wilde wel maar toen was Jackson er om me te redden. Ten tweede ik kan echt voor me zelf zorgen! Dus laat me maar even met rust, oké?" Lucy kijkt me kort bedenkend aan en knikt dan langzaam. Dan staat ze op en loopt ze de woonkamer uit. Eindelijk wat tijd voor mij alleen. Ik ben benieuwd wat Jackson, Seth en Wolf nu uiteindelijk met Nick hebben gedaan. Ik wilde het gister aan Jackson vragen maar de dagen nadat ik bijna aangerand werd door Nick heb ik Jackson niet gezien. Hij is vrijwel altijd bij zijn vrienden en als hij thuis is is hij op zijn kamer met de deur op slot. En wanneer ik dan op zijn deur klop zegt hij niks en doet hij ook niet open. Als ik door mijn raam kijk naar zijn raam kan ik soms zien hoe er wat rook uit het raam ontsnapt als teken dat hij een sigaret ofzo zit te roken. Wanneer hij wel weer met me wilt praten ga ik hem vertellen dat hij echt zou moeten stoppen met roken want het is super slecht voor hem. En trouwens ik dacht dat hij zei dat hij me zou beschermen. Ik merk daar anders helemaal niks van.

Het is avond en ik moet maar gaan beginnen met koken. Ik heb tegen mevrouw Jamesson gezegt dat ze vakantie mag houden totdat Harvey en Jenny terug zijn van hun huwelijksreis. Ze wist eerst niet zeker of ze wel zou moeten gaan maar uiteindelijk heeft ze heel dankbaar het huis verlaten. Nu kook ik dus aangezien Jackson dat nooit doet en ik hem ook niet zie en Lucy is er gewoon vreselijk slecht in. Allereerst moet ik nog wat boodschappen doen want we hebben geen pasta meer in huis en ik heb juist vandaag zo veel zin in pasta met tomatensaus. Dus ik trek mijn schoenen en jas aan en pak de huissleutels voor als ik zo weer terug in het huis moet. Dan loop ik snel nog even naar de keuken zodat ik een tas kan pakken waar ik de boodschappen in kan doen. Lucy zit op het keukeneiland maar wanneer ze mij ziet springt ze er snel vanaf. "Waar dacht jij naar toe te gaan? Je gaat echt niet alleen hoor!" zegt Lucy. Ik haal mijn schouders op. "Het is al een paar dagen geleden gebeurd en ik kan ook niet voor altijd als een kluizenaar in mijn huis zitten. Ik wil ook naar buiten! En ook alleen!" zeg ik tegen Lucy. Ze zucht hard en expres heel luid en kijkt me dan streng aan. "Je past op, je neemt de normale route, je vermijd steegjes en je komt meteen naar huis wanneer je klaar bent!" zegt ze op een toon alsof ik haar dochter ben. Als grapje zeg ik: "Ja mama!" en we lachen allebij. "Totzo!" roep ik nog en dan ga ik naar buiten. Er waait een rustige wind en de zon schijnt zachtjes. Ik begin met lopen. De supermarkt is heel dichtbij dus ik kan er prima naar toe lopen.

Halverwege de weg naar de supermarkt voel ik me vreemd genoeg bekeken. Af en toe kijk ik achterom maar het zal wel niks zijn. Dan wanneer ik er bijna ben voel ik hoe ik van achtere wordt gegrepen bij mijn heupen en hoe iemand me in een steegje duwt. Lucy had nog zo gezegt hoe ik van steegjes weg moest blijven. Dan word ik ruw omgedraaid en tegen de muur aangedrukt. Wanneer ik zie wie het is schrik ik. Het is een van de vrienden van Nick. Degene met het enge gezicht. Zijn ogen staan woedend en er zit een soort pleister op zijn neus. Dat kwam vast en zeker omdat ik hem die ene dag had geslagen. In zijn mondhoek bungelt een sigaret en hij heeft een vieze grijns op zijn gezicht. "Mijn naam is Skyler, de jongen met de tatoeages is Kay en de andere gast," de mix van de twee jongens, "is Bruce. Je hebt de verkeerde jongens geslagen en Nick heeft door jou met een of ander hoertje het moeten doen omdat jij hem niet gaf wat hij wilde," zegt Skyler. Zijn stem is diep en je hoort dat hij veel rookt. De lucht van de sigaret blaast hij richting mijn mond. Ik wil hem nog een stomp op zijn neus geven maar wanneer ik mijn handen ook maar een centimeter beweeg grijpt hij ze vast. Hij staat schuin voor me zodat ik hem geen knietje kan geven. Zijn gezicht brengt hij vlak bij die van mij en hij blaast opnieuw de rook van zijn sigaret uit in mijn gezicht. Ik hoest, maar omdat hij mijn handen vast heeft kan ik ze niet voor mijn mond houden dus ik hoest 'perongeluk' vol in zijn gezicht. Hij wordt naar mijn verbazing niet boos. Hij begint alleen maar te grijnzen. Dan ademt hij diep in, spuugt zijn sigaret uit en komt nog dichterbij mijn mond met zijn mond. Dan begint hij me te zoenen en terwijl hij dat doet blaast hij de rook, die hij nog in zijn mond had bewaard, in zijn mond in mijn mond. Ik probeer hem weg te duwen maar hij is veel sterker. Ik zoen hem niet terug maar hij stopt niet. Vervolgens duwt hij mijn handen op zijn lichaam en hij zet me nog meer klem. Hij begint me te zoenen in mijn nek en het gebeurt met steeds meer lust. Allemaal zuigzoenen ontstaan in mijn nek. "G... ga... ga je me verkrachten?" piep ik met een bibberige stem. Hij begint plots hard te lachen. "Nee natuurlijk niet! Dat laat ik over aan Nick! Hij komt je binnenkort nog wel ophalen ergens. Dus ik zou er klaar voor staan en de pil slikken ofso. Geloof me, je wilt geen baby van hem en een condoom gaat hij nooit gebruiken!" Dan laat hij me ruw los waarbij mijn hoofd hard tegen de wand aan komt. Hij loopt weg en steekt weer een sigaret op. Ik word achtergelaten in een klein steegje met een bloedend achterhoofd. Zo snel ik kan ren ik naar huis. Mijn hand houd ik op mijn bloedend achterhoofd en tranen rollen over mijn wangen.