BLACK EYES (NL) - Voltooid

Hoofdstuk 15 (verbeterd)

Voor de mensen die het vorige stukje niet lazen maar toch willen weten waar het over ging: Kat werd bijna verkracht door Nick. Op dit moment zijn zijn vrienden weg en is Kat alleen nog maar in haar ondergoed. En haar armen zijn vast gebonden en ze heeft ducktape op haar mond. Dit stukje dat er nu komt is minder erg.

Ik zit vast. Vast in de greep van Nick. Ik denk echt dat ik verkracht ga worden totdat ik de voordeur hoor opengaan. Ik probeer te schreeuwen maar de ducktape zit nog op mijn mond. Alleen een paar gesmoorde kreten zijn hoorbaar. Ik hoor wat mensen praten op de gang. Ik denk dat het Jackson is. Ik wil niet dat hij me zo ziet maar ik wil wel dat hij me komt redden. "Hou je klep hoer!" sist Nick zachtjes maar ik stop niet met proberen te schreeuwen. Dan krijg ik een stomp in mijn buik en ik zak in elkaar. Het doet ongelooflijk veel pijn. Maar tot mijn grote vreugde gaat de deur van de woonkamer open en ik zie Jackson in de deuropening. Ik zit ineengedoken op de bank en Nick is opgestaan en heeft zich gedraaid naar de deur. Ik zie Jackson met grote ogen naar het tafereel kijken. Tot mijn blijdschap zie ik de twee vrienden van Jackson achter Jackson verschijnen. Jackson had Nick nooit alleen aangekund. Al snel beginnen de twee vrienden van Jackson met Nick te vechten en Nick vecht hard terug. Jackson rent naar mij toe maar ik blijf in elkaar gedoken zitten. Hij geeft me een dekentje van de bank om mezelf mee te bedekken en helpt me dan omhoog. De twee vrienden zijn gestopt met vechten aangezien Nick nu bewusteloos op de grond ligt. De twee jongens lopen achter Jackson en mij aan de trap op. Jackson tilt me op zijn bed en geeft me wat van zijn kleren. Hij had net zo goed naar mijn kamer kunnen lopen maar ik ben wel blij dat hij hier bleef. Ik trek zijn joggingsbroek en shirt aan en ga rechtop op het bed zitten. De twee jongens staan tegen de muur aangeleund. Ze zitten onder de rode plekken en schrammen. Ik kijk ze dankbaar aan. "Dankjewel," fluister ik, bijna zonder geluid, maar ze knikken dus ze hebben het gehoord. "Ik ben Seth en dat is Wolf," zegt de jongen die blijkbaar Seth heet. Wolf gromt alleen maar kort wat ik erg toepasselijk bij zijn naam vind. Wolf loopt naar het raam en opent het. Vervolgens steekt hij een sigaret op en hij laat de rook via zijn mond door het raam ontsnappen. Jackson loopt boos ijsberend heen en weer. Seth loopt naar hem toe en slaat hem vervolgens op zijn rug. "Auw gast! Waar was dat voor?!" roept Jackson. Seth grinnikt. "Bedenk later maar een plan van wraak, je hebt iemand om te troosten," fluistert hij terwijl hij richting mij knikt. Ik zit met mijn handen voor mijn ogen in elkaar gekrompen op het bed. Jackson loopt vlug naar me toe en gaat naast me zitten. Hij trekt me naar zich toe en ik ruik zijn deodorant en ik voel zijn hart snel kloppen. Ik begin te huilen en te trillen. Eerst was ik verstijft van schrik maar nu komen mijn emoties naar buiten. "Je bent hier veilig, ik hou je veilig, ik beloof het," fluistert hij zacht in mijn oor. Ik knik voorzichtig terwijl ik mijn tranen probeer weg te vegen. Wolf en Seth gaan naar beneden om met Nick 'af te handelen' zeiden ze. Ik ben benieuwd wat ze gaan doen. "Wat gaan ze met Nick doen?" zeg ik met een half gebroken stem. "Ze gaan hem een lesje leren," zegt Jackson. Dat maakt alles niet veel duidelijker maar ik laat het erbij zitten. "Kat, we moeten het Harvey en Jenny vertellen. Wat hier is gebeurd is niet oké en Nick moet het huis echt verlaten. Hij is oud genoeg," gaat Jackson verder. Ik knik zachtjes.

Het is nog niet laat maar ik ben doodop. "Jackson... Bedankt, zonder jou en Seth en Wolf was ik nu verkracht geweest," snik ik. Jackson knikt. Blijkbaar lijk ik ook heel moe want Jackson legt me neer, waardoor ik lig, op zijn bed en slaat zijn deken over me heen. "Ik blijf hier voor je, om je te beschermen," fluistert Jackson nog in mijn oor en met die woorden val ik in slaap. In een hele diepe slaap.

Ik woel en woel door mijn bed en uiteindelijk word ik met een gilletje en een enorme schrik wakker. Ik had gedroomd over wat er vanmiddag was gebeurd maar dan met een niet zo fijn einde. Al snel zie ik de deur opengaan en Jackson stormt binnen. "Ben je oké?" zegt hij wanneer hij op het bed gaat zitten. Ik knik. "Ik... Ik... Ik droomde..." zeg ik vol van schrik, maar voordat ik ook maar mijn zin af kon maken had Jackson zijn armen alweer om me heen geslagen. Een veilig warm gevoel siste door mijn lichaam. Aan zijn armen kon ik wel wennen...