BLACK EYES (NL) - Voltooid

Hoofdstuk 47 (verbeterd)

Ik haal diep adem.

"Ja natuurlijk!" roep ik en ik omhels hem. Hij gaat rechtovereind staan en tilt me op. Hij houdt me hoog in de lucht en brengt me daarna in zijn armen.

Een maand later.

Vol zenuwen frummel ik aan het randje van mijn jurk. "Je gaat er beeldig uitzien!" roept de visagiste die mijn moeder had ingehuurd om mijn make up te doen. "Helemaal mee eens!" roept Lucy opgewekt. Ze is mijn nagels aan het lakken. Ondertussen zit er een andere visagiste aan mijn haar. Mijn moeder staat van een afstandje ons te bewonderen.

"Helemaal klaar!" zegt de visagiste die mijn haar doet. "Ja hier ook!" roept de andere visagiste die de finishing touch aan mijn make up doet. Ze gaan allebei iets verder weg staan en bewonderen het eindresultaat. Lucy is ook klaar met mijn nagels en ze kijkt me vrolijk aan. "Je gaat trouwen!!" gilt ze dan plotseling en ze gooit haar armen opgewekt in de lucht. Ik grinnik. Dan hoor ik geklop op de deur. "Kat?" klinkt er van de andere kant, duidelijk de stem van Jackson. "Nee je mag niet binnenkomen! Dat brengt ongeluk in het huwelijk!" roept mijn moeder nu en ze gaat voor de dichte deur staan alsof ze hem kan tegenhouden. "Mag ik met Kat praten dan? In privacy," zegt de stem weer. Mijn moeder zucht. "Zolang je echt niet binnenkomt!" zegt mijn moeder nog en dan verlaten Lucy, Jenny en de visagistes de kamer. "Kat?" zegt de trillende stem van Jackson. "Ja?" zeg ik terug. "Weet je het zeker?" zegt de trillende stem van Jackson nu. "Jij?" vraag ik. "Ik weet het niet, het is gewoon een grote stap," zegt Jackson. Ik knik, maar besef de me dan dat Jackson dat helemaal niet kan zien. "Ja inderdaad. Maar ik denk dat we er klaar voor zijn," zeg ik. "Kon ik je maar in mijn armen houden nu, je zoenen en knuffelen," zegt Jackson. Ik glimlach. "Nog maar een paar uurtjes en dan ben ik voor altijd bij je," zeg ik. Even is het stil. "Jackson?" zeg ik dan. "Ja?" zegt hij terug. "Je blijft wel bij me toch?" zeg ik dan met een zenuwachtige stem. "Tot de dood ons scheidt, zo zeggen ze dat toch altijd?" zegt Jackson. Ik moet lachen. "Ja, tot de dood ons scheidt," zeg ik en dan nemen we afscheid.

Vol zenuwen sta ik achter de grote deur. Ik hoor allemaal mensen praten in de kamer waar ik zo in moet. Mijn moeder staat naast me. Onze armen in elkaar gehaakt. Mijn knieën knikken en mijn onderlip trilt een beetje van de zenuwen. Het valt Jenny, mijn moeder, op. "Het komt wel goed Katje," zegt ze en ze geeft me een veelbelovend knijpje in mijn hand. Ik glimlach en bedank haar en dan gaat de deur open. Een heleboel mensen kijken bewonderend achterom naar mij en mijn moeder. Jackson staat bij het altaar, naast de priester. Seth en Wolf staan naast hem. Aan de andere kant staat Lucy. Ze hupt van de ene been op de andere van enthousiasme. Het doet me wel glimlachen. Stapje voor stapje loop ik naar het grote altaar. Vervolgens helpt mijn moeder me het trapje op. Wanneer ik om kijk en haar een kus op haar wang geef geeft ze me nog een lief knikje en gaat dan naast Harvey op een van de bankjes zitten. Jackson heeft mijn hand vastgepakt en hij kijkt me lief en blij aan. Ik ben er klaar voor.

"Wilt u, Jackson Knight, trouwen met Katarina Knight en haar tot uw wettelijke echtgenote maken?" zegt de priester. Jackson glundert helemaal. "Ja ik wil!" zegt hij dan. "En wilt u, Katarina Knight, trouwen met Jackson Knight en hem tot uw wettige echtgenoot maken?" zegt de priester weer. Ik knik enthousiast en zeg: "Ja natuurlijk wil ik!" Jackson kijkt me lief aan. "Dan mag u nu de bruid kussen," en dat doet hij. We kijken elkaar kort aan en dan omhels hij me en fluistert in mijn oor: "Tot de dood ons scheidt."