BLACK EYES (NL) - Voltooid

Hoofdstuk 20 (verbeterd)

Oei... Cliffhanger... Dit is maar een kort hoofdstukje want ik heb niet veel tijd. Vanaf morgen begin ik weer met heel veel sporten dus ik heb niet zo veel tijd meer om te schrijven enso. Ik zal dus ook niet meer elke dag uploaden. Dat dus. X.Hannah

Dit hierboven is Lydia Martin, ik ken haar van teen wolf. Ik zie Kat een beetje als haar maar Kat heeft ook nog wat meer sproeten.

"Hey engel."

Als verstijft zit ik op de grond. Ik kijk naar het gezicht van Nick die me met een grijns aankijkt. Hij steekt zijn hand uit zodat hij me kan helpen met omhoog komen. In mijn schrik krabbel ik naar achteren over de vloer. "Heb je me niet gemist engel?" zegt Nick met een vieze grijns op zijn gezicht geplakt. Vol walging spelen de gebeurtenissen van de vorige keer in mijn hoofd af en even is er een doodse stilte. Dan raak ik uit mijn trance en spring ik boos op. "Jij raakt mij met geen vinger aan! Begrepen?!" roep ik uit. Ik hoop dat Jackson of Lucy me kunnen horen als ze thuis zijn. "Oh engel van me. Nog steeds bang? Ik zal je wat vertellen," en woord voor woord zet hij een stap dichterbij en ik een stap verder weg, "Je angst is totaal terecht. Ik ga je leven zuur maken. En laten we beginnen met wat activiteiten in mijn slaapkamer in mijn huis. Dus verman je, engel van me, en kom met me mee." Ik kokhals al bij de gedachte aan met hem mee naar huis gaan. "En als ik niet mee zou gaan?" bibbert mijn stem. Nick begint bulderend te lachen. "Als je niet mee zou gaan zou dat zeer spijtig zijn voor dat schattige moedertje van je. We willen natuurlijk niet dat je geen ouders meer hebt hè? Je moet niet vergeten dat ik de belangrijke rechterhand ben van een van de grootste maffiabazen, hè engel?" sist Nick terwijl hij nog een stap dichterbij zet. Ik voel de muur tegen mijn rug en Nick staat met zijn lichaam tegen me aan. Hij heeft mijn handen vast en tegen de muur aan gedrukt boven mijn hoofd. Ik knik. Dan trekt Nick me mee naar zijn auto en we rijden van het huis weg. Here goes nothing.

Trillend op mijn benen sta ik voor de villa van Nick. Hij werd net gebeld door iemand en is nu hevig in gesprek in een andere taal waar ik niks van begrijp. Ik wist niet dat hij dat kon. Zo nonchalant mogelijk probeer ik mijn telefoon uit mijn kontzak te pakken zonder dat Nick het door heeft. Tot mijn verbazing lukt het me. Nu nog iemand appen. Ik kijk voorzichtig op mijn telefoon en open Whatsapp. Ik app Jackson. Hij is de persoon die waarschijnlijk wel weet waar het huis van Nick is. Ik app: "HELP NICKS HUIS" en druk snel op verzenden. Nick heeft het blijkbaar door want hij grist boos mijn telefoon uit mijn hand en gooit hem kapot op de stoep. "Kut hoer dat je bent," zegt hij en ik schrik van zijn woorden. Vervolgens trekt hij me met zich mee zijn huis in. Hij gooit me in een van de kamers van zijn huis en loopt vervolgens angstaanjagend naar me toe. Hij sluit me op tussen de muur en zijn lichaam. "Ik verwacht dat je niet meer van die kut streken uithaalt engel. Nu moet ik je even fouilleren want ik wil natuurlijk niet dat je me weer verraad." En gretig gaan de handen van Nick over mijn lichaam. Ik blijf verstijfd staan. Ik weet dat ik geen kansen heb om nu uit zijn greep op de situatie te ontsnappen. Dus ik blijf als verstijfd staan. Eerst betast Nick mijn armen en mijn benen. Maar terwijl hij mijn benen doet gaat hij steeds verder omhoog. Het broekje dat ik aan heb schuift hij omhoog en ik krijg een rilling over mijn hele lichaam. Dan gaat hij verder vanaf mijn buik. Bovenaan mijn buik raakt hij continue mijn borsten aan en ik kan er niks tegen doen. Dan laat hij me los. "Dit bewaren we voor later engel, nu moet ik even wat dingen regelen," zegt Nick nog en dan verlaat hij de kamer. Ik hoor hem de deur op slot draaien en daar ben ik dan. Helemaal alleen opgesloten in een kamer van mijn stiefbroer en er is niks wat hem kan stoppen van mij aanranden.

Ik kijk de kamer rond. Er staat een reusachtig bed met veel kussen. Voor de rest is er nog een andere deur dan de deur waar we door naar binnen kwamen. Snel ren ik er naartoe in de hoop dat het een uitgang is maar dat is het niet. Het is simpelweg een badkamer met een groot bad, een wc en een wastafel. Onder de wastafel staat een kastje en ik kijk er vlug in. Er zitten alleen maar wat simpele dingen als een borstel en wat elastiekjes. Wanneer ik in de volgende la kijk zie ik een EHBO doos. Ik open hem vlug en kijk wat er allemaal in zit. Een hele hoop pilletjes en wat pleisters. Dan verlaat ik de badkamer en ga zitten op het grote bed. Ik barst in huilen uit.