Κεφάλαιο 25...

Start from the beginning
                                    

Έχει περάσει μια ωρα και σχεδόν έχω ολοκληρώσει την ζωγραφιά μου και θα την βάλω μαζί με τις άλλες ζωγραφιές που έχω στις οποίες απεικονιζεται. Όμως το κουδούνι με διακόπτει και αναγκάζομαι να πάω να ανοίξω. Ανοίγω την πόρτα και μπροστά μου βλέπω την Αγάπη.  Για μια στιγμή παγωνω αλλά όταν πέφτει στην αγκαλιά μου την σφίγγω και βγαίνω από τον λήθαργο τον οποίο είχα πριν από λίγο βυθιστεί.
Την σφίγγω πάνω μου όπως και αυτή εμένα και βάζοντας το κεφάλι μου στον λαιμό της αναπνέω το άρωμα της.

"Θα με σκάσεις έτσι όπως με σφίγγεις " την ακούω να λέει γελώντας

"Δεν με νοιάζει" κλείνω την πόρτα και πάμε και καθόμαστε στον καναπέ. Έρχεται δίπλα μου, μου χαϊδεύει το μάγουλο και με κοιτάει στα μάτια.

"Σε συγχωρώ που με άφησες για να πας να ξεκαθαρίσεις με τον Αννίβα, σαγαπω πολύ και ξέρω ότι αυτό που έκανες μόνο εσύ θα μπορούσες να το είχες κάνει " την ακούω να λέει και δεν μπορώ να συγκρατησω την χαρά μου που με συγχωρεί και με αγαπάει. Αμέσως χαμογελάω υπερβολικά πολύ και εκείνη γελάει μαζί μου.

"Ευτυχώς που το κατάλαβες γιατί αν δεν το έκανες θα σε κυνηγούσα μέχρι να το κάνεις" λέω και δίχως να χάσω άλλο χρόνο ενώνω τα χείλια μας. Το φιλί μας γλυκό και παθιασμένο. Ένα μήνα στερήθηκα αυτά τα χείλια, αυτό το κορίτσι αλλά δεν πρόκειται κάτι τέτοιο να ξανά γίνει ποτέ ξανά. Τα χείλια της σαν βελούδο, γλυκά και τα χέρια μου στην μέση της την φέρνουν ακόμα πιο κοντά μου και την κολλάνε πάνω μου.

"Μου έλειψες όσο δεν φαντάζεσαι και δεν θα αφήσω ξανά ούτε λεπτό χαθεί" λέω και ακουμπάω το μέτωπο μου με το δικό της

"Δεν θέλω να μου ξανά κρύψεις τίποτα" λέει και με κοιτάει στα μάτια. Μα όταν με κοιτάς με αυτά τα μελια μάτια καρδιά μου πως θες να πω όχι;

"Το ορκίζομαι " απαντώ και την ξανά φιλάω αχορταγα. Μου έλειψε τόσο πολύ αυτό το κορίτσι. Η ζωή μου είναι, η περιπέτεια μου.
"Είναι απόγευμα θες να πάμε έξω βόλτα και μετά να δούμε ταινία;" της προτείνω και αυτή δέχεται κατευθείαν.

Καβαλαμε την μηχανή μου και φτάνουμε στο εμπορικό κέντρο. Μπαίνουμε μέσα και πιασμένοι συνέχεια χέρι χέρι περπατάμε και βλέπουμε τις βιτρίνες δεξιά και αριστερά. Έπειτα από μια μεγάλη βόλτα φτάνουμε στο σινεμά του εμπορικού και ψάχνουμε να βρούμε τι ταινία θα δούμε και καταλήγουμε στο Venom που είναι Marvel και η Αγάπη τρελάνετε για όλους αυτούς τους ήρωες. Εγώ αντίθετα τρελενομαι για αυτήν.

Hector:Hades Son...Where stories live. Discover now