Το τανγκό της Νεφέλης

Σ' αγαπώ Νεφέλη μου...

            ~20~

Ξεροκαταπίνω και νιώθω τη ντροπή να με πνίγει.
«Θα μου πείτε επιτέλους τι συμβαίνει;» Ξαναρωτάει με περισσότερη ένταση.
«Πρέπει να μάθεις κάποια πράγματα αλλά δεν είναι η ώρα ακόμη Μαρία μου.» Της λέει ο Στέφανος με ήρεμη φωνή.
«Η μάνα μου χαροπαλεύει εκεί μέσα κι εσείς κάθεστε και φιλιέστε;» Φωνάζει.
«Μαρία μου να σου εξηγήσω.» Προσπαθώ να πω όμως με σταματάει.
«Εσένα δεν θέλω ούτε να σε βλέπω. Την έπεσες στον πατέρα μου;» Λέει με απόγνωση.
«Δεν είναι έτσι. Προσπάθησε να ηρεμήσεις να σου μιλήσουμε.» Λέει ο Στέφανος καθώς την πλησιάζει.
«Δεν θέλω να ακούσω τίποτα. ΕΣΥ φύγε δεν σε θέλω εδώ!» Μου λέει και νιώθω όλο μου το σώμα να τρέμει.
«Μην την διώχνεις, δεν της αξίζει. Ηρέμησε σε παρακαλώ.» Μάταια προσπαθεί ξανά και εγώ παίρνω το κουράγιο που μου έχει απομείνει και φεύγω τρέχοντας. Ακούω τις φωνές τους πίσω μου όμως δεν σταματάω.

Φτάνω σπίτι σε άθλια κατάσταση. Δεν ξέρω πώς μπήκα στο αυτοκίνητο και οδήγησα. Ευτυχώς, όπως περίμενα, ο Φίλιππος λείπει. Μαζεύω τη βαλίτσα μου με γρήγορες κινήσεις και την κρύβω μέσα στη ντουλάπα, κινούμαι προς την κουζίνα, όπου φτιάχνω μια κούπα καφέ και προσπαθώ να συγκεντρώσω τις σκέψεις μου...

Δεν μπορώ να πιστέψω όσα έχουν συμβεί τις τελευταίες ώρες και ότι οι δικές μου βιαστικές κινήσεις με οδήγησαν σε αυτή τη κατάσταση. Αρχικά μέσα σε όλα αυτά έχω μπλέξει το Φίλιππο, που δεν φταίει σε τίποτα και διέλυσα τη σχέση μου με τη Μαρία. Εντάξει, μπορεί να μην έφταιγα εγώ σε αυτό μα δεν έπρεπε να με βρει σε αυτή τη κατάσταση με το Στέφανο. Έπρεπε να κρατηθώ και να βάλλω μπροστά τη λογική και όχι το συναίσθημα.

Το κεφάλι μου πονάει στη σκέψη πώς αν δεν είχα αντιδράσει τόσο παρορμητικά όλα θα ήταν διαφορετικά τώρα. Νομίζω ότι ο καφές δεν βοηθάει στη περίπτωση μου και αρπάζω το μπουκάλι με τη τεκίλα... Έχει περάσει αρκετή ώρα όταν προσπαθώ να τηλεφωνήσω στη Μαρία. Δυστυχώς όμως δεν μου απαντάει τη πρώτη φορά και έτσι αποφασίζω να την καλέσω άλλη μία, με αποτέλεσμα να μου το κλείσει. Αποφασίζω να μην ξαναπροσπαθήσω για σήμερα και συνεχίζω το ποτό μου. Ένα μήνυμα έρχεται και το ανοίγω ανυπόμονα όταν βλέπω τον αποστολέα του.

Στέφανος:

Δεν έχει αλλάξει κάτι. Θα σε ενημερώσω. Μη στεναχωριέσαι θα προσπαθήσω να την ηρεμίσω. Σ' αγαπώ!

Η απάντησή μου γράφεται σε δευτερόλεπτα.

Θα περιμένω. Κι εγώ σ΄ αγαπώ.