Arcie's Pov
Isang linggo na ang dumaan mula nang tuluyan na ngang nawala sa amin si Charice.Naging malungkot ang buhay namin araw araw.Tulad nalang ngayon,nandito kami ni Mikael sa mall para maggrocery.
"Babe,sapat na ba ito para sa isang buwan?"tanong niya.
"Yes.Ang dami na nga niyan eh.Ipacounter mo na babe."sabi ko sa kanya.
Hindi rin madali sakin ang sitwasyon naming dalawa ni Mikael ngayon.Gabi-gabi parin siyang umiiyak hanggang ngayon.Naging mahirap din sa akin kasi halos isang oras ko pa siyang kinocomfort bago sya tumahan.
Palagi niyang sinasabi sa akin na miss na miss na nya ang kapatid niya.Miss na miss na nyang tawaging baby ang kapatid niya.Pero ngayon,wala na.Finish na lahat.😢
"Let's go babe..."natigil lang ako sa pag iisip nang nakangiti na sa harapan ko si Mikael.Hinawakan nya ang kamay ko at sabay na kaming lumabas ng mall.
"Thank Ma'am,Sir.Come again!"aning isa sa mga staff bg mall.Nginitian lang namin sila saka kami pumasok sa kotse.
"Kailangan pa nating dalawin si Tristan sa bahay nila."sabi niya.Tumango lang ako bilang sagot.
Pagdating namin sa bahay nila Tristan ay agad din kaming sinalubong ni Mommy na mama ni Mikael.Syempre,mag asawa kami ehh.
"Hi son!!! My daughter!!! Mabuti naman at dumalaw kayo dito."nakangiting salubong niya sa amin.Nagbeso-beso lang kami saglit at pumasok narin kami sa loob ng bahay.
"Nandito ba si Tristan,Ma?"tanong ni Mikael nang makaupo kami sa sofa.
"Nasa taas anak.Hanggang ngayon kasi palagi parin siyang umiiyak."sagot niya.Nakikita ko parin hanggang ngayon na malungkot parin sila.Pati kasi ako pilit ding nagmomove on.
"When is his flight?"tanong ni Mikael.
"Mamayang gabi.Tapos ko naring inimpake ang mga gamit niya."sagot nya.
Nagkwentuhan lang muna kami ni mommy.Syempre yung topic na sobrang layo kay Charice.Mahirap na baka kasi mag-iiyakan na naman kami dito.
Bryle's Pov
Nandito kami sa school.Buhay estudyante na naman kasi syempre,graduating na ang babybabe ng buhay ko.Hihihi.
At ako naman 3rd year college palang.Hahayst...
"MJ, bakit hindi mo ginalaw yang pagkain mo?"tanong ni babybabe kay MJ na nanatiling nakabusangot.
"I miss Charice noona.*pout*"nagbuntong-hinga nalang kaming dalawa ni Anne.
"Bilisan nyong kumain at papasok pa tayo."aniya.Tahimik kaming kumakain ng lunch hanggang sa natapos ay wala paring nagsasalita.
Sa isang linggong wala na talaga si ate Charice,I admit na sobrang lungkot ng araw namin.Lalo na kapag makikita namin si kuya Tristan na nagkukulong sa kwarto at palaging umiiyak.
Yung feeling na kahit gaano man kasaya ang buong araw mo ay pakiramdam mo may kulang parin.Kasi, nalagasan na ang barkada ninyo.Na may nawala na at kahit kailan ay hindi mo na makakasama ulit.
Unless sa kabilang buhay...
"Babybabe, sabay tayong uuwi mamaya ahh."sabi ko nang marating na namin ang classroom nila.As usual,tumango lang siya at malamig akong tinignan sa mata.
May namatay na nga't lahat hindi parin nagbabago ang ugali ng girlfriend ko.Cold parin sya at syempre nerd parin.Hayst...
Natapos ang buong araw ko ay agad narin kaming umuwi ni Anne.Ngayong gabi na aalis si Kuya Tristan at magstay muna siya sa London.Gusto niya kasi na doon na sya magmove on sa lahat ng nangyayari sa buhay niya.
Sa pagiging bagong mag-asawa nila ni ate Charice pero sad to say,iniwan naman siya agad nito.
Pagkarating namin sa bahay ay agad kaming bumaba at sinalubong naman kami nila ate Arcie at kuya Mikael.Nandito rin pala sila.
KAMU SEDANG MEMBACA
The Playboy's Girl(COMPLETED)
Fiksi RemajaTristan Ford Zapanta.Pangalan palang.Playboy na.Siya yung tipo ng tao na effortless pagdating sa babae.Like hell what? Ang mga babae mismo ang lumalapit sa kanya at lumandi.Kaya, nasanay na siya sa buong buhay niya na iyon ang gawi niya.Pero sa kab...
