Jeon :")
Konularda ileride olduğum için sınıfı serbest bırakmıştım ve sabahtan beri dedikodumu yapıyorlardı ilk başta ise Yun. Şu öğrencilerin, öğretmenleri hakkında dedikodu yaptıkların da duymadıklarını sanıyorlar.
Halbuki bütün gün okulda öğrenmediğim dedikodu olmuyordu.
Telefonumu çıkartıp instagrama girdim yine takip isteklerimin hepsi öğrencilerdendi Tanrım veletlerden kurtulamıyordum. Okul da ayrı evde ayrı bir veletim var. Ha birde çocuk olursa tam olurdu...
"Jungkook hoca yeni stiliyle sevimli görünüyor. Sexy halinden eser bile yok, gitmiş bütün karizma"
"Öyle deme Jaehwa. Jungkook hala yakışıklı"
"Kendini kandırma Dambi. Adamın gitmiş bütün karizma xhdnsjmsk"
"Sen sus bakayım Woohyun ağzına çarpacağım şimdi"
"Onu bunu bırakın da Jungkook niye böyle oldu birden bire saçını da toplamış bir tuhaf djcnkxmsl"
"Kafasına esmiştir NSBDJDNSKMSKSKKSNJXJZK"
"NDBDJDNKSMDOXNXICJXIXNXKMKXJDKDJXIXKDKDKSKDJDJJXJXJ"
Jungkook muş sanki askerlik arkadaşıyım. Kafama esmişmiş güya espiri yapıyorlar, bütün sınıf oturmuş benim hakkım da konuşuyor olacak iş değil üstelik hyung'um Yun'u akşam yemeğine götürecek 'istirsin sindi gil jingkik'.
Herkes bana bir tuhaf bu günlerde hayır anlamıyorum. Evde karımın gazabına uğruyorum, Jungkook nasılsın iyiyi misin diye soran yok. Ben kimim tabi.
"Jungkook'un karısı mı dedi acaba"
"Olabilir aslın da sen ne dersin Yun. Sonuçta Jungkook'la ilişki skandalı çıkan sensin"
"Adı üstüne skandal ben nerden bilebilirim git kendisine sor"
"Hayır yani oturup bizle dedikodu yapıyorsun ondan dedim"
"Sende yapıyorsun. O halde sende mi Jungkook hocanın eşi oluyorsun?"
"Bana bak sen nasıl benim hakkım da böyle konuşursun"
"Sen kimsin ki seninle nasıl konuşacağıma karar veresin?"
Kavga çıkacaktı ama onları durdurmak yerine mahallede ki teyzeler gibi onları dinlemek istiyordum. Fakat işin ucun da benim minnoş karım vardı ki şu an hiç minnoş gibi durmuyor. Daha çok...
Ateşli gibi.
Tanrım sinirlenince bir hoş oluyordu ama burası karma bir sınıf şimdi daha fazla sinirlenmeden ayırmalıyım.
"HEY SİZ İKİNİZ NEDEN BENİM DEDİKODU MU YAPIP KAVGA EDİYORSUNUZ HAH?" Bastır be Jungkook.
"Hocam Yun bana sizinle birlikte olduğumu söyleyerek bana iftira attı" Avcumun içini alnıma dayadım başımı ağrıtıyordu bu kız benim.
"Neyse ne Yoora hemen odama gel" diyip sınıftan çıktım. Yoora ise Yun'a dil çıkararak peşimden gelmeye başladı. Bu kızın psikolojisi iyi değil gibi.
Odamın kapısını açıp koltuğuma oturdum peşimden Yoora ise kapıyı kapatmış ve önümdeki koltuğa bacak bacak üstüne atarak oturmuştu. Bu kız fazla kabaydı.
"Yoora sana oturman için izin vermedim." Biraz bozulsada kalkmadı. Ama ben kaldırmasını iyi bilirim.
"Hocam...buraya farklı şeyler için çağırdığınızı biliyorum. Burada oturmasam da birazdan kucağınız da olacağım zaten..."
"O zaman disiplinede oturursun artık yapacak bir şey yok..." diyip A4 kağıdı çıkartıp dilekçe yazdım ve imzaladım. Artık 1 ay görmeyecektim onu.
"Hocam siz ne diyorsunuz ne disiplini?" Yazdığım kağıdı eline verdim.
"Seninle neden kavga ettiğiniz hakkın da konuşacaktım fakat senin daha başka işlerin varmış o yüzden sana 1 ay veriyorum işlerini hallet ve gel" diyip onu gönderdim. İyi laf soktum. Sandalyeme güzelce yayılırken odama paldır küldür Yun'un gelmesini beklemiyordum.
"Yu-" sözümü tamamlamama izin vermeden kucağıma oturmuş ve dudaklarıma kapanmıştı. Tanrım dualarımı kabul ettiğin için çok teşekkür ederim.
Yun'u belinden tutup kendime daha çok bastırdım. Hayvanlığım tutmuştu çok sert öpüyordum onu.
Yavaşça masaya yatırıp sert öpmeye devam ettim. Kendimi durdurmalıydım yoksa şuracıkta sevişecektik ama olmuyordu işte daha fazlasını istiyordum. Bunu yapacak yerini buldun Yun.
Yun'da duracak gibi değildi zaten, uzun zamandır didişmekten öpüşememiştik bile.
Umarım içeri biri girme-
"Jungkook!!!"
Hass
ŞİMDİ OKUDUĞUN
my husband is a teacher || jjk
Fanfiction*DEVAM ETMEYECEK* Gizlice Jungkook'un çalışma odasına giriyordum ama çok sessiz olmalıydım ve sınav sorularını almalıydım. "Hayatım?" Duyduğum sesle yavaşca arkamı dönüyorum. "Aha-ah kocacım sen uyumuyor muydun?" "Sınav haftasında odamda ne yaptığı...
