°15°

7.1K 522 255
                                    


Jeon Jung Kook•

Bugün okula erken gelmiştim çünkü Kim Dong Wan için dilekçe yazacaktım. Ayrıca onunla ayrıntılı olarak konuşmalıydım. Evimize kadar gelip bunları kolay kolay öğrenemezdi. Kesinlikle içimizden biri yardım ediyordu ona.

Masamdan kalkıp odamın dışına çıkıp nöbetçiyi çağırmıştım.

"Bana 3/3 sınıfında ki Kim Dong Wan'ı çağır odama gelsin. Benim çağırdığımı söyle ve mümkünse çabuk gelsin." Nöbetçi başını salladı ve koşar adımlarla merdivenleri çıkmaya başladı. Yerime oturup sıkıntıyla ofladım. Taşınmak istemiyordum -ki sandece Yun mezun olana kadar burada kalacaktık- ama işi erkene çekmemiz gerekmişti. Bu beni üzüyordu hem ailemiz buradaydı hem de doğup büyüdüğümüz yer. Taşınmak ikimizi de yıpratacaktı. Ben yeni bir okulda öğretmenlik yapacaktım ama Yun okulların kapanmasına az bir zaman kala okul değiştirecekti ve...o kadar kısa sürede uyum sağlayamaz doğal olarakta derslere kendini veremezdi. Kapım tıklatılmadan açılmıştı ve Dong Wan pat diye içeri dalmıştı. Bu terbiyesizlikleri görmezden gelecektim çünkü artık hiçbir şeye gücüm kalmamştı.

"Beni çağırmışsınız hocam" diyip alayla sırıttı. Her ne kadar karışmasamda tavırları sinirime dokunuyordu.

"Otur ve anlatmaya başla" karşımdaki koltuğa otumuş bacak bacak üstüne atmıştı.

"Neyi anlatmamı bekliyorsunuz hocam? Sizi nasıl nasıl ifaşaladığımı mı?" yavaşça sinirleniyordum ama kendime hakim olmalıydım.

"Evet. Tam da ondan bahsetmeni istiyorum ama...kimle anlaşma yaptığını da bilmek istiyorum." Dong Wan yerinden biraz kıpırdanınca emin olmuştum başında biri olduğuna.

"S-siz neyden bahsediyorsunuz hocam. Ne anlaşması?"  Yerimden kalktım ve Dong Wan'ın önünde ki koltuğa oturdum.

"Neyden bahsettiğimi iyi biliyorsun Dong Wan. Sen öğrencimsin, seni tehtid etmek istemezdim ama...eğer söylersen sadece bir hafta uzaklaştırma alırsın sonuçta hayatını berbat etmek istemiyorum. Fakat...söylemezsen seni okuldan atmak için elimden geleni yaparım. Şimdi ya söylersin ya da söylemezsin karar senin." Korkmuştu. Ne kadar belli etmek istemese de gözlerinden anlaşılıyordu.

"S-siz bunu yapamazsınız" başımı hayır anlamında salladım.

"Yapabilirim Dong Wan. Okumak istediğini biliyorum. Babanın öldüğünü ve annenin hasta olduğunu...abinin çalıştığını, okul çıkışı onun yanın da çalıştığını ve...ablanın para kazanmak için yaptığı şeyleri, kardeşinin ne zorluklarla okuduğunu...hepsini biliyorum. Ne kadar çalışsanız da paraya ihtiyacınız var. Ve sen...okuyup meslek sahibi olup annene bakmak istiyorsun. Tabi Yun'a aşıksın..." Dong Wan'ın gözleri kızarmıştı. Onun yaşadıkları çok kötüydü. Onu anlamıyordum ama empati kuruyordum.

"Ö-özür dilerim...özür dilerim. Özür dilerim. Hayatınızı mahfetmek istemiyordum...sadece size çok kızgındım. Yun'un size ait olması sizden nefret etmeme neden oldu...üzgünüm" Yerimden kalktığım da o da gözlerini silip ayağa kalkmıştı. Ona aniden sarıldım ve sırtını sıvazlayıp geri çekildim. Ellerimi iki omzuna koydum.

"Şimdi Dong Wan. Söyle bana bunu sana yapmanı isteyen kimdi." Dong Wan başını eğmişti.

"Özür dilerim...gerçekten paraya ihtiyacım olduğu için yaptım. Bu olaydan sonra boşanırsınız v-ve Yun bana kalır sanmıştım..." Derin bir nefes verdim. Boşanma lafı beni geriyordu.

"Bunu kim yapmanı istedi Dong Wan..."

"Yul...Seo Yul"

LÜTFEN BU SEFERDE ADLRI YANLIŞ OKUYUP KİTAP BOKA BAĞLIYO DEMEYİN DLSNDİNSOAİSNAOSNO

NASILDI?

NASILDI?

NASILDI?

NASILDI?

NASILDI?

Yb yine geç geldi üzgünüm T-T
Ama bol bol oy ve yorum olursa kendimi daha çabuk toplarım :")

O YÜZDEN PAMUK ELLER YILDIZA XOEMDİNSP

my husband is a teacher || jjkWhere stories live. Discover now