Synesthesia ➸ taegi

『6』

» Eon'un gözünden «

"Böyle saçma bir planın nasıl işe yarayacağını düşünüyorsun Eon?"
Taehyung bana kafası karışmış bir ifadeyle bakarken ben onun dediklerini pek önemsemedim ve tabaktan bir çörek alıp pekmeze batırdıktan sonra kenarından azıcık ısırdım. Ona anlatmaya çalışsam da kafasına sokamayacaktı, bu yüzden bu planı ona zorla kabul ettirecektim. Tüm sabahımı ona plan yapmakla geçirmiştim; o kadar uğraştan sonra istese de istemese de uygulayacaktı.

"Senin anlamaya zekan yetmiyorsa ben ne yapabilirim?"
Elimdeki çöreğin kenarını bir daha pekmeze batırarak kemirdim. Taehyung ise kaşlarını çatarak tepsiyi önümdeki masadan alıp odanın diğer tarafındaki televizyon masasının üstüne koydu.

"Şunları yemeyi bırak. Zaten şekerli olan çörekleri bir de pekmeze batırıyorsun. Şeker komasına gireceksin."

"Planım ve çöreklerimle uğraşmayı bırakır mısın?"
Elimde kalan son çöreği ağzıma tıkıştırdım. Bana midesizmişim gibi davranıyordu ama çöreğin pekmezsiz pek bir tadı olmuyordu ki! En azından şu tabaktakileri bitirmeme izin verseydi. Sanki benim yediklerimin kalorisi ona gidiyordu. Çörekleri sırf ben geleceğim diye yapması ve şimdi elimden alması da ayrı bir ironiydi zaten.

"O planı uygulamayacağız. Şimdi başka bir şeyler düşünmeye başla."
Televizyon masasındaki birkaç süslemeyi ve televizyonun hemen üstündeki raflarda duran kitapları düzeltip koltuğun arkasındaki üçlü camın perdesini biraz araladı. İçeri giren ışığın genellikle beyaz ve bej tonları çoğunlukta olan odayı aydınlatmasıyla birlikte gözlerimi kıstım.

O kadar düşündükten sonra o plandan vazgeçemezdik. Kötü bir plan da değildi. Sadece Taehyung'un biraz beynini çalıştırması gerekiyordu, kötü olan şey ise bu durum neredeyse imkansızdı.
"Niye ki? Planın neresini beğenmedin?"

"Hiçbir yerini! Ondan uzaklaşmak beni sevmesine nasıl yardımcı olacak acaba?"
Koltuğun diğer ucuna genelde stresli olduğu zamanlarda yaptığı gibi kamburunu çıkartarak oturdu.

Belki anlar diye anlatmaya başladım.
"Çok yüzeysel düşünüyorsun Taehyung! İnsanlar ellerinde olan şeylerin değerini onlar gittikten sonra anlarlar. Sen soğudukça seni sevmeye başlayacak. Ayrıca başkalarıyla konuşup onu kıskandıracaksın. Daha mükemmel bir plan düşünemiyorum."

Öfledi.
"Bilmiyorum Eon. Beni sevmezse diye korkuyorum."

"Ne yapacaksın? Aynı böyle mi devam edeceksin? Böyle devam edersen seni sadece kankam olarak görüyorumdan ileri gidemezsin. Bunu sen de biliyorsun. Hem bu plan işe yaramazsa geri dönüşü de var."
Planımı kabul edecekmiş gibi bakıyordu. Onun ne istediğini gayet iyi biliyordum; kendisi hep onunla iyi olsun, her şey iyiye gitsin ve arkadaşlarken bir anda sevgili olsunlar istiyordu. Anlamadığı şey ise onun durumunda bunun olması pek olası değildi. Benim planımın geri tepme olasılığı yüksekti ama başarılı da olabilirdi. Yoongi'yi çok tanımasam ve hiç sevmesem de eğer ilişkileri Taehyung'un anlattığı gibiyse planım işe yarayacaktı.

"Tamam. Kabul."

"Güzel. Şimdi planın üstünden tekrar geçiyorum. Doğum günü partini hazırlayacağız ve bir sürü insan olacak. Yoongi'yle çok konuşmayacaksın. Ne olduğunu sorarsa salağa yatacaksın. İleriki günlerde seninle bir şeyler yapmak isterse hep işim var falan diye bahane uyduracaksın. Er ya da geç kavga edeceksiniz zaten. Kavgada nasıl davrandığın çok önemli değil ama fazla konuşma derim; sanki o, sen istemiyormuşsun ama seninle arkadaşlığını bitirmiş gibi olsun. Sonra da sana geri gelecek. Sevgili olacaksınız. Mutlu son. Bu A planı, tamam mı?"

"Tamam."

"Şimdi B planı. Diyelim ki kavgadan sonra bayağı uzun bir süre barışmadınız."