Chapter 32:Soccer Player

Start from the beginning
                                    

  
  Bandang 3:00pm nagtungo na kami sa soccer field.May laro si Nikko ngayon eh.Ang dami naring mga tao ang pumapalibot sa field para lang manuod ng game.
"Anong number ba ni Nikko?"tanong ni Anne."Number 10 siya.Kyaaaahh!!"tili ni Alexa.Baliw na ata tong isang to.Nagtawanan lang sila pero ako hindi nakisabay sa kanila.Bad mood parin kasi ako.Tsk.
Kami lang apat nina Anne,Alexa at Alicia ang nanunuod.Si JM at MJ kasi busy sila ngayon.Hindi ko alam kung anong ginagawa nila.

"Kyaaaaahhhh!!! Go number 10!!!"tili ng mga kababaihan.
"Number 10!!!!"wala namang ibang number 10 kundi si Nikko lang.Ang galing din pala ni Nikko maglaro.GHED.
Grabe ang tilian at sigawan ng mga estudyante dito sa field.Puro number 10 lang ang isinisigaw nila.Naku! May fans na agad si Nikko ohh.Ang galing naman niya kasi.
Napatingin rin ako sa tatlong kasama ko na nagtitilian rin.Lalong-lalo na si Alexa na proud na proud kay Nikko.
Alelelele!!!

"Go Nikko mylabs!!! Kyaaahhhhh!!!"
Nagulat kami sa sigaw ni Alexa at lahat napatingin sa kanya.Nakakahiya siya! Tsk.
Napatingin naman kami kay Nikko na ngayon ay nakatingin kay Alexa na ang laki ng ngiti.Edi sila na.
"Para sayo ito mylabs!!!"nanlaki naman ang mga mata namin sa sinabi ni Nikko.Whew! May endearment na sila ahh.Nagsimula na ulit ang laro.
"Kyaaaahhhhh!!! Number 10!!!!"sigawan na naman ng karamihan.Sikat talaga ni Nikko.Mwahahahaha!!!
Napatingin ulit ako kay Alexa at ngayon ang laki-laki ng ngiti ng bruha.No wonder, may something na ang dalawa.Hayst.Ang sweet.

Natapos rin ang game ni Nikko at syempre ang team nila ang nanalo.Si Nikko lang naman kasi ang magaling don eh.Proud na proud talaga ako sa mga kaibigan ko.
"Congrats Nikko!"sabay naming bati sa kanya at niyakap siya.Napatingin naman kami kay Alexa na nakatayo lang."Thanks guys."sagot ni Nikko.
Nagulat nalang kaming tatlo ni Anne at Alicia nang lumapit si Nikko kay Alexa at hinalikan siya sa cheeks at hinawakan ang kamay saka na sila sabay tumalikod samin.
"Eehhhhhhh!!!"tili naming tatlo.
Si Alexa naman pasimpleng ngumiti.Ayjusko!
Napangiti nalang ako habang tinatanaw silang papalayo.Atleast, may something na sa kanilang dalawa at makamove on narin si Alexa kay Kyle diba? I'm sure, masaya si Kyle para kay Alexa.Saka ang bait kaya ni Nikko noh.Alam kong hindi niya sasaktan si Alexa kasi hindi sya katulad ng bestfriend niyang si Zapanta na playboy.

Hindi kasi playboy si Nikko.

Nauna ng umalis sina Alicia at Anne sa campus.Knowing na magkavillage lang pala ang dalawang bruha.Si JM at MJ naman maaga ding umalis kanina.Kaya mag-isa nalang ako ngayong palabas ng campus.Tsk.
Sumakay na ako sa kotse ko at dumiretso na ulit sa hospital para sa check-up.
  Pagkadating ko sa hospital inaasikaso agad ako at halos manlumo ako nang malaman ko na wala na talagang pag-asang makasurvive ako sa lung cancer na ito.Ang sabi ng doctor babalik parin ako doon.Wala pa namang taning ang buhay ko eh.Mabubuhay pa naman daw ako ng matagal-tagal pero hindi nga lang sigurado.Alam ko naman na sa susunod na bumalik ako dito may taning na ang buhay ko.
Hanggang ngayon hindi parin alam ni Papa at Kuya ang sakit ko.Ayokong mag-alala sila sakin noh.Mabuti pang sarilinin ko nalang ito para hindi na sila mag-alala sakin.Ayokong mapabayaan nila ang mga trabaho nila dahil lang sakin.At kahit nga sa barkada hindi nila alam na naging stage 3 at ngayon stage 4 na talaga.
Ang alam lang kasi nila stage 2 pa at pwede pa akong makasurvive.Pero ngayon, sigurado na ako na tatanggapin ko nalang na dadalhin ko talaga ang sakit na ito hanggang sa mamatay na ako.

Iyak lang ako ng iyak pagkauwi ko sa bahay.Bumalik na rin pala ang mga katulong ko kaya nagtataka nga sila kung bakit ako umiiyak.Pero hindi narin sila nagtanong.Hindi ko na talaga alam.Ang bata-bata ko pa para magkaroon ng ganitong sakit.Wala akong magawa eh.Eto ang ibinigay sakin ni Lord.Napatingin ako sa cellphone ko na hanggang ngayon wala paring kahit isang text o tawag na galing kay Tristan.Umiyak na naman ako.Sheyt.
I dialled Andrei's phone number at buti naman nagriring.Ilang minuto pa at sinagot niya narin ang tawag.

"Charice ikaw ba ito?"
"Yes.Kumusta kana?"ugh! Nagcrack ang boses ko.
"Okay lang naman ako.Ikaw kumusta? Bakit ka pala napatawag?"
"Okay lang din ako.S-si Tristan a-asan?"hindi ko na mapigilan ang pagkacrack ng boses ko.
"Hindi pa siya nakakabalik dito sa resthouse ey.Teka? Umiiyak ka ba?"
"A-ah.Hindi Andrei.Okay lang ako.
S-sige b-bye."

Agad ko ng binaba ang cellphone.Napatingin ako sa wristwatch ko at 7:55pm na.Hindi pa siya nakabalik sa resthouse?Tsk.

Buti pa si Nikko at panalo siya sa game nila kanina.Asan kaya nagpunta nag dalawang yon ngayon?
Ang laki pa ng ngiti ni Alexa kanina.Hay naku!

I'm happy for them.
Atleast, soccer player si Nikko.Mwahahahaha!

******************

Vote and Comment!

Mystery book para kay bestfriend sa darating na birthday niya this June 4.

Advance Happy Birthday balyang!
@Marlie Jane Sarno Lovelots💞💓💕

@CherayDiAyy💕

The Playboy's Girl(COMPLETED)Where stories live. Discover now