Aşk Rengi

Aile

The Civil Wars - Girl With The Red Baloon

"E kocaman olmuş bunlar ama Defne." diyerek Deniz'i kucakladı Efsun teyze. "Teyze doğduklarında geldiniz. 4 ayları bitti artık." diye cevap verdi Defne de yanlarına otururken. "Ay oldu mu o kadar ya?" diye hayıflandı Efsun teyze, "Sözüm ona kaçırmayacaktım büyümelerini. 4 ay kaçmış bile.". Defne gülümseyip "En sıkıcı dört aylarını kaçırdın teyzem. Üzme kendini." dedi, "Bak şimdi gözlerinin içine bakıyorlar konuşunca. Bakıyorsunuz değil mi annecim? Evet bakıyorsunuz.". Efsun teyze Deniz'i yerde karnının üstünde kendi kendini kaldırmaya uğraşıp devrilen sonra da gülen Masal'ın yanına bıraktı.

"Boncuk gözlerini yiyeceğim ama bu çocuğun ben Ömer." diyerek bir anda bana dönünce hazırlıksız yakalanmış gibi gözlerimi çektim Masal'dan. "Ye Efsun teyze. Siz yiyin diye yaptık zaten." dediğimde kahkaha attı. "En bitane damat yemin ederim." diyerek yere oturdu yavaşça Masal ve Deniz'in yanına. "Bu cadı aynı sen Defne." diye kıkırdadı kendi sırtını yere getirmenin mutluluğuyla gülen Masal'a bakıp, "Geçen geldiğimde de benziyordu ama büyüyünce biraz daha oturmuş yüzü. Gözler baba ama. Bak gülünce yok olangillerden.".

Elindeki elmadan keyifle bir ısırık alıp gözlerimin içine baktı Defne önce. "Konuş teyze konuş." dememle de sırıttı, "İnandıramıyorum kendisini Masal'la aynı olduklarına.". Efsun teyze gülerek ikimizin de yüzüne baktı. Defne'ye göz kırpıp "Yalnız Ömercim" dedi Masal'ı tekrar karnının üstüne koyarken, "Bu boncuk göz de aynı sen. Hani arada bir iddia varsa yenişememişsiniz bence.".

"Ah be teyze." dedim gülerek, "Tam yandaş buldum diyordum.". "Yanlış ata oynuyorsun." dedi keyifle Defne, "Teyzoşumu kendi yanına çekemezsin. Değil mi teyze?". Efsun teyze "Ay baya baya iddia var ortada." diyerek şaşırdı, "Tarafsız bir göz olarak söylüyorum ki eşit bölüşmüşsünüz bu bıdıkları. Ay fındık burunlularım benim ya!". Dikkati öyle hızlı Deniz ve Masal'a kaymıştı ki Defne'yle birbirimize bakıp gülümsedik.

Alışmaya başlamıştık artık bu duruma. Ne kadar kalabalık olursa olsun ne kadar yakının gelirse gelsin, seni ne kadar özlemiş olursa olsun; artık ilgi Masal ve Deniz'deydi. O minicik iki beden bütün evi yönetiyordu. Defne başlarda alınıyordu bu duruma. Özellikle lohusalık zamanları... "Benim ailem beni niye merak etmiyor?" diye kızıyordu ama yavaş yavaş, hormon etkisinin azalmasıyla, atlatmıştı o dönemleri. Şimdi kim gelirse gelsin Masal ve Deniz'in izin verdiği kadar konuşabileceğimizin farkındaydık. Sorun da değildi. Durum bizim için de farklı değildi çünkü. Defne ve beni de fındıklar yönetiyordu. Defne ve ben de onlar uyanıkken onlara odaklı oluyorduk hep. Kime ne diyebilirdik ki, çok sevimlilerdi.

"Ablam nerede kaldı ya?" dedi Efsun teyze. Bu sefer de Deniz atmıştı kendini sırtının üstüne ama kafasından gelen gümbürtüyle ayaklandırmıştı hepimizi. Efsun teyze elini kaldırıp bizi oturttu önce. Deniz'i düzeltip "Al bakalım yakışıklı." diyerek oyuncağını önüne koydu. Biz evi inletecek bir ağlama beklerken Deniz'in dikkati oyuncağa kaydı ve iki mızıldanmayla geçti.

"Teyze ya!" dedi Defne hayranlıkla, "Bizimle yaşar mısın?". Efsun teyze kocaman bir kahkaha atıp uzanarak Defne'nin dizini sevdi. "Ah keşke be Defnem." dedi, "Arada aklıma esiyordu buralara taşınmak. Şimdi bu minnaklar da olunca... Valla aklım çeliniyor.". Defne heyecanla "Ciddi misin sen? Ciddi olur musun lütfen?" dediğinde gülümsedi Efsun teyze, "Valla Cihan'la konuşuyoruz bu ara. Size taşınmayı değil tabi ama torunlara yakın olmak güzel olurdu.". Defne'nin mutluluğuna gülümseyip "Ev bakalım buralarda Efsun teyze?" diye sordum, "Bu site tam Cihan abiye göre zaten. Sen de istediğin gibi yakın olursun.".

Yerden kalkıp tekrar Defne'nin yanına oturdu. Gülümsedi ikimize de "Defne anlatmıştır belki" dedi buruk bir gülümsemeyle, "Bizim Cihan'la olmadı bir çocuğumuz. Ama Defnemiz var.". Bir şey diyemeden yutkundum sadece. Ne denirdi bilmiyordum çünkü. "Üzüldük tabi ama Defne aldı acımızı bizim. Evladımız yok demeyiz yani." dediğinde Defne uzanıp yanağına sulu bir öpücük bıraktı, "Oy teyzem benim!". Defne'nin yanağını severken "Defne ilk evleneceğini söylediğinde kıskanç babalar gibi istemedim biliyor musun Ömer?" diye kıkırdadı. "Yani istemedim değil ama tuhaf hissettim kendimi.". "Efsun'dan inciler." diye güldü Defne, "Benim de haberim yok bunlardan.".