The Revenge of the Dead Girl

Chapter 73

James' Point of View

Halatang pagod na kaming lahat kung makikita mo sa aming itsura, Para bang kandila na mamamatay na na ngunit patuloy pa rin sa pag ilaw.

Nakaka-awa kaming tignan kasi para kaming mga batang naligaw at hindi na alam kung paano pa makakabalik kung saan kami naroroon.

We are stuck in this fucking place. We can't do anything na makaka-alis sa amin dito. All we need to do is pray and don't ever loose hope, Pero habang dumarating ang mga araw wala man lang kaming mahingian ng tulong.

Slightly happy and half sad i mean mix emotions ako sa nangyayari ngayon.

Masayang malungkot. I'm happy kasi kahit papa'no may na decipher kaming clue na binigay ng mga yumaong kaibigan namin, Malungkot kasi baka sa mga araw na darating e mabawasan na naman kami.

Pero we're still calm pa rin naman, Crying makes nothing kaya we avoid to do it. I admit that we're not perfect para hindi umiyak, Pero we need to be strong and brave right now lalo na't may hinaharap kaming napakalaking problema na onting pagkakamali lamang e baka mamatay agad kami.

We didn't expect na ganito ang mangyayari sa aming bakasyon.
All we thought is magiging masaya kasi nga bakasyon kasi we can do whatever we want. Pero mali e imbis na makapag-pahinga kami, Mas lalo kaming na-stressed.

Parang mas malala pa 'to sa thesis e! Hindi naman 'to subject para ika-stressed namin pero wala e! We are so stressed na. We didn't know what we gonna do.

As usual we make our own plans about those clues that our dead friends gave us through dreams.

My inspiration and strength is gone. For short, Collen is dead, Ilang 'yung tila ilang percent na lang ako tapos babagsak na just like cellphone.

I wish i could die, Wala na rin namang saysay at kwenta 'yung buhay ko. Like my Dad says ako ay walang kwentang anak. Puro bulakbol na lang daw.

Eh sila? Always na lang busy sa work! They don't have time for me and for my siblings. Actually tatlo lang kami.

Kaya sumama 'yung loob ko kasi when everytime na i need them they are always busy sa work nila. 'yan lagi nilang dahilan hanggang sa lumaki na ako ngayon, Pinabayaan ko na lang sila sa trabaho nila tutal mas mahal naman nila 'yun.

Sumama nga ako dito para mag-enjoy pero wala e! Mas nakaka-stressed pala, Kung alam ko lang talaga na ganito mangyayari hindi na sana ako sumama! Kaasar.

Ngayon naka-pikit lang mata ko habang nandito sa salas na kasama pa rin sila, Wala nang nagsalita kasi pagod na ata 'tong mga 'to and also me.

Bumuntong hininga na lang ako at binuksan muli ang aking mata at ayun, Some are sleeping 'yung iba tulala at balisa, Halos lahat nga kami lalaki na ng eyebags e! Wow naman, Eyebag goals the fuck it ain't even funny.

Since im bored at hindi alam kung ano'ng gagawin kinuha ko na lang ang aking laptop upang makapag-discover ng kung ano-ano.

Binuksan ko ito at nilagay ang password bago mabuksan. Nang mabuksan ko agad na bumungad picture na ang masaya, masigla at magandang si Collen.

Binuksan ko ang Google Chrome para makapag-research ako kaso nga lang agad namang bumunga ang "There's no internet connection." na may dragon na libreng malalaro kapag walang internet.