Είκοσι Μέρες

×55×

Χωρίς καν να το καταλάβω, είχαμε φτάσει ήδη μπροστά στην επόμενη τάξη μου.

"Λοιπόν, σε αφήνω εγώ. Έχω κι άλλο μάθημα μετά κατευθείαν, οπότε δεν μπορώ να σε συναντήσω. Ελπίζω να μην χαθείς."

Την αγκάλιασα.

"Ευχαριστώ. Θα τα πούμε το απόγευμα."

Απομακρύνθηκε και μπήκα στο αμφιθέατρο. Έκατσα σε μια θέση περίπου στην μέση, περιμένοντας να μαζευτούν όλα τα παιδιά. 

Ήμουν αφηρημένη κατά την διάρκεια του μαθήματος. Σκεφτόμουν συνεχώς πως θα αντιδράσει ο Πάρης όταν μάθει πως μετακομίζω και πως θα με αντιμετωπίσει αυτό το πλήθος μαθητών που βρισκόταν μπροστά σε αυτό το φιλί που ανταλλάξαμε με τον Αχιλλέα μπροστά στο 1/2 των μαθητών.

Ήδη έχω αντιληφθεί πως μερικά άτομα μου ρίχνουν περίεργες και επιφυλακτικές ματιές. Με αποφεύγουν. Ίσως θα δυσκολευτώ να κάνω καλούς φίλους εδώ και να γνωρίσω νέα άτομα.

Ο καθηγητής ανακοίνωσε πως είμαστε ελεύθεροι και συνειδητοποίησα πως δεν έχω κρατήσει καμία σημείωση.

Ξεφύσηξα. Δεν ξέρω κανέναν από αυτό το τμήμα. Πριν τοποθετήσω την τσάντα μου στους ώμους μου, έψαξα μέσα της για τον μικρό χάρτη του σχολείου.

Δεν ήταν εκεί.

Οι μαθητές που έβγαιναν βιαστικοί από την αίθουσα έσπρωχναν αρκετά και εκνευριζόμουν. Αφού απομακρύνθηκα από τον υπερβολικό κόσμο, ξεκίνησα να περπατώ προς μια τυχαία κατεύθυνση.

Ακολουθώντας τους περισσότερους, βγήκα από μια έξοδο που δεν είχα ξαναβγεί.

Μετά από λίγα λεπτά που στεκόμουν τελείως χαμένη, αντιλήφθηκα πως βρέθηκα στην καφετέρια της σχολής. Ήταν γεμάτο τραπέζια και άτομα της ηλικίας μου, ίσως και λίγο μεγαλύτερα.

Αρκετοί κοιτούσαν προς το μέρος μου και αποφάσισα να περπατήσω έως την καντίνα.

Το βλέμμα μου έπεσε σε ένα τραπέζι που ήταν γεμάτο άτομα, ανάμεσα τους και ο Αχιλλέας. Προσπάθησα να αποσπάσω την προσοχή μου κάτι άλλο. Πλησίασα την κοπέλα που δούλευε στην καντίνα.

Πήρα έναν καφέ και διέσχισα όλη την καφετέρια, η οποία βρισκόταν σε εξωτερικό χώρο, για να ξεκινήσω προς το σχολείο του Πάρη.

Μέσα σε δεκαπέντε λεπτά ήμουν ήδη εκεί. Σε είκοσι λεπτά σχολάει. Ήρθα λίγο νωρίς τελικά.

"Είμαι στο σχολείο του Πάρη. Θα τον πάρω εγώ σήμερα." 

Έστειλα μήνυμα στον Αχιλλέα. Μιας και θα μένω στην σχολή τώρα, δεν ξέρω αν θα μου είναι εύκολο να τον επιστρέφω καθημερινά στο σπίτι του. Ήθελα να το κάνω όμως, τουλάχιστον σήμερα.