İÇİMDEKİ SEN

Bölüm ~29~

Evden çıkıp arabaya bindik. Aleyna'lar evde kalmayı tercih ettiğinden sadece Burak'la ikimizdik arabada.

"Nereye gidiyoruz acaba"

"Bilmem,nereye gitmek istersin"
Hayret bu bana fikrimi mi sormuştu.

"Bende bilmiyorum ama güzel bir yer eğlenebileceğimiz bir yer olsun Ya"

Biraz düşündükten sonra,

"Tamam, buldum" diyince dikkatimi tekrar Burak'a çevirdim.

"Neresi"

"Birazdan görürsün"
Israr etmek istemedim, zaten birazdan gidecektik, üstelemenin ne anlamı vardı dimi canım.

Biraz yoldan sonra bir tane lunaparkın önünde durduk.

"Şaka" dedim ona bakarak.

"Ben seversin diye düşünmüştüm"

"Bayılırım" diyerek arabadan resmen aşağıya atladım.

Oda inince lunaparkın içine girdik. Tabi ki ilk çarpışan arabalara binecektik.
Burak'ın elinden sürükleyerek çarpışan arabaların önüne getirdim.

"Çocuk muyuz ya, ben binmem buna" diyen Burak'a parkta annesini kaybetmiş çocuk bakışı attığımda
Puflayarak kabul etti.
Öyle bir boynuna atladım ki çocuğun boynu kırılmadı iyi ki.

Jetonları alıp arabalara bindiğimizde zil sesi ile beraber hareket ettik. Ben önüme gelene vururken, Burak ona çarpanlara küfür etmekle meşguldü.
Ona kahkaha atarken kafasını çevirip bana öyle bir baktı ki, imkanım olsa kendi kendime çarpacaktım.
Şirince gülümsedikten sonra arabayı sürmeye devam ettim.
Arabalar durduğunda inerek Burak'ın yanına gittim.

"Sokucam sana o arabayı bekle sen bekle" diyen Burak başka birine bağırıyordu.

"Burak sakin olur musun biraz"

"Olamam, Arkadan arkadan vurdu şerefsiz, dur ben şunu bir dövüp geleyim" diye giden Burak'ın kolundan tutarak son anda durdurdum.

"Nereye ya, biz buraya eğlenmeye geldik, lütfen zehir etme, lütfen" dediğimde bir bana bir adama baktı.
Son kez adama baktıktan sonra karşı tarafa doğru yürümeye başladı.

"Eee şimdi hangisine binelim yakışıklı" diyerek koluna girdim.
Bana bakıp gülümsedi. Sanki yumuşamıştı biraz.

"Gondol" diyen Burak'a korku dolu gözlerle baktım.
Küçüklüğümden beri her gördüğümde korkarak bakmıştım. İzlerken bile kalbim yerinden çıkıyorsa binsem kesin o kalbim dururdu.

"Hayatta olmaz, ölmemi istemezsin dimi"

"Hiç bir şey olmayacak ben yanındayım, hem ben senin için o gerizekalı arabalara bindim, sende benim için buna bin hadi bakalım"

Belkide korktuğum gibi bir şey değildi, ben önyargılı bir şekilde yaklaşıyorumdur belki olamaz mı, bal gibi de olur canım.

"Tamam hadi binelim" derken Burak çoktan jetonları almıştı.

Koltuklara oturduğumuzda emniyet kemerlerimizi bağlayan görevli işaret gibi bir şey yapınca, yavaş yavaş hareket etmeye başladık.
Allahım işte başlıyorduk.

"İnicem ben durdur şunu" diyip çığlık attım.

"Dur daha başlamadı" diyip gülen Burak'a sinirli bakışlarımı yolladım.
Nasıl daha başlamamıştı ya, ben o zaman neden korkuyorum şuan.
Yavaş yavaş hızlanmaya başladığında yüreğimin ağzımdan çıkacağını hissettim.

"Burak bak durdur şunu ölücem yoksa"

"Nasılmış bana o gerizekalı arabalarda gülmek" diyerek kahkaha attı.
Lan çocuk gülüyordu, ben burda ölücem, ben ben sevgilisi, o burda gülüyordu.
Eğer ben burda ölmezsem inince katil olucaktım.
Bide mal gibi en uca oturmuştuk, Burak'ın aklına uyup.

Millet çığlık atarken, ben Burak'a küfür etmekle meşguldüm. En son en tepeye ulaştığımızda daha fazla dayanamayıp kafamı dizlerime gömdüm.

"Nolur dursun, söz veriyorum bir daha anneme yalan söylemeyeceğim, kardeşime beddua etmekte yok, Aleyna'nın makyaj malzemelerinide çalmayacağım, babamın cebinden izinsiz para almakta yok, ama yeter ki dursun şu artık."

Gondol denen ölüm Makinesi durduğunda kafamı dizimden kaldırıp etrafa baktım. Yaşıyordum dimi, etrafa bakınırsa hayattaydım, ama sonuçta bellide olmazdı. Kafamı Burak'a çevirdiğimde o sırıtıyordu.
Ona ölümcül bir bakış attıktan sonra indim gondoldan.
Karşıda ki banklara oturup nefesimi düzene soktum.

"İyi misin" diye soran Burak'a

"Sence iyi miyim" diye cevap verince gülmesini engel olmaya çalıştı.

"Demek Aleyna'nın makyaj malzemeleri sen alıyordun"

Duymuş olamazdı, olmazdı dimi bu Ya.

"Sen, sen" dememe kalmadan tekrar konuştu.

"Ben değil sadece, bütün lunapark duydu." Diyip kahkaha attı.
Hiç şuan onu düşünmek değildim.

"Ben bi su alıp geliyorum"

"Dur ben alırım otur sen" diyen Burak'a gülümsedim. Yerim çocuk senin o ağzını.

"Yok ben alırım, hem banada iyi gelir" dedikten sonra lunaparkın büfesine gittim.
Suyu aldıktan sonra geri dönerken Burak'ın bir kızla konuştuğunu gördüm.

Yok ben bu çocuğu yalnız bırakamayacağım, kıza bak ya resmen ağzının içine düşecek.

Yanlarına gittiğimde kız beni umursamayıp Burak'a döndü.

"Bir sorun mu var" diye sorduğumda Burak hayır anlamında kafasını sallarken, kız hala beni takmıyordu.

"Sen bi ilk önce ağzının suyunu topla, sonra defol git şurdan"

"Pardon" diyen kıza tekrar döndüğümde.

"Beyninde sorun var galiba ama merak etme ben çok iyi tamir ederim diyip kızın saçına yapıştım.

"Eğer seni bir daha bu çocuğun yanında görürsem, şu kaynak saçlarında bir tane tel bırakmam anladın mı gülüm beni."

Burak bizi ayırmaya çalışıyordu. Bir elini kızın saçına koymuş beri eliylede benim elimi çekiştiriyordu. Kızı bırakıp Burak'ın eline vurdum.
Kız bu fırsattan faydalanıp kaçınca daha çok sinirlendim, ben daha dövücektim o kızı ya.

"Sen bu kızın saçına mı dokundun, yoksa ben mi yanlış gördüm" diyerek omuzuna bir kez daha vurdum Burak'ın.
O bana korku dolu gözlerle bakarken gülme isteğimi içeri geri soktum.

"Yok Sevgilim ne dokunması"

"Ne istiyordu o sürtük"

"Jetonların ne kadar olduğunu sordu"

"He zaten burda kasa yok oraya soramıyor, onu bırak ağzının içinde mi yazıyor fiyat" diyip ağzının içine eğildim.

"Sakin ol şampiyon, kız nasıl kaçtığını bilmiyor"

"Keşke kaçmasaydıda jeton gibi harcasaydım ben onu, bana bak eğer yanında dişi sinek bile görürsem ondan sonra sıra sana gelir anladın mı"

"Hemde çok iyi anladım, şahsen benim görsel hafızam çok iyidir" diyince güldüm. Oda benimle beraber güldü.

"Aferin" diyip yanağına öpücük kondurdum.

Hiçte bir kere kıskanç filan değildim. Paylaşmayı sevmiyorum canım ben.
Burak benim, ve hep benim kalacak nokta.

Arkadaşlar nasıl diyim galiba en sevdiğim bölüm bu bölüm oldu, sizce??