Sabah annemin beni dürtmesiyle gözlerimi açtım.
Afal afal etrafa bakınırken, uykumu alamadığımın farkına vardım. Gözlerimi ovuşturarak yatakta doğruldum ve annemin ne dediğini anlamaya çalıştım.
"Hadi kızım, kahvaltı hazır"
Tekrar etrafa bakındığımda dün akşam ki herşeyin rüya olmasını diledim.
Anneme bakarak kafamı salladım ve yataktan kalktım ve banyoya doğru yöneldim. Annem peşimden gelerek mutfağa girdi. Bende banyoya girip elimi ve yüzümü yıkayıp çıktım ve mutfağa girdim.
Mutfağa girdiğimde her şey aynıydı, kahvaltı masası hazırlanmış, annem babam ve kardeşim kendi yerlerinde oturuyordu. Şu ana kadar herşey rüya gibi duruyordu. Yani kabus gibi.
Masaya oturup kahvaltımı ettikten sonra, ayağa kalktım ve odama doğru gitmeye başladım. Odamın kapısından içeri girdiğimde yerdeki çalar saati görmemle her şeyin gerçek olduğunu anlamam çok sürmedi.
Nasıl başka bir kızın yanından çıkıp benim yanıma geldiğini, nasıl kavga ettiğimizi, ağlayışlarım, ona bağırışlarım, onun sanki hiç bir şey olmamış gibi davranması.
Her şey tek tek aklıma gelmişti ve o anı sanki tekrar yaşamıştım. Gözümden bir yaş daha gelince, elimin tersiyle göz yaşımı silerken, derin derin nefes almayıda ihmal etmiyordum.
Yatağımın üzerine oturdum ve yerdeki çalar saate bakmaya devam ettim.
Kapı tıklanarak içeri biri girdiğinde kafamı kaldırıp kimin geldiğine baktım. Annemi karşımda görmemi bekliyordum Zaten. O hep benim yanımdaydı, her zaman bana destek çıkardı.
Yanıma oturunca kafamı yerden kaldırıp yüzüne baktım.
"İyimisin"
Cevap veremedim. Hem ne diyecektim ki bir tane çocuk geldi. Senin aptal kızın buna inandı kendi kendine hayaller mi kurdu diyecektim.
Ben cevap vermeyince devam etti.
"Nefes, güzel kızım. Belli dün akşam bişey oldu. Hemde seni bu kadar üzecek bişey"
Biraz duraksadı ve devam etti.
"Aşık olmuşsun, hemde çok fena ve seni çok üzmüş, doğru mu"
Tedirgince kafamı salladım. O biraz daha susarak tekrar konuşmaya başladı.
"Geçer kızım, geçer. Bu hayatta herşey geçer, unutmam dersin unutursun, yaşayamam dersin yaşarsın. Ben anneannen öldüğünde yaşayamam dedim ama Allah İşte yaşatıyor, sana her zaman tutunacak bir dal veriyor"
Ağzımdan bir hıçkırık kaçarken hızlıca anneme sarıldım, işte o an kendimi bıraktım. İçimde ne varsa gözyaşlarımla dışarı boşalttım. Annem ise bana daha sıkı sarıldı.
Unutmak istiyordum onu, adını dahi hatırlamamak.
Annemden yavaşça uzaklaştım. Ben uzaklaştığımda anneminde gözlerini silerek ayağa kalktığını gördüm.
"Benim biraz işim var, sende istersen Aleyna ile bir şeyler yap"
Kafamı salladım. Annemde son kez beni öperek çıktı odadan.
Biraz düşündükten sonra Aleyna'yı aradım.
"Nefes, iyi misin"
Sesi telaşlı çıkıyordu. Annem haber vermişti kesinlikle.
"İyiyim, sahile doğru gidelim mi biraz"
"Tabi gidelim, hazırlanıp iniyorum şimdi"
"Tamam" diyip kapattım telefonu.
Yüzümü ovuşturduktan sonra ayağa kalkıp dolabın önüne gidip kapağını açtım. İçinden siyah bir kot, yünlü salaş bir kazak alıp üzerime giydim ve odadan çıktım. Annem salonu toparlıyorken ona ayakkabılarımı giyerek bağırdım.
"Anne, çıkıyorum ben"
"Tamam, kızım"
************************************
Sahilde bir bankta oturuyorduk. Denize bakıp aklıma yine Burak'ın gelmesi hiç normal değildi.
Buradaki kavgalarımız sonra sarılması, hiç bir şey normal değildi ki Zaten, bu normal olsun.
Biraz daha sessizlikten sonra Aleyna konuşmaya başladı.
"Çok mu aşıksın ona" Dedi.
"Öyle" dedim.
"O seni seviyor mu"
"Farkeder mi" dedim.
Sustu. Bende daha bişey söylemedim. Bir kaç dakika sonra telefonu çaldı, ilk bana baktı sonra ayağa kalkıp yanımdan uzaklaştı.
Biraz zamandan sonra yanıma geldi.
"Murat aradı, bizi tatile çıkaracakmış" Dedi sevinçle.
"Yok ya sizin gidin"
"Nefes, annemin sen olmadan izin vermeyeceğini biliyorsun, hem seninde kafan dağılır"
Aslında iyi olabilirdi onun olduğu yerlerden uzaklaşmak iyi gelebilirdi. Unutmama yardımcı olabilirdi.
Kafamı salladım. Oda sevinçle telefonu alıp Murat'ı aradı. Tekrar yanıma geldiğinde kalktık ve eve doğru gittik.
Ayrıldıktan sonra bizim evin kapısını çaldım. Annem Güler yüzüyle açtı kapıyı. İçeri girdikten sonra direk konuya girdim.
"Anne, Aleyna ve arkadaşı tatile çıkıyorlarmış, anneside ben olmadan izin vermiyor biliyorsun, hem banada iyi gelir"
Annem biraz düşündükten sonra,
"Tamam ama çok dikkatli olun bak, hem ne kadar sürecekmiş"
"Tam bilmiyorum ama bir hafta galiba"
"Her gün beni aramayı unutma, babanıda merak etme ben ikna ederim"
Koşup yanağına sıkı bir öpücük kondurdum.
"Teşekkür ederim" dedim gülümseyerek. Oda bana gülümseyerek cevap verdi.
Hemen odama gidip bir bavul aldım, içine kullanabileceğim malzemeleri, elbise, şort, pantolon, kazak, tişört, makyaj malzemeleri gibi eşyaları koydum ve kapattım bavulu.
Anneme son kez sarılarak çıktım evden, binanın önünde beklemeye başladım.
Bir kaç dakika Aleyna'da geldi yanıma.
"Sadece üçümüz dimi" diye tekrar sordum. Burak gelirse bana bu tatil zehir olurdu.
"Evet öyle" Dedi Aleyna kaçamak bir şekilde. Bu kızda yine bir şeyler vardı, böyle bir işler çeviriyor gibi bir hali vardı.
Biraz zamandan sonra Murat'ın arabası yanımıza yaklaştı. Hemen arabadan inip bavulları bagaja koyarken bende ona yardım ettim, tabi ki Aleyna öne bindi saçmalamayın.
Bende arka koltuğa bindiğimde, iyice kuruldum.
Biraz ilerledikten sonra, Aleyna ile Murat'ı konuşmaları ile baş başa bırakıp kulaklığımı taktım ve kafamı cama yasladım.
Bir saatlik yolculuğun ardından durduk. Kafamı kaldırıp etrafa bakındığımda güzel bir ev gördüm. Bunların hepsimi zengindi be.
Arabadan inince bavullarımı alıp evin önüne geldik.
Aleyna yine her zaman ki gibi çocuğa hamal yerine koyup ona taşıtmıştı, benimkini de taşımak istemişti ama ben istememiştim.
Murat eline anahtarı alıp kapıyı açıcakken, kapı açıldı. İleriden boylu poslu biri çıktı.
"Hoşgeldiniz"
Ne oluyor Ya.
أنت تقرأ
İÇİMDEKİ SEN
أدب المراهقينO ateşti, ben su. O zehirdi, ben nefes. O nefretti, ben aşk. İki zıt kutup birbirini nasıl çeker. Gelin hep birlikte şahit olalım... (Arkadaşlar olay örgüsünü değiştirmeden yeniden düzenliyorum. Okumak isteyenler baştan tekrar okuyabilir)
