ATEŞ VE BARUT (ARA VERİLDİ) ~ Adım Adım Mutluluk-2

Ateş ve Barut ~ 31

Merhabaa. Nasılsınız canlar? 

Yine uzun bir bölüm ile geldim. Sanırım bu aralar elimin ayarı yok, yazdıkça yazıyorum :D

Umarım bölümü seversiniz. Bol bol yorum bekliyorum sizden. Yorumlarınız ve oylarınız sayesinde hikayemizin sıralaması yükseliyor ve bu da, ailemizin büyümesi demek. O nedenle nolur oy vermeden ve yorum yapmadan geçmeyin olur mu? :)

Sizleri seviyorum. Keyifli okumalar.

-

Dik durmaya çalışan İlhan ise ayağa kalkıp Zeynep'in yanına geçerken doktorun yüzüne bir umutla baktı. Resmen adama, tahmin ettiğimiz şeyin doğru olmadığını söyleyin diye gözleri ile yalvarıyordu.

Sesi zar zor duyuldu. 'Şüphelendiğiniz hastalık..' dedi, sorusunun devamını getiremedi.

Doktor soğuk kanlılıkla adamı yanıtladı. 'Lösemi.'

-

İlhan Zeynep'in ellerini sıkıca tuttu. Zeynep ise gözlerini sıkıca yumup derin birkaç nefes aldı. Güçlü ve dik durmaya çabaladı. Gözlerini yeniden araladığında kararlılıkla doktora baktı.

'Ne yapmamız gerekiyor?'

İlhan ve doktor Zeynep'in çabasını çok net bir şekilde anlamıştı. Zeynep'e güven verircesine gülümsedi. 'Hemen, 10-15 dakikalık kısa bir operasyonla pelvisinden kemik iliğini alacağız.'

Zeynep usulca kafasını sallarken, İlhan kızın elinin üzerini okşuyordu. Duyduklarını hazmetmek ve Zeynep'in karşısında olabileceğinden güçlü durmaya çalışmak, şu an içinde yanan ateşi daha da büyütüyordu.

İlhan ellerini çekmeden doktora sordu. 'Sonrasından bizi nasıl bir süreç bekleyecek?'

'Operasyondan 4-5 saatlik bir süre sonra hastamız normal hayatına devam edebilir, ama...'

Zeynep dudaklarını dişledi. 'Ama?'

'Ama ben hastanede kalmanızı ve yatışınızın bir an önce yapılmasını istiyorum. Sonuçlarınız çıkana kadar bu bir haftalık süre içerisinde izole bir ortamda bulunmanız gerek.'

İlhan'ın cesaret edip de soramadığı soruyu Zeynep sordu. 'Bu da sonucun kötü çıkma olasılığını güçlendiriyor değil mi?'

'Ne ile karşı karşıya kalacağımızı bilmediğimiz için bir tedbir diyelim biz buna. Sonuçlarımız çıktıktan sonra da nasıl bir yol izleyeceğimizi belirlemiş oluruz.'

Zeynep ve İlhan kafa sallarken doktor ayağa kalktı. 'Şimdi hemşirelerimiz sizi odaya alacak, hazır olduktan sonra hemen işlemimizi yapalım. Bu sırada da arkadaşınız kayıt işlemlerini tamamlasın.'

İlhan, 'Tamam, çok sağ olun.' dedikten sonra doktor odadan çıktı. Zeynep'in yüzünü hemen ellerinin arasına alan İlhan, parmakları ile kızın elmacık kemiklerini sevdi. 'Hadi bakalım, bir an önce ne yapmamız gerekiyorsa onu yapalım.'

Zeynep gülümsedi. 'Yapalım.' Yanağını İlhan'ın eline bastırdı. 'Bizimkilere sonuçlar çıkana kadar haber vermeyelim diye düşünüyordum ama bu hastaneye yatma işi olunca mecburen vereceğiz.'

İlhan bir eliyle Zeynep'in saçlarını düzeltti. 'Tamam ben haber veririm. Hatta Meryem teyze ile de konuşurum ne dersin?'

Zeynep'in birden gözleri doldu. Şu an kendisinden çok annesi için yanmıştı canı. Usulca başını salladı. 'Sen söyle, ben konuşamam şimdi zaten.'

İlhan Zeynep'in gözünden akan bir damla yaşı sildikten sonra kızın alnına uzun bir öpücük bıraktı. Ardından ayağa kalkıp, Zeynep'i de elinden tutarak kaldırdı ve odadan çıktı.