HE IS MY HUSBAND

E P I S O D E 9 - F R I E N D

Chapter 9

Shara's PoV

"Ano?"

Hindi na ako tuluyang nakakurap dahil sa sinabi niya. Papaanong?

"I...I like you, Shara. Matagal na"he said, a biy nervous.

I am completely speechless. Araw-araw nalang na akong masusurpresa? I never expected this!
Kaya nga, surprise Shara eh.

Anong sasabihin ko? Callie knew that I'm getting married. Kaya hindi ko alam kung ano ang paandar niyang ito. At saka bakit ngayon lang?

Well, I'm not saying this dahil I like him back. But, why sudden? Ewan ang gulo!

OMG!!!

Nakakabaliw naman ang mga nagaganap. Unang-una kay Chaze, kay Daddy saka naman itong si Callie.
Ano Jane, may idadagdag?

Ang dami nang pumapasok sa utak ko pero baka nagbibiro lang naman siya, hindi ba...?

"Are you serious, Callie? I mean, you know, we're bestfriends! Alam mo kung anong turing ko sayo,"bumaba ang tingin niya sa ice cream, hindi nakaligtas sa akin ang sakit na dumaan sa kaniyang mata.
"I don't want to ruin our friendship"dagdag ko pa.

I tried to face him ngunit umiwas lang ito. Oh common, Callie! I'm getting married na. A fucking loveless marriage to be exact.

I hugged him. Napatingin sa ice cream na hawak ko at naglaro sa isipan ko ang masasayang ala-ala naming dalawa ni Callie syempre kasama si Jane. I never thought na mangyayari ito!

Ni hindi sumagi sa isip ko. I only like him as a friend...no I love him as a friend. But as a friend only.

Marahan niya akong tinulak upang kumalas sa yakap at hindi siya nagsalita. Tears started pooling on his eyes. Is it really me? Or parang may tinatago si Callie?

"Do you really like me? O baka naman may iba kang problema at---"

"Wala"he said as he walked away.

What just happened?

"Care to tell me how's your day?"Chaze.

Masungit ko naman siyang tinapunan ng tingin. Kaagad akong umuwi sa kaniya at nakalimutan ko na ngang bisitahin si Dad dahil sa nangyari kanina.

Nasa living room kaming dalawa. Nakaupo siya sa couch habang nakaharap at kanina pa nagtitipa sa kaniyang laptop. Trabaho, of course.

Ako naman ay nakaupo sa kabilang side ng couch malayo sa kaniya at nanonood ng kung ano sa malaking flatscreen niya.

"Wala kana do'n!"I rolled my eyes.

Napatingin naman ako sa dami ng papeles na inaasikaso niya. Bakit ba kasi dito niya napiling magtrabaho puwede naman siya doon sa company niya sa loob ng opisina niya.
Bida-bida pa siya rito.