The Miserable Bride

TMB #22

Chapter 22

“Mommy! Come on!” Kadadating lang namin dito sa Subic kanina umaga at ngayon ay nagyayaya nang mag-swimming si Nathan.

“Baby, magpahinga ka muna! Ang dami mong nakain!” Natatawa kong sabi habang hinihila pabalik ng cottage si Nathan pero hindi nagpapigil ang bata. Tinawag nya si Gio para manghingi ng back up. Ang at magaling na lalaki ay isinakay pa sa jetski ung anak nya!

Umupo nalang ako sa lounge at pinagmasdan ung dalawa. Naririnig ko dito ang mga tawa nila. Napawi ung ngiti ko ng dumaan sa harapan ko ung dalawang tita ni Gio na kapatid ni Tita Mychelle na masama ang tingin sa akin at sa tingin ko rin ay ako ang pinagbubulungan nila.

I know they’re not happy with what I’ve done.. Pero hindi naman nila ako maiintindihan kasi wala sila sa posisyon ko. Hindi naman sila nahirapan noon ng ikinasal sila  sa mga asawa nila. Hindi naman sila nahirapan kasi hindi sila mahal ng asawa nila. Hindi naman nila alam ang nararamdaman ko noon. Pero hindi ko naman sila sinisisi dahil sa mga ginagawa nila.

Bumuntong hininga nalang ako at hindi sila pinansin. They will never understand me. Ano ba ang akala nila? Ako ang nag-benefit sa paglayo naming? Maybe at some point ako ang nagbenefit kasi mas nakasama ko ng matagal si Nate na kaming dalawa lang. Pero alam ba nila lahat ng hirap at pasakit na pinagdaanan ko.. nang mag-isa? No, right?

Pero ang hindi ko lang natiis ay nang may marinig ako kanina nab aka hindi naman daw talaga kay Gio si Nathan. Hindi mapigilan ng kilay ko na tumaas. Hindi nya ba nakikita na parang carbon copy ni Gio si Nathaniel? And dare say he’s not his? Damn, what’s wrong with them!

I was pulled out of my thought nang may nakita ako sa gilid nang mata ko na tumabi sa akin sa kabilang lounge chair. Isang lalaki na hindi nalalayo ang edad sa akin. Hindi ko matandaan ang pangalan na. Johan? Yohann?

“Wag mo nalang sila pansinin. I know what you’re trying to prove and I admire for that, Yannie.” Nilingon ko siya at nakitang nakatingin sya sa akin. Halatang halata sa mukha nya ang dugo ng mga Alvarado. They are all good-looking. Maging si Tito Fred ay kahit may edad na ay gwapo at matikas parin. What more ang mga batang Alvarado?

“Uhm, Thanks.. Uhh--?” Ngumisi ung si Johan? Yohann? Sa akin at naglahad ng kamay.

“Sabi ko na nga ba hindi mo matatandaan ang pangalan ko.” Tiningnan ko ang nakalahad nyang kamay. “Jonas.”

Ahhh. Jonas. Natawa tuloy ako. “I’m sorry. It’s nice to meet you, Jonas.” Ngumisi lang din siya sa akin.

“So, if you don’t mind.. Bakit nga ba hindi ka agad bumalik dito?” Aniya

Inayo ko ang summer hat ko at humarap sa kanya. “Well, as you can see.. You’re cousin kind of cheated on me..”

“What an ass.” Natatawa nyang sabi.

“Yeah. And.. Nagkaaway kami, he accidentally me pushed a little to hard for my liking and I bled. Galit na galit ako sa kanya noon. You know what? Noong ikinasal kami ay one-sided lang ang lahat. Ako lang ang nagmamahal. To think na ayaw nya talaga noon sa bata. He even told me to get rid of it.”