The Heart of Love 🦋

Chapter 21: High Temperarure

Nuary’s Note: From now on ay Saturday or Sunday na po ang date kung kailan ako mag-u-update because of my academics. Susubukan kong magseryoso sa pag-aaral kahit na fourth quarter na hahaha. Pwede ding friday kung may mga vacant time ako. Pero hindi lang po talaga pwede sa kalagitnaan ng weekdays. Thank youuuuu.

***

Chapter 21: High Temperature

Autumn's Point of View

Nagising ako nang makarinig ako ng daing. At doon lang pumasok sa isip ko na binabantayan ko nga pala si Wynd!

When my eyes adjusted to the dim light of the room, I immediately look for Wynd who's isn't lying on his bed.

I found him on the carpeted floor, lying on his back while panting.

Medyo nahilo pa ako nang biglaan akong tumayo, pero agad din namang nawala kaya tinulungan ko si Wynd sa paghiga niya.

"Stay still and wait for me. Kukunin ko lang ang pagkain mo at ang gamot mo." Muntikan pa kong magkamali sa paghakbang pababa ng grand staircase kung hindi ko lang pinakatitigang mabuti yung steps.

Ni-reheat ko na lang yung soup since sabi ni Wynter ay ayaw na ayaw daw ni Wynd ang heavy meals kapag may sakit ito.

While waiting for the soup, I opened the cabinet and get one tray. I place in the glass of lukewarm water and his medicine.

Tinulungan ko si Wynd sa pagsandal ng likod niya sa headboard. Napansin ko ang panginginig ng kamay niya kaya ako na lang ang nagpresinta na humawak ng spoon.

Ilang na ilang ako at hindi makatingin sa kanya habang tinutulungan ko siya sa paghuhubad ng sweater niya since basa na iyon dahil sa pawis niya.

I shake my head sideways. At binilisan ko ang pagkuha ng bagong sweater sa walk in closet niya.

He has a great body. It's like it was sculptured from his chest to his arms up to his stomach!

Sinampal ko ng mahina ang pisngi ko at halos sumemplang pa ako dahil sa wala na naman ako sa sarili ko. Pagod ka lang Autumn. Tama! Pagod lang ako.

"Sleep now, Wynd. 2 am pa lang." Sabi ko ng mapansin kong nakatitig lang siya sa ceiling.

Nakaupo lang ako sa gilid ng higaan niya dahil hinihintay ko siya makatulog bago ako pumunta sa guest room para doon na matulog.

Nakatulog kasi ako kanina nang tabihan ko si Wynd dahil sa giniginaw siya sa sobrang lamig.

Muntikan na akong maumpog sa headboard nang makaramdam ako ng pagod at pagkaantok. Putol-putol kasi ang tulog ko dahil sa pagbabantay ko sa temperature ni Wynd.

“Can you stay here, Autumn?” My eyes flew open when I heard his almost whisper and hoarse voice. I'm sure masakit ang lalamunan niya.

“Of course. Hihintayin ko muna na makatulog ka bago ako pumunta sa guest room.” Sagot ko habang papikit-pikit ang mga mata ko dahil sa inaantok na talaga ako.

“No. I mean, you can sleep beside me. Come here.” Dahil na rin sa antok ay lumapit na ako sa kanya at lakas loob na makitulog ulit ako sa tabi niya.

“No... Please... Don't!” I woke up when I heard Wynd's voice. Agad-agad akong umupo at binuksan ang lampshade.

"Wynd? Wake up.” I said in a low voice while softly tapping his cheeks.

Napatigil ako sa paggising sa kanya nang hawakan niya ang mga kamay ko at hinawakan iyon ng mahigpit. Mahigpit na parang ayaw na niyang bitawan pa.

And for the third time, I saw him crying again. And for the nth time, my heart started to beat faster.

Sa sobrang bilis ay gusto ay hinila ko ang mga kamay ko. Pero hindi niya binitawan. Kaya mas lalong lumakas ang tibok ng puso ko. Na sa tingin ko, sa sobrang lakas ay naririnig na ito.