The Heart of Love 🦋

Chapter 5: His Eyes

Chapter 5 - His Eyes

Autumn's Point of View

I rolled over and over again knowing that I have a chance to be dropped out of my bed. And it happened. I heard a loud tugged and I grimace because I fell, back first.

I immediately stand up when I realized that I have a pile of assignments to do. I'm just too lazy to do anything now, especially now that I always remember what happened a day ago.

"Are you okay, Autumn?" Bumukas ang pinto at pumasok si Cy kasama si Yuki habang pareho silang nakasuot ng complete set ng white and pink pajama.

Inayos ko ang buhok kong nakakalat sa mukha ko at umayos ng tayo. Nakita ko pang tinawanan nila ako, alam na alam nila kung anong nangyari sa akin.

"Are you still thinking about that?" Yuki emphasized the word that. I immediately nodded. They sighed in unison.

"I know I shouldn't think about that anymore. Pero hindi ko alam kung bakit hindi mawala sa isip ko yung expression ni Wynd nang sabihin ko ang pangalan ni Mitsuo." Sabi ko sa kanila at dumapa sa kama at niyakap ko ang favorite pillow ko. May mukha kasi ni Doraemon sa pillow sheet.

Hinila iyon paalis sa akin ni Yuki bago hinampas sa tawa ng tawa na si Cy. Hanggang sa nauwi sa hampasan ang nangyari. Humihingal pa na napahiga ang dalawa sa kama ko kaya sinipa ko sila, pahulog sa sahig.

"Yeah. His eyes are in rage. Mas gusto ko pa siyang makita na blank ang expression niya. Kaysa sa ganoon ang mga mata niya." Sabi ni Cy na gumulong-gulong sa carpeted floor.

"Ay ewan! Matutulog na ko! Layas!" Tinulak ko sila palabas ng room ko. Habang nagpapalatak sila.

**Flashback**

Nagku-kwentuhan kami ng mga Princess, nararamdaman ko na may kakaiba pero hindi ko na iyon napansin. Baka dahil kakakilala pa lang namin.

Naramdaman ko ang tingin ng lahat nang biglang itanong ni Brylle ang pangalan ng best friend ko. Mukhang gusto rin nilang malaman.

At sinabi ko nga, Mitsuo Kyle Ichiro.

Naramdaman ko ang pagtaas ng tension sa buong lugar. Pero nagtaasan ang mga balahibo ko nang maramdaman ko ang masamang aura niya.

Nag-aalalang tumingin ako kay Wynd na nakayuko at nakatitig sa edge ng table. Napansin ko na nakatingin na rin sa kanya ang iba at nag-aalala rin ang tingin nila.

Nang umangat ang tingin niya ay sumalubong sa akin ang mga mata niya. My eyes went wide when I saw the rage in his eyes. Then myself told me that I should hate those eyes. His eyes when he's at rage.

Tumayo siya at mabilis na nawala sa paningin namin. Pagkaalis niya ay nanatiling tahimik ang buong lugar. Pero binasag ni Alice ang katahimikan.

"Don't mind him, Autumn. He's okay." Tumingin ako kay Michael at ngumiti ng maliit. Hindi kasi ako mapakali.

Umalis siya ng hindi kumakain. Feeling ko, may kasalanan rin ako sa kanya. Kahit hindi ko alam kung anong kasalanan ko. I just felt guilty.

"Pwede bang kunin ko na lang, JC?" Nagtatakang tumingin sa akin si JC then nag-nod. Still confused.

Naglakad-lakad ako. Tinignan ko siya sa room, pero wala siya. Then something snapped in my mind. Rooftop! Maybe he's there. I'm not really sure, but my instinct told me.

Pagkabukas ng pinto ng rooftop ay agad kong nakita ang likod niya. Nasa floor ang bag niya habang nakatingin siya sa malayo. I don't know if he already notice my presence,but I still called him.