İyi Ki Geçtiler

27 Bölüm

"Kırmızı ışık arabalar için yanında karşılıklı akın eden insan kitlelerine takıldı gözüm. Hep bir koşusturma hep bir yerlere yetişme çabalası içerisindeydiler. Kimileri okula , kimileri işe, kimileri hastanede onu bekleyen eşine dostuna. Geç kalmaktan korkuyorlardı. Geç kalırsa eğer devamsızlığı olacaktı öğrencinin, emekçinin katı kurallı patronu herkesin içerisinde belki de onu rencide edecekti. Geç kalırsa eğer belki her şey için geç olacaktı refakatçı için. Hayat geç kalanları asla affetmezdi çünkü. Ama ben seni affederim baba. Geçte kalsan neden geciktin demem mesela, beklerken sıkılmam asla. Bugün canımı yakan şeyleri hatırıma gelenleri unutuveririm hemen. Kollarımı kesmem. Zehirlemem kanımı camı açıp saatlerce boş asfaltı izlemem ama sen yeter ki geçte olsa gel bana. Elimdeki sigara izmaritini söndürüp çöp konteynırına atıp devam ettim yoluma. Son senesinde olduğum o cehennemdeki son günlerimdi. Öyle okuldan eğitimden nefret eden biri değildim. Hiçbir zamanda olmadım. Aksine dahasını istedim bilginin eğitimin. Ama sözde disiplin bahanesi başta olmak üzere ela Gözlü anılarım olduğu için benim açımdan cehennem oluyordu okul. Arabalara inat beklemedim ışığı. Devamsızlık sürem dolmasına rağmen acele etmedim gitmek için okula. Kurallara sistemlere inat kendi dünyamı yaşıyordum. Kapkara dünyamı. "

Yorganı üzerimden atıp usul usul banyoya geçtim. Ilık suyu açıp kendimi suya attım. Belki 10 belki 15 dakika hiçbir şey yapmadan bekledim. Bedenende olsa kendime gelip fakülteye gitmem gerekiyordu. Bir hafta boşlamıştım zaten. Mersin'den döndüğümüz günden beri kendimi odam ve mutfak arasında gelgit yapmakla avutuyordum. Hakan, yanıma gelip beni sıkıp bunaltmamak için ders çıkışları görüntülü ve sesli aramalar yapıyordu. Defalarca kez gelmesini istesem de "zamanı var ""bir kere de sen gel bana " diyerek olayì şakaya vuruyordu. Bugün Fakültede ona kovuşacaktım.

Ela Göz meselesini kendi içimde derin kavgalara itsemde artık bu konunun kapanmasını ve konuşulmasını istemiyordum. Öyle de oldu. Kerem ben toparlanana kadar Ankara'da kendine bir otel ayarladı. Koray Ela Göz merağını sonunda içine atıp Eda'sıyla mutlu oluyordu. Yiğit görevleri yüzünden yeni bir eve Alya'yı taşımak yerine geçici bir süreliğine yanımıza yerleşti. Bizim açımızdan herhangi bir sorun veya değişiklik olmamıştı. Hayat. işte o durumları en karışık isimdi. Egemen'inin ondan beklentileri ve istekleri yüksekti. Hayat ise böyle hızlı adımlar atmaya hazır değildi. Sürekli bir iyi bir kötü durumda ilerliyordu ilişkileri. Bizim ilişkimizde 1 haftadır Ela Göz engeli vardı. Benim içimde onun rahat durmayacağına dair kaygılarımda bunu tetikliyordu.

Bornozu üzerime geçirip odama geçtim. Oldukça erken uyanmıştım. Kızlara güzel bir kahvaltı hazırlama fikri de çok cazip gelmişti bana. Üzerime Eda'nın elbiselerinden birini giyip saçlarımı özgür bıraktım. Rimel ve parlatıcı ile yüzümde gözümde hafif değişikler yaptıktan sonra sessizce mutfağa geçtim.

Patatesli omlet ve mis gibi sıkılmış kivi suyu hepimiz için harika olurdu. Patatesleri omlet için hazırlamaya başladım. Bir yandan da ocağa koyduğum yağa bakınıyordum. Patateslerle işim bitmiş onları pişmeye bırakmıştım
Buzdolabından çıkardığım kivileri güzelce soyup sıkılmaya hazır hale getirdim. Tüm işler bitince bende mutfaktaki minik aile masamıza kahvaltılıkları ve çatal bıçak takımlarını yerleştirdim.

İnsan sevdikleri için çıktığı yolda hiç yorulmuyordu bunu bir kahvaltı masası bile hissettiriyordu insana. Düşen çatalı değiştirme kırılan bardağı yerden toplayıp yenisini koyma yolumuza çıkan engelleri temsil ediyordu mesela. Ama sonunda rahat bir kahvaltıya ulaşmak için değiyordu.

Kahvaltı masasını hazırladıktan sonra sessizce hole geçip ayakkabılarımı cüzdanımı ve anahtarı alarak yavaşça kapıdan çıktım. Fırına doğru yola koyuldum. Sakin bir sokak vardı. Bu saatte nasıl sakin kalabilirsin dedim. Güldüm. Üstelik günlerden pazartesiyken. Kolumdaki saate baktım. 09.34. Demek ki insanlar çoktan gidecekleri yerlere varmışlardı. Kendimde güzel bir enerji hissettim. Belki de heyecandandır . Sonuçta fakülteye gitmek ve Bebek surat'a kavuşacak olmak yetiyordu heyecanlanmam için.