Poradnik pisania o koniach

31. Różne cz. 2

Kolejny rozdział z serii wszystko i nic. Po pierwsze, długość treningu. Należy uwzględnić tutaj standardowe dziesięć minut stępa przed i po jeździe, oraz ćwiczenia rozgrzewkowe. Czas treningu będzie dłuższy, jeśli jeździec zamierza wysoko skakać lub wykonywać skomplikowane elementy ujeżdżenia.
Treningi powinny odbywać się kilka razy w tygodniu, koń potrzebuje co najmniej jeden dzień odpoczynku. Nie oznacza to, że ma wtedy stać w boksie. Oprócz wyjścia na pastwisko nie zaszkodzi mu lekki spacer. Bohaterki opowiadań są zmuszone poświęcać swoim koniom sporo czasu lub wynająć ludzi do zajmowania się wierzchowcami.
Teraz kilka drobnostek:
- Konie rasy nieznanej, bez paszportu, nie mają prawa startu w zawodach regionalnych i wyższych. Oznacza to, że mogą brać udział w klasach do P włącznie.
- Na skokach i WKKW zaczyna się starty od klas miniLL/LL/L. Nie można zaczynać od P i wyższych, do tego potrzebne są licencje i klasy sportowe.
- Mówi się "ukończyłam zawody", "ukończyłam klasę N". Skończyć można na jakimś miejscu, np. "skończyłam na trzecim miejscu".
- Aby zostać instruktorem jeździeckim, trzeba mieć zdaną maturę i ukończone osiemnaście lat. No, chyba że robicie jazdy na nielegalu, co zdarza się bardzo często. Moje koleżanki w wieku czternastu lat udzielały lekcji innym dzieciom. Nie zawsze w okolicy była osoba z tytułem instruktora, więc takie zajęcia są niezgodne z prawem.

I jeszcze krótka informacja:
Od jutra rozdziały będą pojawiały się dużo rzadziej. Za to niedługo dodam dwie nowe pozycje: rysunki (nie tylko końskie) oraz moje przemyślenia (m. in. na tematy jeździeckie).