XII

4.5K 456 100
                                    

"Nicole Dei Alexandra, stop squirming! Bumababa tayo ng stairs."

"You! I hate you! I hate you! You caused this! (pointing at her injured foot)"

"It was an accident, Dei. Hindi naman kita tinulak for you to fall off the bed!"

"Hoy, Richard! Kung hindi ka biglang nagsalita, okay pa sana ako. Nakasama ako sa trip with the kids! We were supposed to have fun. And ngayon, ano? And you kidnapped me! And why did you take me out of the room?!"

"Yaya Pinky said you haven't eaten anything. Not dinner last night nor breakfast this morning!"

"Paano ako magbebreakfast e kinidnap mo na ako!"

"And you seriously think na I'll believe na you'll eat breakfast at that state? I know how stubborn you are!"

"Blah blah blah, how stubborn you are!", Dei mumbled, mocking RJ's voice

"What did you say? 

"Blah blah blah... E ayoko kumain, bakit ba?"

"Not on my watch. You are going to eat on time. And we are going to eat with my mother so that you will be forced to behave, you little brat!"

"Hijo, ginawa mo naman akong pangtakot. Magagalit yung Auntie mo, every two weeks pa naman ako magpaderma", Rose laughed. "O siya, kids sit down and eat. I know you two are hungry from all your bickering!"

"Si RJ po kasi. He won't leave me alone!"

"Kumain ka na lang nga!"

RJ was putting food on Dei's plate

"Auntie, are you expecting visitors?"

"No, Hija. Why do you ask?"

"There's a lot of food"

Rose smiled and replied, "Ah no, Hija. These are all for you. These are your favorites di ba?"

"Oo nga po e. I noticed. Thank you, Auntie!"

"You're welcome, Hija but it's RJ who asked these to be prepared. He's worried na hindi ka daw kumakain. Hija, take care of yourself."

"Opo, Auntie."

She turned to RJ and still gave him a nasty look.

Throughout lunch, RJ would be putting food on Dei's plate but before that, he'd slice the meat into small pieces. Dei would also do the same. This scene pleased Rose very much, she was telling to herself, Hello future grandkids. Your beautiful grandma is waiting

"Kids, I'm going to the grocery later and Merting will be arriving soon, we'll also be shopping for the farm. Do you want anything?"

"I'm good, Mom. Dei, ikaw?"

Dei's eyes lit up, "Auntie, ice cream!"

"Hija, we have ice cream in the fridge. RJ got all your favourites. Sige kids, I'll go ahead! Dei, we also have your favourite cakes in the fridge."

Rose left the dinning room. 

"Dei, are you feeling better now? How can I make it up to you, baby girl?"

Dei placed her index finger on her chin and pretended to think. She then typed vigorously on her phone. 

RJ's phone beeped. He opened the message.

"Dei, ang dami naman nito!"

Dei continued to ignore RJ.

**

"Yaya Virgie! Yaya Virgie, Where are you?"

"Oh, Samuel. Andito ka."

"May dala ako. Yung alaga mo kasi nagtext, gusto daw ng laksa at curry. Sabi ko ako na lang magdadala, huwag na papuntahin si Johnny. Yaya, kailan pa nahilig yung alaga niyo sa laksa at curry?"

Yaya Virgie smiled

"Yaya, magiging Uncle na ako? Sino ang girlaloo? Bakit hindi namin kilala? Kilala ba to ni Auntie Rose? Hindi ba nagalit si Auntie Rose, magiging tatay na yung bunso niya?"

Yaya Virgie hit Sam on the arms. "Ikaw talagang bata ka! Loko loko ka!"

"Wait, wait. Isa lang ang kilala ko na magkakandarapa si Ricardo na hanapin ang gusto! Yaya, dyan ka na muna!", Sam ran upstairs.

He could hear laughter in the hallway. He readied his phone. He knocked and opened the door. And took a photo immediately.

"SAAAMMMMMM!!!!", Dei screamed

"E kaya pala nawawala tong si RJ e, kasama mo pala. Dei, I'm sure para sa iyo yung dala ko ngayon. Nagtext itong si RJ, laksa and curry daw!"

"Thank you, Sam!!!! Kaya love kita e!"

"Teka, teka, ako ang nagtext kay Sam ah!"

"No! Hmmmph! Hindi pa din tayo bati!"

"Siya, siya, lovebirds, aalis na ako. Nakakaistorbo na ako! Maniningil pa ako ng mga renta."

"Anong lovebirds ka dyan!", Richard throws a pillow at Sam. Sam chuckles.

"Byeeee Sam!!! Thank you sa laksa at curry ulit!! Bye bye!!!"

**

In the car, Sam sends a photo to a group chat.

Sam: I found the lovebirds, laughing while watching Big Bang Theory. Two years itaga niyo sa bato, ikakasal yang dalawa!

Tuns: Samuel, sa lahat ng pustahan natin hindi ka pa nananalo, lalo na dyan sa dalawang yan

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Tuns: Samuel, sa lahat ng pustahan natin hindi ka pa nananalo, lalo na dyan sa dalawang yan. Ako mga 4 years pa yan. Bagal niyang si Faulkerson e! Mabilis pa ang pagong. 

Sam: Two years, dude! Naniniwala ako!

Jerald: May mga paniwala paniwala ka pa na nalalaman.  Baka naman naghihintay pa yan ng ilang solar eclipse. Tama si Tuns, mabagal talaga yang si Faulkerson, ewan ko ba kung bakit bulag yang dalawa na yan, bagay naman sila!

Sam: Tingnan niyo naman ang mga mata nila sa photo niya yan at ang body language! Ipupusta ko yung pinamanang restored vintage car ng tatay ko!

Rodjun: Sam, entrepreneurship ang course mo di ba, hindi naman psychiatry, may nalalaman ka pang body language, body language dyan. Sige, I will indulge you. Pupusta ko yung motorbike na ginamit ko noong nanalo ako sa Motocross. Hindi ako naniniwala na 2 years, it's too short of a time, simula noong nakilala natin yang si Faulkerson, ganyan na sila. Para manalo ka dyan sa 4 years na yan, kailangan i-untog mo ang ulo nailang dalawa pero sana hindi amnesia ang mangyari! Hahaha!

Mark: Kayo talaga, puro pustahan ang nasa isip niyo. Yung mga pustahan natin parang nagpapalit palit lang ng nanalo. Itong si Samuel lang ang wala pang panalo. 2 relo at 50,000 pesos na ang talo nito. Pusta ko mga 4 years. May kasamang pagtutulak pa yan. Si Faulkerson, mabilis sa ibang babae pero kay Mendoza, tiklop! Yung limited edition ko na relo, ang ipupusta ko!

Jerald: Samuel! Sigurado ka ba sa pinag-gagawa mo na ito? At ang lakas ng loob mo yung vintage car talaga ng tatay mo ang ipinusta mo, e mahal na mahal niya yun, mas mahal niya nga ata yun sa iyo e! Naku, pagnalaman yan ng tatay mo, babalatan ka niya ng buhay!

Sam: (realises what he's done) Teka, pwede ba yung sasakyan ko na lang?

Rodjun: Touch move! Walang bawian.

"What have I done!", A scared Sam tells to himself.





Tú Eres Mi SolTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon