Take The Empress' Heart Back

Chapter 62

bzzzzt bzzzzt

kinuha ko ang cellphone ko sa bulsa ko,  agad na napakunot ang noo ko nang makita ang nakarehistro sa screen ng cellphone ko, isang restricted number. i swipe the green button to answer the call

" make yourself ready, there is bomb in the plane " sabi ng nasa kabilang linya.

" what the hell are you saying? paanong?---" hindi ko natuloy yung itatanung ko dahil bigla na lang may sumabog " fvck" i hissed at dali-daling pinuntahan ang bahagi ng eroplano kung saan naganap ang pag-sabog..

" wag po kayong mag-panic.  kumalma lang po kayo " sigaw ng mga flight attendant sa mga nagpapanic na mga tao. lahat ng mga nasa kabilang bahagi ng eroplano ay nagpa-panic na " sir,  you should stay on your seat, we're going to do something about this " sabi ng isa sa flight attendant na lumapit saken

" where is the bomb? " i asked. nagtatakang tiningnan nya naman ako " FVCK! IF YOU WANT TO SAVE THOSE PASSENGER,  TELL ME. WHERE IS THE FVCKIN' BOMB" dahil sa pag-sigaw na ginawa ko ay napahinto ang taong kaharap ko maging ang mga taong kanina lang ay hindi na mapakali.

" f-follow me. sir " matapos nyang sabihin yun ay nauna na syang maglakad , sinundan ko naman sya. nakarating kami sa dulo ng eroplano kung saan may mga staff na nanduon pero ang pinaka-nakaagaw ng atensyon ko ay ang kulay pink na lunch box. improvised bomb. what the hell

" sir hindi po kayo pwedeng mangialam dyan " yan ang agad na sinabi saken ng lalaking staff nang lapitan ko ang bomba. i ignored him and just focus on the bomb. masyadong komplekado ang pagkakagawa kahit na improvised lang sya. " sir------"

" are you goin' to shvt your mouth or you will just let those people die? " i said to him coldly.  tumahimik na lang sya at mukhang natakot din ang iba pang staff na nandun dahil wala ng pumigil pa saken.

kinuha ko ang salamin na nakasabit sa polo ko at tinanggal ang kawit nun. i heard them gasp nang makita na patalim pala yun. hindi ko na sila pinansin pa at agad na hinanap ang pulang wire na kailang putulin, isang minuto na lang ang nalalabi but hindi naman ako nakakaramdam ng kahit na anong kaba dahil alam kong magagawa ko namang maputol yun. nang makita ko na ang kulay pulang wire ay pinutol ko na yun.

" tumigil na ang oras "

" oo nga, salamat sa Diyos " rinig kong sabi ng mga staff. tumayo na ako at muling binalik ang patalim sa salamin ko.

" maraming salamat po  at pasensya na rin kung hindi kami kaagad nagtiwala sainyo " sabi nung lalaki kanina na pumigil saken.

" sigurado ba kayo na ito lang ang bombang nandito sa loob ng eroplano? " tanung ko. nakita ko naman na nagtinginan sila na tila ba tinatanung sa isat-isa kung yun lang ba talaga ang bomba na nandito sa eroplano " yung kaninang sumabog----"

" plug po ang sumabog na yun sir, napagkamalan nyo po atang bomba dahil nakita nyo na nagpapanic na ang mga pasahero, nag-umpisa po silang magpanic nung nakita nung isang bata yung lunch box na yan at sumigaw nya na may bomba " paliwanag ng flight attendant na naghatid saken kanina.