Κεφάλαιο 39

632 133 357
                                    

"We're bored to death in heaven
And all alone in hell
We only want to be ourselves

We scream,we shout
We are the fallen angels"👑

Χρήστος P.O.V.

Βάλθηκα να την κοιτάω ξανά ακατάπαυστα. Το έκανα τόσες φορές από την στιγμή που μπήκαμε πάλι στα πούλμαν και πήραμε το δρόμο της επιστροφής, που πλέον είχα χάσει το μέτρημα.

Ο τρόπος που προσπαθεί να είναι χαρούμενη, να χαμογελάει και να υποδύεται την άνετη με κάνει να μισώ τον εαυτό μου που δεν μπορούσα να ήμουν εκεί πιο νωρίς. Γαμώτο, ήθελα να χαμογελάει στα αλήθεια. Να είναι ευτυχισμένη. Και σίγουρα αυτό δεν περιλάμβανε εμένα μέσα. Ο Νίκος δεν θα την άφηνε έτσι εύκολα. Απέδειξε για το τι ήταν ικανός να κάνει. Ευτυχώς δεν είχα δει την κωλόφατσα του από χθες το βράδυ.

<<Χρήστο φτάσαμε.>>άκουσα τη φωνή του κολλητού μου και αμέσως σηκώθηκα και βγήκα έξω, χωρίς να πω κουβέντα.

Ήμουν μπερδεμένος. Ένιωθα τρελός. Οι πόνοι στο σώμα μου είχαν υποχωρήσει και το επόμενο πρωί δεν υπήρχε κανένα σημάδι στη πλάτη μου. Οτιδήποτε που θα αποδείκνυε ότι αυτό που μου συνέβη δεν ανήκε στη σφαίρα της φαντασίας μου. Ή μήπως όντως ανήκε;

>>Πού θα πάμε τελικά;>> με έβγαλε από τις σκέψεις μου ο Δημήτρης.

Δεν τον κοίταξα στα μάτια. Δεν του είχα πει τίποτα, διάολε θα με περνούσε για τρελό!

<<Στη Palazzo.>>του απάντησα ξερά και με αργά βήμα πλησίασα προς το μέρος της Άλεξ. Είχα σκύψει να πάρει τη βαλίτσα της από το κάτω μέρος του πούλμαν, στο χώρο των επισκευών και τα μάτια μου δεν μπορούσαν να ξεκολλήσουν από το γυμνασμένο...πισινό σημείο της...

<<Άλεξ!>>της έκανα νόημα να έρθει κοντά μου κι εκείνη αφού αντάλλαξε ένα περίεργο βλέμμα με την Σταυ, ήρθε και στάθηκε απέναντι μου. Το πρόσωπό της ήταν κατακόκκινο. Με ντρεπόταν;

>>Ήθελα να σου πω ότι μιας και που σήμερα έχω γενέθλια, θα πάω με τα παιδιά στη Palazzo και αναρωτιόμουν αν ήθελες να έρθεις. Και η Σταυ και ο Γιώργος φυσικά...>>η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά. Την ήθελα τόσο κοντά μου σήμερα.

Με κοίταξε έκπληκτη και δεν έκανε κανένα κόπο να κρύψει το μεγάλο λαμπρό χαμόγελό της. Τόσο αληθινή και αυθόρμητη... Μου είχε κάνει ζημιά η κοπέλα...

<<Μα φυσικά...Τι ώρα;>>ρώτησε.

<<Κατά τις έντεκα...μου είπε η Σταυ αν είναι να περάσουμε να σας πάρουμε από το σπίτι της.>>της είπα.

In The Name Of Love ✅  #TYS19 Where stories live. Discover now