Κεφάλαιο 15

891 171 77
                                    

Δημήτρης P.O.V.

Άκουγα τον συνεχή θόρυβο του χτυπήματος του σάκου, εδώ και τουλάχιστον ένα τέταρτο.

Αναρωτιόμουν εάν έπρεπε να πάω να ελέγξω τη κατάσταση αλλά στην ανάμνηση της τελευταίας φοράς που είχα επέμβει, κάθισα ξανά στη καρέκλα του γραφείου μου, προσπαθώντας να λύσω την άσκηση στα μαθηματικά.

Ωστόσο ο θόρυβος από το κουδούνι της εξώπορτας με έκανε να απαναπηδίσω. Δεν ήταν κάνεις από την οικογένειά μου στο σπίτι οπότε σχεδόν τρέχοντας, κατέβηκα τις σκάλες κι έφτασα στο χολ.

Άνοιξα την πόρτα και στο κατώφλι βρισκόταν ένας καταϊδρωμένος Χρήστος, ντυμένος με αθλητικά καλοκαιρινά ρούχα.

Τα τατουάζ του βρίσκονταν μετά από καιρό σε κοινή θέα. Πάντα τα θαύμαζα.

Κι αυτόν. Για το θάρρος του και την αντοχή του να τα κάνει το σώμα του.

Κοίταξα το πρόσωπο του κι αμέσως κατάλαβα από το χρώμα του ότι δεν ήταν καλά. Μάλλον θα έφταιγε η φάση με τον Νίκο...

<<Έγινε κάτι;>> τον ρώτησα αλλά σαν απάντηση, με προσπέρασε και μπήκε στο σπίτι .

Με βαριά βήματα, κατευθήνθηκε προς το σαλόνι και με μια κίνηση, έβγαλε το κινητό από τη τσέπη του και το πέταξε πάνω στο τοίχο, κάνοντας το να σπάσει σε δεκάδες κομμάτια. Ήταν το τέταρτο που έσπαγε σε ένα χρόνο.

<<Χρήστο!>> φώναξα αγχωμένος και πήγα να τον πλησιάζω, αλλά εκείνος μου έκανε νόημα να μείνω στη θέση μου.

Στήριξε το κεφάλι του στο τοίχο και τοποθέτησε τα χέρια του δεξιά κι αριστερά. Έκλεισε τα μάτια του και πιεζε προς τη μεριά του τοίχου. Οι φλέβες στα χέρια του ήταν πλέον εμφανείς.

Έριξε μια γροθιά με το δεξί του χέρι, βγάζοντας μια κραυγή που με διαπέρασε, κάνοντας το σώμα μου να ανατριχιάσει. Γενικά ήμουν εξοικιωμένος με παρόμοιες αντιδράσεις.

Εκείνος δεν μίλησε κι απλώς κάθισε στο καναπέ, κρατώντας το ματωμένο του χέρι. Χωρίς να το σκεφτώ, πήγα στο μπάνιο και έφερα μια γάζα να του το τυλίξω.

Δεν αρνήθηκε, απλώς κάθισε με σκυμμένο το κεφάλι. Όταν τελείωσα κάθισα δίπλα του κι αποφάσισα να σπάσω τη σιωπή, αφού εκείνος εξακολουθούσε να κοιτάζει το πάτωμα, απρόθυμος να πει κάτι.

<<Μίλησε μου>> τον προέτρεψα με ήρεμο τόνο. Πέρασαν λίγα δευτερόλεπτα σιωπής πρώτου μιλήσει.

In The Name Of Love ✅  #TYS19 Where stories live. Discover now