Κεφάλαιο 19

754 163 135
                                    

Σκούπισα βιαστικά τα δάκρυα μου και γύρισα να τον αντικρίσω.

<<Γειά Νίκο...>>κατάφερα να πω ύστερα από κόπο.

<<Είσαι καλά; Τι κάνεις εδώ;>>με ρώτησε και έφερε το τσιγάρο που κρατούσε μέχρι τότε, στα χείλη του.

Έκανα να απαντήσω αλλά δεν βγήκε κανένας ήχος από το στόμα μου.

Αντίθετα, άρχισαν να μαζεύονται κι άλλα δάκρυα στα μάτια μου και η φιγούρα του θόλωσε. Αμέσως εκείνος με πλησίασε και με πήρε στην αγκαλιά του.

Τον έσφιξα επάνω μου και επικεντρώνοντας το βλέμμα μου στα δέντρα του κήπου, κατάφερα να συγκρατήσω τα δάκρυα μου.

<<Δεν ήθελα να σε ταράξω, συγγνώμη>> μου ψιθύρισε στο αυτί στοργικά.

Σήκωσα το κεφάλι μου και τον κοίταξα ευθέως στα μάτια. Με κοιτούσε σαν να είχε μπροστά του ένα εύθραυστο αντικείμενο που φοβόταν να μη σπάσει.

Πού να ήξερε ότι είχα ήδη σπάσει...

<<Δεν πειράζει, όλα καλά δεν ξέρεις εξάλλου...>> ψέλισα και ξανακάθισα στο παγκάκι που βρισκόμουν πριν. Εκείνος με μιμήθηκε.

Μείναμε σιωπηλοί για λίγο. Ευχόμουν να μη με ρωτήσει ξανά τι έκανα εδώ.

<<Εσύ τι κάνεις εδώ;>> τον ρώτησα στρέφοντας τη προσοχή μου επάνω του. Κοιτούσε το κενό καπνίζοντας.

<<Η γιαγιά μου...λογικά μέχρι το πρωί θα έχει πεθάνει.>> απάντησε και συνέχισε ανενόχλητος να καπνίζει. Δεν υπήρχε κανένα συναίσθημα τη φωνή του.

<<Αα...>> απάντησα απλώς. Δεν φαινόταν να την είχε σε ιδιαίτερη εκτίμηση.

<<Άλεξ, σχετικά με το μήνυμα τις προάλλες...δεν έχω λόγο να σου πω ψέματα...>> στο θύμηση του μηνύματος, οι παλμοί της καρδιά μου είχαν αρχίσει να αυξάνονται. Πήρα μια βαθιά ανάσα.

<<Ναι αλλά δεν μου εξήγησες τι σημαίνει επικίνδυνος>> αποκρίθηκα.

Πέταξε το τσιγάρο του κάτω, στα πλακάκια και το παρατήρησε για λίγο μέχρι να σβήσει. Έπειτα γύρισε και με κοίταξε.

<<Ο Χρήστος το καλοκαίρι έχασε τη μητέρα του.>>

Γούρλωσα τα μάτια μου. Έτσι εξηγείται η περίεργη συμπεριφορά του...Του έκανα νόημα να συνεχίσει.

<<Ο πατέρας του έφυγε για το εξωτερικό, αφήνοντας τον μόνο του γιατί δεν άντεχε τον πόνο του αποχωρισμου και του πρότεινε να έρθει μαζί του. Ο Χρήστος δεν ήθελε να φύγει από τον τόπο αυτό. Ήθελε να επισκέπτεται τη μητέρα του στο νεκροταφείο. Έτσι λοιπόν έμεινε. Μόνος του, σε ένα μικρό διαμέρισμα κάτω ακριβώς από το διαμέρισμα του κολλητού του του Δημήτρη, σε μια πολυκατοικία.>> συνέχισε.

In The Name Of Love ✅  #TYS19 Donde viven las historias. Descúbrelo ahora