"Sing me to sleep"
Ένιωσα ξανά τα βλέφαρα μου να βαραίνουν και νευριασμένη, ανακάθισα στον καναπέ, αρπάζοντας το κινητό μου από το τραπέζι του καφέ. Το ξαφνικό φως από το φωτισμό της οθόνης έκανε τα μάτια μου να τσούξουν αλλά γρήγορα συνήθισαν. Το ρολόι έλεγε πέντε και μισή.
Καμία κλήση. Κανένα μήνυμα. Τέλεια. Αρνητικές σκέψεις άρχιζαν να καταβάλουν το μυαλό μου, αλλά τις έδιωξα γρήγορα. Οι γονείς μου λογικά είχαν λαγοκοιμηθεί, αφού δεν ακούγονταν ποια συνομιλίες τους από τον επάνω όροφο.
Όταν έμαθαν ότι έφυγε ο Χρήστος, στα ξαφνικά, αφού παρέλειψα να τους πω για το συμβάν με τον Νίκο, άρχισαν να τσακώνονται και να τον καλούν στο κινητό μαζί κι εγώ, χωρίς βέβαια κανένα αποτέλεσμα. Η μητέρα μου δεν ήθελε να μείνει στο σπίτι και ο πατέρας μου επέμενε ότι είχε την ανάγκη μας.
Εντομεταξύ μετά από αυτό το περιστατικό είχα ξεχάσει τελείως τη συνάντηση με την Νικολέτα στο νοσοκομείο και είχα παρακαλέσει τον πατέρα μου να με πάει, όπως κι έκανε.
Εκεί βρισκόταν και η Σταυ και της εξιστόρησα το γεγονός με τον Χρήστο, αλλά δεν φάνηκε να καταλαβαίνει τη σοβαρότητα της κατάστασης. Ήταν θλιμμένη για τον Δημήτρη. Αλλά οι γιατροί είχαν πει ότι δεν ήταν κάτι το ανησυχητικό.
Σηκώθηκα από το καναπέ ξεφυσώντας και κατευθήνθηκα προς τη κουζίνα, προκειμένου να πάρω κανένα ντεπόν, αφού το κεφάλι μου με πέθαινε στο πόνο.
Έβαλα κι ένα ποτήρι νερό και τη στιγμή που πήγα να το πιω, άκουσα τον θόρυβο μιας μηχανής.
Βιαστικά, παραμέρισα τις κουρτίνες του παραθύρου και είδα όντως μια μηχανή και μια φιγούρα πάνω σε αυτή, αλλά φορούσε κουκούλα και δεν μπορούσα να διακρίνω ποιος ήταν.
Με τη καρδιά μου να χτυπάει δυνατά, δεν πήρα το βλέμμα μου πάνω από τη φιγούρα που τώρα περπατούσε με αργά βήματα προς την κυρία πόρτα του σπιτιού μου.
Είχα ξεχάσει να ανοίξω το φως έξω στο μπαλκόνι, οπότε και πάλι δεν μπορούσα να καταλάβω άμα ήταν ο Χρήστος.
Πλησίασα κι εγώ τη πόρτα και περίμενα για λίγα δευτερόλεπτα που μου φάνηκαν αιώνας.
<<Άλεξ...>>άκουσα ξεκάθαρα τη ταλαιπωρημένη φωνή του Χρήστου από την άλλη μεριά της πόρτας και χωρίς σκέψη το χέρι μου βρέθηκε στο πόμολο, ανοίγοντας τη πόρτα.
Δεν πρόλαβα να κάνω ή να δω το οτιδήποτε, αφού το σώμα του κατέρρευσε επάνω μου. Αυτόματα τον έπιασα από τη μέση αποτρέποντάς τον να πέσει κάτω, μαζί μου.
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
In The Name Of Love ✅ #TYS19
Paranormal> έκανα μια παύση για να βρω τη κατάλληλη λέξη. Σκέφτηκα το μάθημα των θρησκευτικών σήμερα και στο μυαλό μου ήρθε μια εικόνα που μου είχε αποτυπωθεί καθώς ήταν εντυπωσιακή. >>αγγελικό...>>συνέχισα.Εκείνος έκανε ένα βήμα μπροστά, περιορίζοντας το οπτ...
