In The Name Of Love ✅ #TYS19

Κεφάλαιο 10

"I'm not yours"

<<Στη ευθύγραμμη ομαλή κίνηση λοιπόν τι παραμένει σταθερό;>>το μάθημα της φυσικής όπως το δίδασκε ο καθηγητής ήταν πραγματικά βαρετό. Έκανε μισή ώρα με το ρολόι να εξηγήσει μια απλή άσκηση. Είχα βαρεθεί να σηκώνω το χέρι μου.

Ο Γκιντεόν ο οποίος καθόταν μπροστά μου μου μιλούσε συνεχώς και γενικά η συγκεκριμένη θέση είχε πολύ πλάκα.

<<Και για πες μου κάνα κορίτσι παίζει;>>τον ρώτησα.

<<Εε τώρα όχι... Εσύ;>>είπε κλείνοντας μου το μάτι.

<<Κοίτα,κορίτσι δεν παίζει...>>ο σαρκασμος μου κάποιες φορές δεν είχε όρια. Λυθηκαμε και οι δύο στα γέλια.

Με την Βαρβάρα είχαμε αποφασίσει να αλλάξουμε θέση και είχαμε μετακινηθεί στην αριστερά στήλη στο τρίτο θρανίο. Κάθε φορά που γυρνούσα το κεφάλι μου, το οπτικό μου πεδίο εντόπιζε τον Χρήστο.

Εκείνη την μέρα ωστόσο δίπλα του,αντί για τον Δημήτρη που από ότι είχα καταλάβει ήταν ο κολλητός του, καθόταν ο Νίκος.

Τη στιγμή που γελούσαμε με το "αστείο" μου το βλέμμα του Χρήστου συνάντησε το δικό μου αλλά ήταν ιδιαίτερα έντονο. Ντροπιασμενη κοίταξα την διπλανή μου, η οποία είχε ξαπλωσει στο θρανίο κουρασμένη.

Με την άκρη του ματιού μου παρατήρησα τον Νίκο να ψιθυρίζει κάτι στον Χρήστο. Αγνοόντας τους συνέχισα να σηκώνω το χέρι για να απαντήσω στην ερώτηση.

<<Ναι Αλεξάνδρα;>>είπε ο καθηγητής στρέφοντας τη προσοχή του σε εμένα. Μισώ να με αποκαλούν έτσι.

<Η ταχύτητα παραμένει σταθερή.>>είπα δυνατά.

<<Σωστά!>>είπε ικανοποιημένος από την απάντηση.

<<Καλά πώς τα ξέρεις όλα αυτά;>>με ρώτησε ο Νιγηριανός φίλος μου και γέλασα.

<<Απλώς τα ξέρω.>>απάντησα. Παρατήρησα ότι είχε καρφωθεί στο θρανίο του Χρήστου και του Νίκου.

>>Τι κοιτάς;>>ήξερα αλλά δεν γύρισα.

<<Όχι εγώ αυτός... Μα καλά τι..;>>δε πρόλαβε να τελειώσει την φράση του και χτύπησε το κουδούνι.

Πεταχτήκαμε όλοι από τις θέσεις μας κι εγώ έστριψα δεξιά, κατευθυνόμενη προς τη τάξη της Σταυ. Την βρήκα πάλι να μιλάει με το ίδιο παιδί. Μόλις με είδε, ήρθε προς το μέρος μου.

<<Τι γίνεται με αυτόν;>>ρώτησα πονηρά.

<<Με τον Μάριο; Τι γίνεται;>>είπε αθώα.