In The Name Of Love ✅ #TYS19

Κεφάλαιο 1

Τραγούδι: Sia-Alive

Ήμουν ευγνώμων που έβαλα κοντομάνικο μπλουζάκι κι όχι μακρυμάνικο. Ο ήλιος έλαμπε, δεν φυσούσε σχεδόν καθόλου και η θερμοκρασία ήταν υψηλή.
Φυσιολογικό για Σεπτέμβρη μήνα.

Μια κοπέλα πέρασε δίπλα μου, σκουντώντας με καταλάθως. Χωρίς να γυρίσει να με κοιτάξει, συνέχισε να περπατάει, μπήκε μέσα στο σχολείο κι έπειτα χάθηκε από τα μάτια μου. Την αγνόησα. Σταμάτησα να περπατάω για λίγο.

Κοίταξα το κτήριο μπροστά μου. Δεν ήταν κάτι σπουδαίο, ένα δημόσιο σχολείο και τίποτε άλλο αλλά ήταν όλα τόσα καινούργια για μένα. Έτσι μου φαίνονταν. Παρόλο που έχω μεγαλώσει σε αυτό το σχολείο. Μου φαινόταν τόσο απίστευτο που επιτέλους θα περνούσα εφτά ώρες την ημέρα σε αυτό. Το περίμενα καιρό

Το χρειαζόμουν.

<< Άλεξ!>> άκουσα μια γνώριμη φωνή πίσω μου. Γύρισα και χαμογέλασα στην Σταυρούλα τη στιγμή που έπεφτε στην αγκαλιά μου.

<<Καλημέρα>> της είπα στο αυτί.

<<Είσαι έτοιμη; >> μου ψιθύρισε.

Είχαμε γίνει λίγο επίκεντρο της προσοχής αφού αγκαλιαζόμασταν μπροστά στην εξώπορτα του σχολείου , αλλά δεν με ενδιέφερε καθόλου.

<<Νομίζω ναι...>>είπα και την κοίταξα στα μάτια. Είχαν γαλαζοπράσινο χρώμα και τα είχε τονίσει με λίγη δόση από την αγαπημένη της αντιαλλεργική μάσκαρα.

<<Πάμε, ο Γιώργος θα περιμένει μέσα.>> ξεκίνησε να βαδίζει πρώτη και ανεβαίνοντας τα σκαλιά φτάσαμε στο προαύλιο. Ήταν γεμάτο με παιδιά. Κάποια μου ήταν γνωστά αλλά τα περισσότερα όχι. Το βλέμμα μου περιπλανήθηκε στον οικείο χώρο και ένα σωστό αναμνήσεις άρχιζαν να με κατακλύζουν.

Άραγε είχα πράξει καλά που είχα έρθει σε αυτό το σχολείο...;

Το κουδούνι χτύπησε εκείνη τη στιγμή και με έβγαλε από τις σκέψεις μου. Ακολουθήσαμε αμίλητες με τη κολλητή μου το πλήθος παιδιών που συγκεντεωνόταν μπροστά από την κεντρική εξώπορτα, περιμένοντας τον λυκειάρχη.

Τότε παρατήρησα την μορφή του Γιώργου να έρχεται προς το μέρος μας. Ήταν αστείο το γεγονός ότι χθες είχαμε μαζευτεί και οι τρεις στο σπίτι μου και βρισκόμαστε σε μια τελείως ξέγνοιαστη διάθεση σε αντίθεση με τώρα. Φαινόταν κι εκείνος το ίδιο αγχωμένος.

<<Καλημέρα, τι λέει;>> φορούσε μια απλή κοντομάνικη μπλούζα κι ένα τζιν, σπάνιο πράγμα για εκείνον αφού εξαιτίας των περιττων κιλών του, κατέφευγε σε φόρμες.