Can you hear the silence?
Can you see the dark?
Can you fix the broken?
Can you feel my heart?♥
Ήταν έξι παρά τέταρτο και έξω κυριαρχούσε το απόλυτο σκοτάδι. Έκλεισα το φερμουάρ του μπουφάν μου και νυσταγμένη, με αργές κινήσεις μπήκα μέσα στο αμάξι.
Δεν είχα κλείσει μάτι όλη νύχτα καθώς αφού μίλησα μέχρι αργά με τα παιδιά κλήση, ακούγοντας τη Σταυ να μιλάει με ενθουσιασμό για τον Δημήτρη και αναφέροντας μου κάτι για τον Χρήστο αλλά τη διέκοψα απότομα, μη θέλοντας να μάθω το οτιδήποτε για αυτόν.
Κατάφερα και κοιμήθηκα λίγο μετά, αλλά ξύπνησα ξανά από έναν ακόμη συνηθισμένο εφιάλτη με το νοσοκομείο και το περίεργο αγόρι. Όπως ήταν αναμενόμενο μετά δεν ξανακοιμήθηκα.
Ξεφύσιξα κουρασμένη και κοίταξα προς το μέρος της μητέρας μου. Φαινόταν αγχωμένη, αλλά προσπαθούσε να μην το δείξει. Ωστόσο εγώ το κατάλαβα.
<<Μαμά όλα καλά θα πάνε. Μην αγχώνεσαι.>> την καθυσήχασα και μου έπιασε το χέρι.
<<Ξέρεις ότι λόγω της αρρώστιας μου δεν επιτρέπεται να έρθω, αλλιώς άμα το ήθελες θα ερχόμουν. Κοίταξε να περάσεις καλά και να προσέχεις αυτό θελω μόνο.>>
αποκρίθηκε χαμογελώντας μου και μέχρι να φτάσουμε στο σχολείο δεν μίλησε καμία μας.
Σταυ P.O.V.
Χαιρέτησα κι αγκαλιάσα τους γονείς μου και ενθουσιασμένη πέρασα τη πόρτα του σχολείου σέρνοντας τη μεγάλη βαλίτσα μου και μπήκα μέσα. Έκανε κρύο και είχα φορέσει και γάντια με ένα άσπρο σκουφάκι.
Το προαύλιο είχε γεμίσει με παιδιά τα οποία ήταν μαζεμένα σε πηγαδάκια. Προσπάθησα με τα ελάχιστα φώτα να εντοπίσω το Γιώργο και την Άλεξ αλλά δεν μπορούσα.
Τα γυαλιά μου είχαν θολώσει λόγω της χαμηλής θερμοκρασίας και προχώντας λίγο πιο μέσα, σταμάτησα να τα καθαρίσω.
Δύο ζεστά χέρια μου έκλεισαν τα μάτια και γνωρίζοντας ότι η Άλεξ έκανε τέτοια είδους αστεία έπιασα τα άγνωστα χέρια και τα χαϊδεψα αλλά εκείνη τη στιγμή κατάλαβα ότι δεν ήταν δικά της.
<<Ποιος...;>>ρώτησα σαστισμένη κι εκείνη τη στιγμή αποκαλύφθηκε μπροστά μου ο Δημήτρης.
<<Περίμενες άλλον;>>με ρώτησε με ένα πονηρό χαμόγελο και αμέσως ανακουφισμένη, τύλιξα τα χέρια μου γύρω από το λαιμό του.
Φορούσε ένα μαύρο παντελόνι φόρμας κι από πάνω ένα μπλε Nike μπουφάν, σχετικά χοντρό. Δεν φορούσε γάντια γεγονός που με παραξένευσε αφού τα χέρια του ήταν ζεστά. Στο ώμο του ήταν περασμένη μια μεγάλη αθλητική τσάντα.
YOU ARE READING
In The Name Of Love ✅ #TYS19
Paranormal> έκανα μια παύση για να βρω τη κατάλληλη λέξη. Σκέφτηκα το μάθημα των θρησκευτικών σήμερα και στο μυαλό μου ήρθε μια εικόνα που μου είχε αποτυπωθεί καθώς ήταν εντυπωσιακή. >>αγγελικό...>>συνέχισα.Εκείνος έκανε ένα βήμα μπροστά, περιορίζοντας το οπτ...
