Hoofdstuk 24

41 5 0
                                    

Een hard piepend geluid komt er uit een luidspreker aan het plafon. Eric en ik bedekken onze oren tegen het geluid. Het is hard en schel maar houd op na een paar seconden. Dan begint er een stem te praten:"Welkom Allebij, fijn dat jullie er zijn!" schelt een krakende stem door de kamer. "Alsof we een keus hadden?" mompel ik zachtjes. Eric hoort me en ondanks de situatie verschijnt er een glimlachje rond zijn mond. "Alsjeblieft, maak het jezelf gemakkelijk!" Terwijl dat word gezegd schiet er een bank uit de vloer en een twee persoon bed uit de muur. "Wat wil hij van ons? Dat we hier gezellig gaan zitten en doen alsof er niks aan de hand is?!" Eric haalt zijn schouders op en gaat op de bank zitten, een tv schiet er uit de muur en een afstandsbediening schiet er uit de bank leuning. "Het was hier al raar maar dit is echt gestoord!". 'Waarom genieten we er niet gewoon van? Misschien zijn we hierna nooit mee zo samen..." zegt Eric en hij kijkt me met een pruil lip en puppy ogen aan. Ik sla een zucht en ga zitten. Hij slaat een arm om me heen en ik leg mijn hooft op zijn schouder.

Eric heeft Jurassic Park op gezet en het is zo gezellig dat ik bijna vergeet dat we hier gevangen zitten. Wanneer zouden ze ons er uit laten? Ik besluit me er nu even geen zorgen over te maken en kruip nog wat dichter tegen Eric aan. Hij geeft me een kus op mij voorhoofd en laat zijn hoofd dan op de mijne rusten. "He! Ik ben geen hoofdsteuntje!" zeg ik lacherig en spring van de bank af. "Ow, ik weet zeker dat je dat wel bent en als je nu niet snel weet mijn hoofdsteuntje word dan zwaait er wat!" roept Eric nep boos. "En wat als ik dat niet doe?!" ik ren naar de andere kant van de kamer en blijf daar staan. Eric kijkt me aan met een brede grijns en springt ook van de bank af. "Je krijgt me toch nooit te pakken schreeuw ik,". "Dat had je beter niet kunnen zeggen," waarschuwt Eric mij. Nu rent hij achter me aan met zijn armen naar voren, klaar om me te grijpen. Ik laat een klein gilletje vrij als hij me te pakken krijgt en terwijl ik tegenspartel brengt hij me naar het bed. Hij springt met mij in zijn armen op het bed en kijkt me lachend aan. Ik schiet ook in de lach en uiteindelijk hebben we samen de slappe lach.

Rollercoaster (voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu