Hoofdstuk 3

71 6 0
                                    

Ik zit dus weer eens alleen in de pauze te eten, op mijn plekje naast de prullenbak... Ik prop net een boterham met pindakaas naar binnen als ik zie dat er, uit de tas van een meisje voor mij, een papiertje valt. Ik sta op loop er naartoe en pak het op. Ik wil het  papiertje terug geven, maar dan zie ik dat ze ineens verdwenen is. (waar is ze gebleven? Kan ze de grote verdwijntruc of zo?!)
Ik herinner me dat ik het papiertje nog in mijn hand heb. Ineens ben ik heel nieuwsgierig naar wat er op het briefje staat...

De Witte handschoen
Toegangskaartje 15 maart
8.00 t/m 10.00

De Witte handschoen... Waar heb ik dat ook al weer eerder gehoord..? Ik word uit mijn gedachte getrokken door de bel. Bah, ik heb geschiedenis, het saaiste vak ever!! Maar deze les blijkt dat anders te zijn...
Aan het begin van de les is het rumoerig, maar zodra de docent binnen loopt word het stil. Iedereen, ook ik, kijkt nieuwsgierig naar de jongen die achter de docent aan loopt.
Hij heeft prachtig blond haar, een hippe kleding stijl en zijn ogen... Wow... De mooiste ogen die ik ooit heb gezien! Ze zijn diep blauw met een groene gloed er in. Als ik zijn ogen aan het bewonderen ben kijkt hij me ineens recht aan, ik schrik me rot en kijk meteen weg.. Denk je dat hij heeft gezien dat ik naar hem keek? Ow wat gênant! Ik kijk voorzichtig weer zijn richting in. Hij kijkt nog steeds naar me, ineens zie ik dat hij een glinstering in zijn oog heeft. Heel even, en dat is het weer weg. Ik kijk snel weer weg en voel dat ik rood word. "Stomme Charlotte, wat zal hij wel niet van me denken!" Foeter ik op mezelf. Ineens hoor ik de docent zeggen:"Ga maar naast Charlotte zitten, Eric, daar is nog plaats." Langzaam loopt hij mijn kant op. "Hallo," zegt hij op een sexy manier ", ik ben Eric." (hoezo klinkt hij zo sexy?! Waarom vind ik hem sexy klinken?! Kappen Charlotte zeg gewoon hoi terug..) "Hallo," zeg ik zonder hem aan te kijken.

Rollercoaster (voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu