Hooftstuk 2

92 7 1
                                    

Ochtend, voor mij betekent dat: chagrijnige mensen, boze gezichten en ruzies waar zelfs de overburen last van hebben. Maar dit keer is het anders, mijn moeder ligt nog in haar bed, mijn zusje heeft een dag vrij en ik moet dus als enige naar school. Ik pak met tegenzin mijn tas in en maak mijn brood. Daarna pak ik mijn fiets uit de schuur en rij richting school. Als ik er aankom heb ik al meteen spijt van dat ik deze ochtend ben opgestaan, Carla en haar groepje staan al op me te wachten. Ik probeer er niet op te letten en fiets zo snel als ik kan naar de fietsenrekken. Zet mijn fiets snel op slot en ren naar binnen. Net op tijd, want Carla had me bijna gezien. "Fwiew," ze hadden me bijna te pakken gekregen. Al vanaf het begin van dit schooljaar pesten ze me en het word met de dag erger. Soms heb ik geluk, net als vandaag, dan ben ik hun net te snel af. Maar andere keren merk ik hun soms niet op en dan ineens krijg ik een schop tegen me kuit en een stomp in mijn maag. Een keer hadden ze de volledige inhoud van mijn tas in een plas water gegooid :"Dat word betalen," had Carla gezegd nadat ze dat had gedaan. Lekker dan, moet ik ook nog de schade van die stomme boeken betalen terwijl het hun schult was! Maar ja, plus saaie lessen volgen en alleen eten in de pauze gebeurd er niet zo veel meer op een normale schooldag.
Maar vandaag, was het anders...

Rollercoaster (voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu