Hoofdstuk 18

43 7 6
                                    

Als ik door de lange gang heen loop, krijg ik kriebels in mijn buik. Ik ga mijn vader weer zien! Als ik bijna bij de grote houten deur ben, hoor ik een raar geluid achter me. Ik draai me om, maar er is niks of niemand achter me. Het geluid klinkt weer. Alsof er iemand gemarteld word. Ik begin te lopen richting het geluid, ik moet weten wat het is. Als ik voor een boekenkast sta, is het geluid het luidst. Wow echt super cliché, de geheime kamer achter de boekenkast. Ik heb te veel horrorfilms gezien, dus ik weet dat er altijd een moordenaar achter de kast staat. Kom op Charlotte, natuurlijk zit er geen moordenaar achter. Voorzichtig probeer ik elk boek uit, maar er komt geen beweging in de kast. Nu word ik er echt moedeloos van, als er geen kamer achter de boekenkast is, waar komt dan dat geluid vandaan?! Moedeloos ga ik tegen de muur zitten. Als ik nog eens beter kijk, kan ik mezelf wel voor mijn kop slaan! Naast de boekenkast is een kleine smalle deur. Hoe kan het dat ik die niet gezien heb?? Ik spring op en loop naar de deur toe. Als ik deur open doe gaat hij met een zwaai open. Voor mij zie ik nog een hele lange gang, waar zou die naartoe gaan? Ik loop naar binnen, net als bij de deur gister valt deze met een klap dicht. De gang tocht en de witte tl-lampen geven niet echt een fijn sfeertje. Aan het einde van de gang is een deur (man at hebben ze hier toch met al die deuren?!) Nu zijn de kreten bijna oorverdovend, langzaam doe ik de deurklink naar beneden. Er schijnt nu een spleet licht door de gang, niet genoeg om doorheen te kijken, maar wel genoeg om een stem te kunnen verstaan. "JE DACHT DAT JE MIJ KON VERADEN! NOU DAT HEB JE VERKEERD GEDACHT!" Ik hoor een slag en meteen daarna een kreet. "Alstublieft, alstublieft, ik zal het niet meer doen, ik zal gehoorzamen!" Hoor ik een stem huilen. Ik sta verstijft voor de deur, want ik ken allebei de stemmen. Twee stemmen die ik niet bij elkaar hoor te horen. Ik weet niet waarom mijn vader hier in deze verborgen kamer Eric aan het martelen is, maar wat ik wel weet ik dat ik misschien beter had kunnen luisteren naar mijn moeder en Eric. Wat nu!!

Rollercoaster (voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu