Dicle Olmak

Bölüm 21:Bebeğin Beşiği Çamdan

🌟Müziği bölüm sonuna doğru açmanız tavsiye olunur.Keyifli okumalar.

Gözlerimin titreyen ışığında
yansımasına bakıyordu.Hiçbirşey demeden elimi avuçlayarak,sıktı.

İki kemerli siyah terliğimi ayağıma geçirdim.Başkanı ve diğerlerini arkamızda bırakarak yol üzerinde ki 6 katlı apartmandan çıktık.Elimi bıraktı.Arabasının kapısını açtı.Bindim.Gidiyorduk.
Dışarıda bardaktan boşalırcasına yağmur yağıyordu.Hiçbirşey konuşmuyorduk.Öfke doluydu.Bana hesap sormak için konağa dönmeyi bekleyemeyecekti.Arabayı sağa çekerek park etti.İki eliyle direksiyona kırarcasına vurup,bağırdıktan sonra dışarı çıktı.Bende indim.

Benim olduğum tarafa dolandı.

Yağmur yüzümüzü,omzumuzu,
sırtımızı ıslatırken Ali,kollarımdan tutarak beni sarstı."Neden kaçtın?"
Diye bağırdı.Elini indirdi."Ne kadar korktum haberin var mı?Önümde düşüp kaldın.Sana birşey oldu sandım."

"Korktum."Dedim.

"Korktum.Korkuyorum.Yeter yeter artık.Sana bin defa söyledim Ben varken,seninleyken,yanındayken hiçbirşeyden korkmana gerek yok."

Yutkundum.Yağmur doluyordu ağzıma,uzun kirpiklerime,koynuma...

Mırıldanarak

"Ya senden korkuyorsam"Diyebildim.

Ali,duraksadı.

"Ben sana ne yaptım?Küçük bir şeysin girdin odama,korkma diye alnından öpmedim.Okuyacağım dedin,ben koskoca Yamanoğlu,aşireti karşıma alıp seni okula gönderdim.Lan,kuş gibiydin dün gece seni koynumda ısıttım.Ben sana ne yaptım Dicle?"

Uzun boyu ile üzerime yürüdü.

"Bu kadar çok mu korkuyorsun benden?"Diye sordu önümde durup."Eğer korktuğun bensem,
giderim o zaman."Dedi.Arabaya bindik.Ağlıyordum.Gitme diye için için ağlıyordum.Yüreğim kabarıyor,
gözyaşlarım taşıyor daha şimdiden derin bir özlemle ağlıyordum.Gitme Ali,Dilara'nın Ali'si beni bırakma.
Senden başka kiminle avunurum ben.Sen gidersen kime sarılırım.Kimi izlerim gaz lambasında yanan alevin titreyen ışığında.Seher vakti yanımda olduğuna şükrettiğim,çay bardağını götürmeden evvel elimle sevdiğim,
yüzüme güldü diye günümü gün ettiğim adam,gitme.

Konağa varmıştık.
Kaynanam beni bekliyor olmalıydı.

Avludan geçerek sofaya girdiğimizde konağın hanımları etrafımı sardı.
Ali,odaya gitmişti.

"Yağmurda mı kaldınız."Dedi Nergis.
Dilan'ı,bana havlu götürmeye gönderdi.

İrem yenge,uzun tırnaklarını beyaz dişleri arasında sıkıntıyla kemirirken gözlerini üzerime dikmiş öylece bana bakıyordu.

Kaynanam geldi.Bastonuyla dizime dokundu.

"Yalancı.Ne zamandan beri kendini gebe sanıyorsun?"Diye sordu.
Başımı eğdim."Ne zamandan beri?"Dedi."Bir haftadır."Deyince kafasını salladı.Nergis,"Ebe,yatağının altında muska bulmuş.Dayım sana yaklaşmasın diye yapılmış."Dedi.

Yani bu demek oluyordu ki Sümbül Ana benim bakire gelin olduğumu bilmiyor,öğrenmemiş.

Gülümserken İrem yengeye takıldı bakışlarım.Muska yaptıracak kadar çok mu nefret ediyordu benden?

Ali,sırıksıklam bir halde elinde ufak bir valizle odadan çıkınca herkes Ona doğru döndü.Dilan,sırtıma havlu örtmüştü."Nereye oğlum?"Diye sordu Sümbül Ana.İçim yandı.Gidecekti demek."Gidiyorum Ana.İş çıktı.Gitmem lazım."Diye öptü anasının mukaddes ellerini.Ben,orada yokmuşum gibiydi.