Dicle Olmak

Bölüm 6:Annesinin kızı

Darmadağın olduğum o günün akşamında,evli olduğum halde okula devam edecek olmam,konakta büyük yankı uyandırmıştı.

Herkes bir ağızdan Ali'ye karşı çıkarak Onu iyice düşünmeden aldığı bu karardan caydırmaya çalışıyordu.
Evli barklı kadının ne işi vardı okulda.Elalemin yüzüne nasıl bakacaklardı?İtibarları iki paralık olacaktı.

Bütün söylenenlere karşı en başından beri tepkisiz kalan Ali Ağanın ayağa kalkması ile bir anda herkes suspus oldu.Ben,kapının kenarında,ellerim koynumda merakla hakkımda verilecek hükmü bekliyordum.Ali Sümbül Anaya dönerek

"Ana"dedi.Kendine hakim olmaya çalıştığı her halinden belli oluyordu.
Damar damar olan yumruklarından,
sinirlenince kızaran kara gözlerinden,burnundan solumasından,her halinden...

Ali,sözlerine devam edemeden,kirli beyaz yakalığının bir ucu düğmeye bağlıyken diğer ucu çözülüp göğsünden aşağı salınmış,elinde boyu kadar sırt çantası ve mavi önlüğüyle 8-9 yaşlarında güzel mi güzel bir kız çocuğu girdi içeri.Beni farketmeden yanımda durdu.

"Baba!"Dedi.Ali başını geri çevirip baktı.Baba!Baba!Baba!.Bu söz  durmadan kafamın içinde
yankılanıyordu.Meğer,Ali'nin bir kızı varmış.İrem yenge,küçük kızı apar topar çıkardı salondan.Ali kaldığı yerden devam etmek üzere yeniden Hanımağa'ya dönerek

"Ben Dicle ile ne diye evlendim Ana!Havin için!Ben 16 yaşında bir kızı kendime ne diye eş kabul ettim?Havin için! Havin'e bir Ana lazım.Bu kız çığırından çıktı Ben artık mukayet olamıyorum.diyen kimdi Ana?Sendin.Dicle,Havin sayesinde Bu konağın gelini oldu.Dicle benim karım değil Ana Havin'in uşağı.Benim Tek karım var.Oda Dilara.Başka kimse olmayacak.Dicle,Havin ile birlikte okula gidip gelecek.Havin'e göz kulak olacak.Ben,Ağanız olarak böyle karar verdim.Karşı gelen varsa şimdi konuşsun."

Hiçkimse sesini çıkarmadı.Ali,çıkmak için döndüğünde gözgöze geldik.Birşey söyleyecek gibiydi.Elimden tutup peşinden koşturmaya başladı.Havin'in odasına girdik.Babasının evlendiğini biraz önce yengesinden öğrenen küçük kız,babasını görünce gözyaşları içinde ayağa kalktı.Ali,Beni Havin'in karşısına geçirerek

"Bundan böyle senin Anan:Dicle.Tanışın"Dedikten sonra beni orada bırakıp gitti.Havin'i düğünde rezillik çıkarmasın,başımıza iş açmasın diye birkaç günlüğüne  İstanbul'da üniversite okuyan dayısının yanına gönderdikleri için benden yeni haberi olmuştu.

Bana nefretle bakıyordu.

"Sen benim Anam değilsin."diye var gücüyle bağırdı.Bir damla çocuğun ne kadar gücü kalmıştı ki zaten.İnci tanesi gözyaşları ay gibi parlayan yüzünden çenesine doğru damla damla süzülürken aynı annesine benzediğini farkettim.Al yanakları,
sivri çenesi,beyaz teniyle annesine o kadar çok benziyordu ki!

Önlüğünün kollarıyla gözündeki yaşları silerek

"Babam beni seninle cezalandırıyor ama hayır,olmaz! Sen benim Anam olamazsın."Küçük parmağını tehditkar bir şekilde sallayarak

"Ya sen gidersin yada ben seni göndermesini bilirim."dedikten sonra Beni,tartaklayarak odasından dışarı attı.

Ali,karısının yerini almaya çalıştığımı zannederek beni suçluyordu.

Havin,üvey anne olduğum için bana karşı intikam planları yapmaya başlamıştı bile.

Sümbül Ana da benden hazetmiyor,en kısa vakitte torun istiyordu.

Neredeyim Ben?