Mırıldanma!

317 27 23
                                    

Merhaba arkadaşlar!

2K olmuşuz! Çok mutlu oldum!

Yeni bir bölümle karşınızdayım! Biliyorum uzun zamandır bölüm yayınlayamıyorum fakat sebebini diğer bölümde söylemiştim. Herneyse vote ve yorumlarda sınır koymadığımı söylemiştim ama artık sınır koyma seviyesine geldik bence. Çünkü 22. bölümdeyiz ve çoğu okuyucu sadece okuyup geçiyor. Lütfen emeğe saygı gösterip yorum ve vote yapın..

Sınır 30 Vote , 25 yorum..

Herkese İyi Okumalar!..

⭐⭐⭐

Dedim tereddüt ederek.

"Birisinin hayatını mı mahvettin yoksa?"

Dedi şakayla karışık bir ifadeyle konuşmuştu.

"Bilmem belki etmişimdir."

"Eğer Legolas'dan bahsediyorsan..."

Cümlesini tamamlamadan sözünü kestim.

"İnan onunla hiç alakâsı yok."

Dedim. Bana göre çok daha sakin bir şekilde cümlesini tamamladı.

"O halinden memnun diyecektim sadece."

"Özür dilerim. Ben..Ben gerçekten bilmiyorum."

Dedim kafam çok karışıktı. Burayı bırakıp öylece gidemezdim. Hemde halkım beni yıllardır beklediği halde.

"Ben burayı bırakamam."

Dedim tek bir nefeste. Şaşırmadı bunu diyeceğimi biliyordu. Birden yüzüne içten bir gülümseme yerleştirdi.

"Hadi akşamki eğlence için hazırlanalım eminimki Legolas'a güzel gözükmek istersin."

Ona birşey demeden başımı salladım. Odama geldik ve ona dolabımı açarak konuşmaya başladım.

"İstediğini alabilir, istediğini kullanabilirsin. Kendini evindeymiş gibi hisset."

"O zaman seni ben hazırlayacağım."

Arwen bu konularda benden daha iyi olduğu için sesimi çıkartmak istemesemde gösteriş meraklısı değildim.

"Pekâla, bir şartım var."

"Seni dinliyorum."

"Ben gösterişi sevmem..."

Cümlemi tamamlamadan sözümü kesti.

"Biliyorum, biliyorum. Bana güvenebilirsin kendini bana bırak emin ol çok güzel olacaksın."

"Bende bundan korkuyordum."

Diye söylendim kendi kendime Arwen bana soluk kırmızı bir elbise doğrulttuğunda ona başımı hayır anlamında salladım.

"Bende beğenmedim zaten."

Dedi ve elbiseleri karıştırmaya başladı. En arkalarda duran göz alıcı güzellikteki elbiseyi gördüğünde yüzünde kocaman bir gülümseme belirdi. Hava kararmış ay gökyüzündeki yerini almıştı. Yaklaşık iki saattir hazırlanıyorduk.

"Artık aynaya bakabilirmiyim?"

Diye söylenerek sızlandım. Arwen son dokunuşlarınıda yaparak tacı başıma yerleştirdi. Ayağa kalktım. Aynanın karşısına geçene kadar elleriyle gözlerimi kapattı.

Ay ve YıldızWhere stories live. Discover now