Ay ve Yıldız

O ölmedi!

Multimedya: Tauriel'in çayırlığındaki ve düştüğü şelale. :)

⭐⭐⭐

Yaklaşık bir buçuk aydır köylerden orgları temizliyorduk. Köylerin arası iki üç günlük yol alıyordu. Şuan son köye doğru yol alıyorduk. En son gittiğimiz köyden bize yardımlarımızdan dolayı teşekkür edip iki tane at vermişlerdi. Atların birisine Arwen ve ben diğerinede Legolas ve Aragorn aldı. Legolas'la ağacın altındaki konuşmamızdan sonra hiç konuşmamıştık. O gün orda ne demek istemişti ki babası benden hoşlandığını ima etti. Ama artık öyle olduğunu sanmıyorum. Şimdi yeni tanışmış iki kişiyiz sadece.
Önüme bakarak bu düşüncelerden ayrıldım. Arwen çok hızlı at sürüyordu. Oraya kısa sürede varacağımıza eminim. Biraz daha yol gittikten sonra köye vardık. Köy çok güzeldi. Büyük bir kısmı çayırlıktı ve çayırlığın yanında da bir nehir vardı. Arwen attan indi. Aragorn etrafı gözetliyordu. Legolas' da atları bağlamak için geliyordu. Bende at dan indim. Ben indikten sonra Legolas bana seslendi. ( Carter Burwell- Plus que ma propre vie )

"Geçen seferki gibi bir aptallık yapmanı istemiyorum, Tauriel."
" Benimle konuşmadığını sanıyordum."
"Soruma cevap vermedin."
" Sende benim sorularıma cevap vermiyorsun, bana selam bile vermiyorsun."
" Merhaba."
" Merhaba."
Dedim onu takip ederek. Atları ağaca bağlarken Arwen'e baktım. Aragorn'la mutlu görünüyordu. Tekrar Legolas'a döndüm. Atları bağladıktan sonra beraber yürümeye başladık.
" Küsmüyüz?"
"Onu sana sormalı bir buçuk aydır benimle konuşmuyorsun."
" Afedersin. Ben biraz düşünüyordum."
"Neyi?"
"Boşver."
Kafamı salladım ısrar edersem kızacağını biliyordum. Aragorn ve Arwen bizden tarafa geliyorlardı.
" Etrafta ne org var ne de izleri belki biraz dinlensek iyi olabilir."
" Tamam."
Bizde tekrar yürümeye başladık.
"Geçen seferki gibi aptallık yapmayacaksın tamam mı?"
"Bilmiyorum."
" Geçen sefer bir şey olmamış olabilir ama çok dikkatsiz davranıyorsun. Onlarda zaten bunu istiyor. Bunu en iyi sen biliyorsun."
Dedikleri doğruydu. Onlar bunu istiyordu.
" Tamam, bu sefer dikkatsiz davranmayacağım."
Gülümsedi, onun güldüğünü görmeyeli çok zaman geçmişti nerdeyse unutmuşum. Biraz daha yürüdük ben bir yandan konuşarak onun önüne geçtiğimde o durdu. İleriye bakarak konuştu.
" Fazla uzaklaşmayalım."
Dedi ve beni kolumdan tuttu. Nerdeyse sürükleyerek oradan uzaklaştırdı beni.
" Bir sorun mu var? "
"Sanırım bu sefer daha çok geliyorlar. "
Kolumu bıraktı. Aragorn ve Arwen'i de çağırdı. Koşarak yanımıza geldiler.
" Ne oldu? " dedi Arwen.
"Daha çok geliyorlar. Onları hissedebiliyorum. Daha önceki köylerden birinde bir org haber göndermiş sanırım. Çok kalabalıklar."
"Onlarla başa çıkamayız. Daha önceki gibi bir tuzak yapsak."
"Bu işe yaramaz, bir daha oyuna geleceklerini sanmıyorum."
" Olsun yinede savaşırız."
Dedim. Legolas bana baktı 'hani aptalca bir hareket yapmayacaktın' der gibi. Bende sustum.
"Savaşıcaz."
"Daha öncede yaptığımız gibi."
Legolas kararlı adımlarla yürümeye başladı bir yandanda konuşuyordu. Bana kızmıştı ama o da benimle aynı fikirdeydi.
"Köylülerden alabileceğimiz neler var?" dedi Legolas.
" Ok ve yay var, birazda kılıç ama keskin olduklarını sanmıyorum. Elf kılıçları daha keskin."
" Biraz ok alsak daha iyi olur."
"Olur."
Onlar konuşarak uzaklaştığında Arwen yanıma geldi.
" Bu savaş dört kişiye göre büyük olacak gibi görünüyor."
"Yapabiliriz."
" Biliyorum yapabiliriz."
"O zaman neden korkuyorsun?"
"Sevdiklerimi bir daha görememekten, son bir kez daha.."
Haklıydı herkes sevdiklerini ölmeden önce son bir kez görmek ister.
"Haklısın ama ne olacağını bilemeyiz."
Arwen bana sarıldı. Bende ona sarıldım. O sırada Legolas bana bakıyordu. Yüzünde anlamsız bir ifade vardı. Diğerlerinin yanına doğru gittik. Onlar köylülerden ok ve yay almışlardı. Yine koruma çemberi oluşturmuştuk. Ve onların gelmesini bekliyorduk. Onlar kalabalık olduğu için köyden uzaklaştırmak amacıyla çayırlıkta duruyorduk.
Sağ tarafımda akan büyük şelaleye baktım. Oraya bakınca kendi çayırlığım geldi aklıma belki onu bir daha göremeyecektim. Oraya son bir kez baktım, derin bir nefes aldım ve önüme döndüm. Orgların ayak seslerini duyabiliyordum. Yaklaşıyorlardı. Legolas bana baktı ve önüne döndü. Şimdi onların sesini daha yakından duyuyordum. Ağaçların arasından çıkarak etrafımızı sarmışlardı. Korkmuyordum. Sonunda ölümde olsa onlarla savaşarak ölecektim. Bu sefer onlar bizden önce davrandı. Bize doğru koşmaya başladılar.
( Grizzly Bear - Slow Life )