Pangarap Ko'y Ikaw (boyxboy) - COMPLETED

30. WAKAS: Pangarap ko'y Ikaw

AN/ Hello! Ito na po ang huling chapter. Maraming maraming salamat po sa inyong suporta sa kwentong ito. Hindi ito aabot dito kung hindi dahil sa inyo. Magkita kita po tayo sa iba ko pang kwento. Enjoy reading and dont forget to vote and comment. =)

---

Ganon na lang ang hagalpak ko ng makita ko sa newsflash ang pangalan ng coffee shop ni Auntie Emy. Nadawit kasi ito sa gulo,yung artistang si Flexter Tuazon may sinapak na crew.

Pero ng makita ko ang picture nung crew na sinapak ay parang may naramdaman akong kakaiba. Parang kinabahan ako na ewan,parang bumilis ang tibok ng puso ko.

"Nagawa mo pang tumawa,na eskandalo na nga ang shop ng tita mo." ani Mom na nakalapit na pala.

Kunot noo ko syang tiningnan. "Mukha pa ba akong tumatawa Mom? Sino yung waiter na yon? Bago lang ba?" ang sabi ko naman.

"Siguro. Kina Aya yon nakatira. Probinsyano." ani Mom. "at isang bakla." dagdag pa nito. Nakaramdam tuloy ako ng inis kay Mom.

"Gago talaga yang Flexter na yan!" ang sabi ko at tumayo.

"Syempre ijo,showbiz,kailangan ng sympathy ng mga fans."

"Hindi na sya makakaulit." ani ko at tumayo. Pupunta ako sa kwarto,dun ko tatawagan si Tita Emi.

"Oh,san ka pupunta?"

"Sa kwarto po Mom." sagot ko at tinungo na ang kwarto. Pagkapasok pa lang ay tinawagan ko agad si Tita Emi.

"What do you want?" anito. Halatang nag aalala.

"I heard about the news." ang sabi ko naman. Hindi ko alam kung paano ko maipapasok sa usapan yung crew nya. Kinakabahan ako.

"Yeah. At uminit ang ulo ko sa Flexter na iyon. My god,hindi ko na sya idol! Mabuti na lang at nandito sina Aya,Jaii at Japhet para alagaan si Khalil. Kung pwede lang kasuhan yang--"

Khalil pala ang pangalan nya,cute.

"How was he?" ang pagputol ko sa tuloy tuloy na pagsasalita ni tita Emi.

"Who's he? Flexter?"

"No! Kailan pa ako nagkainteres sa lalaki?" ang agad kong sabi.

Ngayon pa lang. Ang bulong ng pag iisip ko.

"Sino ba?"

"Yung bago mong crew." ang mahina kong sabi.

"Huwaatt? My god Crayon! Kailan ka pa nag alala sa mga empleyado ko? Anong nakain m--wait?! Type mo ba si Khalil?"

Napalunok ako bigla dahil dun,kaya nasamid ako sa sarili kong laway.

"Y-yeah. Kamusta sya? Anong buo nyang pangalan?" lakas loob kong tanong. Saka na ako magpapaliwanag pag nakasigurado na ako.

Kaya simula ng araw na iyon,lagi ko ng naiisip si Khalil. Hindi ko alam kung ano na bang nangyayari sa akin. Nahihiya naman akong magtanong kina Mom and Dad,baka isipin agad nila na bakla ako.

One day,I was in the Mall,roaming,sight seeing. Ng bigla akong may nakitang pamilyar na mukha,bumilis agad ang pintig ng puso ko,hindi ako mapakali,gusto kong lumapit pero hindi ko alam ang sasabihin.

Nasa loob sya ng isang shop ng mga cellphone. Nagdadalawang isip ako kung lalapit ba o hindi. Hindi pa ako naging ganito katorpe,kilala akong kilabot ng mga babae,at ngayon natorpe ako sa isang binabae.

Ano ba ito? Gusto ko na ba talaga siya? Bahala na nga.

"Hi!" ang pagkalabit ko dito ng agad akong makalapit. Inihanda ko agad ang pamatay kong ngiti. At ng humarap ito ay parang nakakita ng multo,parang nataranta.