The girl from my dreams || Min Yoongi #BKAW18

XI

Όταν σπάστηκε το φιλί, με αγκάλιασε σφικτά καθώς ένιωσα δάκρυα στην μπλούζα μου.

Α:"Συγγνώμη για ολα." Ψέλλισε και με έσφιξε πιο πολύ στην αγκαλιά της καθώς έκανα το ίδιο.

S:"Δεν υπάρχει λόγος να ζητάς συγγνώμη..." Την φίλησα στον λαιμό και σπάζοντας την αγκαλιά την κοίταξα στα μάτια, σκουπίζοντας τα δάκρυα της. "Θα σου φέρω το φάρμακο σου..." Την σκέπασα καλά και έπιασα ένα χάπι από το κομοδίνο που υπήρχε δίπλα μαζί με το ποτήρι νερό και της τα έδωσα. Όταν τα ήπιε πήγα να βγω από το δωμάτιο ώσπου με σταμάτησε η βραχιασμένη φωνή της.

Α:"Εσύ που θα κοιμηθείς;" Είπε και γύρισα και την κοίταξα που πλέον ηταν ξαπλωμένη.

S:"Κάπου θα βρω." Της απάντησα και της χαμογέλασα στοργικά ενώ εκείνη ξεσκεπάστηκε κάνοντας μου νόημα να ξαπλώσω δίπλα της. Την κοίταξα απορημένος.

Α:"Σε παρακαλώ έλα να κοιμηθείς μαζί μου..." Χτύπησε άλλες δυο φορές το χέρι της στο στρώμα και με κοίταξε χαμογελαστή.

S:"Όχι πρέπει να ξεκουραστείς." Είπα επιτακτικά και γύρισα ξανά στην πόρτα.

Α:"Θα το μετανιώσεις..." Απάντησε και εκείνη επιτακτικά. Μόλις επεξεργάστηκα τι μπορεί να σήμαιναν τα λόγια της αμέσως γύρισα και κατευθύνθηκα αργά προς το μέρος της.

S:"Καλά καλά." Είπα ενοχλημένος και ξάπλωσα δίπλα της. Την κοίταξα που μου χαμογελούσε ικανοποιημένη καθώς με αγκάλιασε απευθείας.

Ένα σκοτεινό κοριτσι με συναισθήματα: σπάνιο σαν την Alice.

Την αγκάλιασα και εγω. Ήταν ζεστά και ήσυχα, αν εξαιρέσουμε τους δυνατούς χτύπους των καρδιών μας. Το αίσθημα της αγάπης και της φροντίδας κυριαρχούσε στην ατμόσφαιρα του δωματίου.

Ομως οι σκέψεις άρχισαν να με βασανίζουν. Σκέψεις με αρνητική προέλευση. Σκέψεις που δεν με άφηναν να απολαύσω την στιγμή που θα μπορούσε να ηταν η μοναδική στιγμή. Ήξερα πως το τέλος πλησίαζε και ήδη άρχιζε να χειροτερεύουν τα πράγματα. Φοβόμουν. Δεν ήθελα να την χάσω ή να της συμβεί κάτι.

Θέλοντας να αποφύγω τις φρικτές σκέψεις την κοίταξα που κοιμόταν στην αγκαλιά μου. Άκουγα να ρουχαλίζει σιγανά και γλυκά, σαν ένα μικρό παιδί που είχε συνάχι και ανάπνεε από το στόμα. Τα μακρυά μαυρα μαλλιά της ήταν πιασμένα πλεξούδα αλλά παρέμενε ξεμαλλιάσμενη. Το πρόσωπο της ηταν λευκό, με σταγόνες ιδρώτα στο κούτελο της. Χαμογέλασα ευχαριστημένος, καταλαβαίνοντας πως ο υψηλός πυρετός είχε πέσει. Ακόμα και έτσι παρέμενε πανέμορφη. Παρέμενε το κορίτσι που είχα ερωτευτεί μόνο με μια ανταλλαγή ματιάς.  Ήταν τόσο όμορφη στην αγκαλιά μου και ασφαλής διότι ήξερα πως κανένας δεν θα μπορούσε να την πειράξει.

Ένιωσα ένα δάκρυ να κυλάει από το μάγουλο μου καθώς χάιδεψα απαλά τα μαλλια της Alice. Την αγκάλιασα πιο σφικτά και κοιμήθηκα.

~ ~ ~ ~

...Τρέχαμε για το άγνωστο. Γελούσαμε ποια. Δεν υπήρχαν δάκρυα. Ήμασταν χαρούμενοι. Κρατιομασταν χέρι χέρι.  Σφικτά. Μπορούσα να ακούσω την φωνή της να μου μιλάει όλη την ώρα. Δεν σταματούσε να με ρωτά. Ηταν τόσες πολλές οι ερωτήσεις της, που είχαν γίνει ενα βουητό μέσα στο κεφάλι μου με αποτέλεσμα να μην μπορώ να καταλάβω τι μου έλεγε. Το μόνο που μπορούσα να ακουσω καθαρα ηταν αυτη η γλυκιά φωνή της ώσπου ακούστηκε ένας μεγάλος ήχος, σαν πυροβολισμός. Αμέσως η περιοχή πλημμύρισε με αίμα και σκοτείνιασε καθώς ακούγονταν κλάματα και δυνατές φωνές. Ένιωσα την καρδια μου να πονάει ξανά καθώς δάκρυα κυλούσαν από το πρόσωπο μου. Κοιτάζοντας αναστατωμένος τριγύρω, σταμάτησα απότομα σε μια κατεύθυνση που κοντοστέκοταν ένας μαυρο φορεμένος τύπος με καλυμένο πρόσωπο.

'Ψάξε και θα βρεις.' Ψιθύρισε και γέλασε σατανικά.

Τα γέλια μετατράπηκαν σε έναν γλυκό ψίθυρο:"Suga ξύπνα... Απλά είναι ένας εφιάλτης." Αμέσως ένιωσα ένα δροσερό κύμα να συναντάει το ιδρωμένο μου πρόσωπο. Χαλάρωσα τα μάτια μου και τα άνοιξα, αντικρίζοντας μια ανήσυχη Alice να βρίσκεται από πάνω μου.

Α:"Απλά ήταν εφιάλτης." Με φίλησε στο μάγουλο και ξανά ξάπλωσε δίπλα μου.

Ένας απλός εφιάλτης...(;)

•Συγγνώμη για τυχόν ορθογραφικά λάθη και αν δεν σας άρεσε το κεφάλαιο.;-;