Fake Friends ||L. D.|| ZAWIESZONA

18. To może zranić ciebie i mnie..

4 tygodnie później...

Jestem chora mam 38 stopni gorączki czuję się fatalnie i tak samo wyglądam leże w łóżku już 3 dzień, ale znalazłam plusy bycia chorym.

Nie musisz chodzić do szkoły.

Nie musisz się uczyć.

Masz wolne.

Przynoszą ci jedzenie do łóżka.

I możesz spać ile chcesz.

Tak nudzi mi się, sprawdziłam godzinę i jest 15:20 Co oznacza, że zaraz powinna wrócić Mia i Leo.

U Leondre widać postępy, że się zmienił i jest milszy dla innych i muszę przyznać, że nawet go polubiłam.

Przeglądałam sobie internety kiedy drzwi do pokoju się otworzyły, a w nich stała Mia z Kamilem.
Tak są już razem od 2 tygodni i prawie codziennie wraca z nim, a później gdzieś wychodzą i wraca gdzieś koło wieczora albo na drugi dzień.

Wkurzajace trochę, bo jednak chciałabym trochę spędzić z nią czas jak kiedyś.

-Hej Dani jak się czujesz- spytali równocześnie co było śmieszne.

-Jest już lepiej- podniosłam się do pozycji siedzącej- gdzieś wychodzicie?

-Tak zabieram Mię do kina- oznajmił Kamil.

-Potwierdzam- odezwała się Mia- dobra my lecimy jak coś to dzwoń.

-Czekaj, a wiesz może czy Leo już wrócił?

-Już dawno i podobno ma coś ci powiedzieć bardzo ważnego, ale nie wiem co- wzruszyła ramionami- pa.

-Pa...

Jeszcze chwilę tak siedziałam i miałam zamiar wstać i pójść do kuchni coś zjeść, ale do pokoju zapukał Leondre.

-Hej- powiedział smutno- jak się czujesz?

-Tak jak wyglądam- zaśmiałam się- co jest czemu masz taką minę?

-Muszę ci coś ważnego powiedzieć- usiadł obok mnie- ale boję się.

-Czego?

-Boję się, bo to może zranić ciebie i mnie- zaczął bawić się palcami.

-Chyba dużo mnie ominęło w szkole skoro nie wiem o co chodzi.

-To nie chodzi o szkołę.

-To o co- jestem coraz bardziej nie spokojna.

-Dzwonił Simon....