ZEHİR (1)

3. BÖLÜM

3. BÖLÜM

Gece sürekli bir şey olmuş gibi tedirgin bir halde uyanıp durdum. Her uyanışımda bulunduğum odaya olan yabancılığım beni aynı etkiyle ürkütmeye devam etti. Gördüğüm her rüyada başladığım yeni okulda ya dışlanıyordum ya derse geç kalıp hocalardan azar işitiyordum ya da bir şekilde rezil oluyordum. Bu yüzden sabah uyandığımda hayattan iki kat daha çok nefret ederek baktım etrafıma. Daha önce hiç özel okula giden arkadaşım olmamıştı o yüzden özel okullar devlet okullarından ne kadar farklı olurdu bilmiyordum ama dün Buket'i gördükten sonra içimde okuldaki herkesin onun gibi şımarık olacağına dair bir korku oluşmuştu. Korksam da kalkıp hazırlanmak ve o okula gitmek zorundaydım.

Yeni okulun forması düz siyah pileli etek, beyaz gömlek ve siyah kravattan oluşan sade ve güzel bir formaydı. Yaz için isteyen okulun arması olan beyaz tişörtlerden ya kısa kollu gömleklerden de giyebiliyordu; ben tişört giyersem günün ilerleyen saatlerinde üşürüm ve yanıma ceket almam gerekir diye uzun kollu gömlek giymeyi tercih ettim. Saçlarımı açıp krem ile elektriklenmesini yok ettikten sonra ayakkabılarımı giyip aşağı indim.

Annem ve yeni kocası Bay Ciddiyet çoktan kahvaltı yapmaya başlamışlardı, Buket ise ortalarda yoktu. Masaya otururken ağzımın içinde, "Günaydın," dedim ama kimse karşılık vermedi. Henüz adını öğrenmediğim, daha büyük olan hizmetçi kadın çayımı doldururken annem imalı bir şekilde öksürdü. İki kaşımı kaldırıp yüzüne baktım, kaşını gözünü oynatıp Adnan Bey'i gösterdi. Hiçbir şey anlamadığım için yüzümü buruşturup önüme döndüm.

Adnan Bey, "Gül? " dediğinde çayımı doldurup gitmeye hazırlanan kadın duraksayıp, "Efendim Adnan Bey?" diye cevapladı.

"Buket'i kahvaltıya çağırır mısın? Biraz acele etsin. "

"Tabii efendim. " Gül isimli kadın yanımızdan hızla ayrılıp merdivenlere yönelmişti ki Buket sallanarak merdivenlerden indi. Sarı saçlarını sıkıca at kuyruğu yaptığı için renkli gözleri daha çok ortaya çıkmıştı ve güzeldi. Güzel olması gıcık olmasını engellemiyordu ne yazık ki.

Anneme ve bana 'ben uyuz bir kızım' bakışı attıktan sonra karşımdaki sandalyeye oturdu. Buket'in çayı doldurulurken Adnan Bey bardağını biraz sertçe masaya bıraktı.

"Bundan sonra yedi buçukta herkes kahvaltı için masada olacak." Buket ve benim üzerimde sırayla gözlerini gezdirdi. "Siz ikiniz de okula beraber gidip geleceksiniz. "

Buket sinirle çatalını, tabağındaki peynire batırdı ama çatal neredeyse porselen tabağı kıracaktı. Buket babasından korktuğu için durumu kabullenmiş gibi görünüyordu ama ben bu kızla her sabah bir yolculuk yapmaya katlanamazdım.

"Ben otobüs ya da herhangi bir toplu taşıma ile gidebilirim," dedim Adnan Bey'e özellikle bakmadan. Tabağımdaki peyniri kesmek ile uğraşıyormuşum gibi yapıyordum.

"Neden Buket ile gitmek istemiyorsun? " Otoriter ve sert bakışlarını üzerimde hissedince bir korkak gibi davranmak istemeyerek başımı kaldırıp yüzüne baktım.

"Çünkü istemiyorum, "dedim. Buket karşımda gözlerini sinir bozucu bir şekilde devirdi. "Bir sebebi olmasına gerek yok. "

"O zaman taksi ile git, " diye bir öneride bulundu annem. "Otobüste sürünme."

"Otobüs ile gideceğim, " dedim kendimden emin, kararlı bir şekilde. Sanki bu zamana kadar hep özel araç ile bir yerlere gidiyormuşuz gibi annemin bir anda toplu taşımaların varlığından bihaber tavırları sinirlerimi bozmuştu. "Sizden olabildiğince az para almak istiyorum. "

"Gamze! " Annem tartışma çıkaracağımı düşünüp uyarınca ona döndüm. "Merak etme anne, huzurunu kaçırmayacağım. " dedim sahte bir tatlılıkla.