Karanlığın hâkim olduğu, vicdansızların avere avare gezdiği, bu dünyada ışık aramak bu biraz olanaksızdı...
Hayatımızdaki tüm olumsuzluklara rağmen mutluluğu aramak ve yine her zaman ki gibi başarısız olmak... Her zaman kaybetmek ve her zaman savaşm...
"Tahtı neylesin gönül; yanında duracak yoldaşım olmadıkça. Dünyayı hükmetsen neye yarar; sevdiğin kalbimde yer bulmadıkça."
__________
(14. Bölüm)
Keyifli okumalar.
...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ne? Bu, bu hatun, bu hatun az evvel ne dedi? Bu hatun dediklerini kulakları iştir mi Allah aşkına. Biri izah etsin zira kafayı yiyeceğim aman Allah'ım? He bre gafil! He bre ahiretten korkmaz, kitap bilmez cahil. İmdi seni elimden kim alacak, daha fazla dayanamayıp kızın üzerine uçtum mu desem fırladım mı, desem bilemiyorum lakin bildiğim tek şey vardı gözlerime Kara'nın gölgesi çoktan sinmişti. Ahiret bilmez kızın üzerine atlayıp hunharca dövmeye başladım o, sırada Ateş Bey, sessini işitmem ile hazırladığım sille-yi tokat yukarıda asılı kalmıştı.
"Enda Hatun, dur artık yeter. Cengaver Gardaşına bir şey söyle. Cengaver? Cengaver? Kime diyorum Enda, bak hatunu bırak elimden bir kaza çıkmadan. Enda sana derim dur artık, Cengaver gardaşına bir şeyler de, Cengaveeer siz beni işitmez misiniz.!"
Allah, Allah hadi ben kendime hakim olamıyordum anladım, lakin Cengaver'cim sen ne için kıza 'bu gece sen bittin hatun' bakışı atıp durursun. Cengaver'cime son bir kez daha alttan baktığımda o da benim gibi epey sinirlenmişti eee kimim Ağabeysi.
Lakin dilimin tutulup, kalbimin annesini kaybeden deli tay bir gibi çarpmasıyla, aklım başıma gelmişti. Ateş Bey, beni taşıyarak öbür tarafta attı. Bu- bu bey ne yaptığını zanneder. Bu- bu ne hadsizlik!
"A-a Ateş Bey'im siz, siz ne yaptın-"
Deyip sözlerim boğazımda bir yumruk gibi takılı kalmıştı, ben ve beraberimdeki hatta meymenetsiz hatun bile ağzı açık bize bakıyordu. Ne için öfkelenip bağırmam bende bilmem lakin en kısa zaman da öğreneceğim. İşin komiği ise kalbimden geçenleri öfke ile dudaklarıma kadar getiririm lakin söylemek bir türlü nasip olmaz, yüreğimin ne için böyle yaptığını ben de anlamış değilim. Ah kalbim ah ahh. Bari sen bana ihanet etme, sen korkak biri de değilsin imdi neden gönlünden geçen sözleri dilinden esirgersin de hele.
Lakin son zamanlara doğru yaşadığım bir çok şeyden daha önemli bir şey öğrenmiştim.
aşk; tene değil yüreğe hapis olmakmış. Bunu anlamamak için avare olmak gerek.
Ateş Bey'e baktığımda bana suç işleyen ve sonradan hatasını anlayan çocuk gibi baktığında ve bende ona seni hiç affetmeyeceğim diyen anne bakışı atıp ardından hemen affeden bir bakışım vardı.
"Bana öye bakma Enda! Ben sana ve ağabeyine durun dedim, siz beni işitmediniz. Bana öyle bakma dedim Enda! Sana dur dedim."
Lakin nasıl söyledi yüzüme kükreyerek. Hiç korkmadım.
