"What's your problem bro? Can't you see? She must be brought to the clinic." I heard Allain cursed. What's his problem by the way? Oh right! Pinaghintay ko nga pala siya. He's probably mad at me.

"I'm not your brother." Seryoso nitong sabi. Mukhang hindi naman natinag si Ivan.

"Uh...Allain...he's just trying to help." Pagsingit ko upang matigil na ang tensyon sa pagitan namin.

"See." Ivan shrugged his shoulders. "I'm just trying to help here." A smirk was plastered on his face right now. Naku naman! Baka lalo lang magalit si Allain.

"Be sure to know whose girl you are trying to help." Napaawang ang bibig ko. "I hate it when someone tried to claim what's mine." Naguguluhan akong nag-angat ng tingin sa kanya.

"Whoa! Chill man! Hindi pa nga kayo kasal binabakuran mo na nang ganito. Pag yan nasakal." May pagbabanta sa tono ng boses niya. Mas lalong kumuyom ang kamao ni Allain at nag-igting pa lalo ang kanyang panga.

"Don't worry. I'll send you our wedding invitation." Nalaglag ang panga ko tsaka napatingin sa mukha niyang sobrang seryoso. "I'll be glad to invite you. I guess that would help for you to know your place...so back off."

"Allain...tama na." Sabi ko nang mukhang hindi na maganda ang nangyayari. Wala naman kasing ginagawang masama si Ivan. Nagmagandang loob lang talaga siya. "Ivan I'm sorry--- Allain!" Hindi na ako nakaangal pa nang buhatin ako ni Allain in a bridal style.

Ang ilang nakakita sa amin ay napahinto pa.

"Hindi ba si Allain yun?"

"Yung nag-iisang tagapagmana ng Del Valle's"

"Ay oo! Siya yun. Shit! Teka...si Cline ba yung buhat niya."

"Close ba sila?"

"Eh? Kala ko si Ford..."

Hindi ko na narinig pa ang usap-usapan nila. Tahimik lang akong nilapag ni Allain sa kanyang Audi. He checked my left foot. Bahagya akong napadaing.

"I'll bring you to the hospital first." Seryosong sabi niya sa akin.

"Allain about what---"

Lumingon siya sa akin. "Save that later. We'll talk after you get the treatment." Napangiti ako tsaka tumango sa kanya. Improving!

I twisted my left foot kaya pala ito medyo kumikirot. Hindi naman gaanong malala, mukhang nabigla lang talaga ang kaliwang paa ko. Minasahe ito ng doctor kanina at mas okay na ang pakiramdam ko. Niresitahan niya rin ako ng gamot upang tuluyang gumaling at mawala na ang kirot.

Maayos ko na naman itong naitatapak pero inalalayan pa rin ako ni Allain. Ang Swerte ko naman!

"Now let's talk." Nanatili kami sa loob ng kotse niya bago lumabas para kumain sa isang restaurant.

"Tungkol saan? And are we really getting married? Invited si Ivan? May best friend ako...siya yung bridesmaid ko---" Natigilan ako sa mga sinabi ko tsaka tinakpan ang bibig ko. Masyado naman ata akong excited. Well, excited naman talaga ako.

"About that...can we delay our wedding?" Diretsong tanong niya sa akin. Kumabog ng husto ang dibdib ko. I thought we're getting married soon dahil gusto niya.

"Pero..." Nanggigilid na naman ang luha ko. Akala ko pa naman binibigyan niya na ako ng chance.

"Hey..baby..." He said huskily. Nag-angat ako ng tingin sa kanya. Para siyang nahihirapan. "Baby...look at me." He's sweet husky voice is already taking over my whole system. Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko. "I want to delay our marriage." Napasinghap ako.

"B-bakit?" At tuluyan nang kumawala ang mga luha sa mga mata. "Y-you dont--"

"It's not like that." He cupped both of my cheeks with his hands. "Listen to me..." Puno ng pagsusumamo ang kanyang boses. He wiped my tears away. "I want to know more of you. I don't want to make the same mistakes again." Naalala ko yung shrimp incident. "Instead of marrying you when you turned 18. I suggest we live under the same roof first." Namilog ang mga mata ko.

"You mean..."

"When you turned 18, which would be our engagement party..." Napaawang ang bibig ko na siya ko ring tinikom agad. "...you will be living with me. Pag nagpakasal agad tayo... Hindi kita maasikaso. I'm finishing my degree and at the same time training under my dad." Humugot siya ng malalim na hininga.

"I understand. I will understand. Okay lang naman sa akin kung hindi mo ako masyadong maasikaso. I'm not a kid anymore." Dire-diretso kong sabi tsaka bahagyang lumayo sa kanya. Pinalis ko ang mga luhang patuloy sa paglandas mula sa aking mga mata.

"That's not the point here Cline." Sabi niya na tila ba hirap na hirap sa pinapaliwanag niya.

"Wala akong panghahawakan kung hindi tayo ikakasal." Halos pabulong kong sabi.

"You'll be my fiancée. And then let's both wait until we're both stable. I'm still on my parent's side. I'm still depending on them." Gusto kong matawa. He's already independent! Well maybe because he's still training under his dad that's why he's thinking he's still dependent.

"You don't want to marry me!" Giit ko. Nagpupuyos ang damdamin ko. "All along I thought you're giving me a chance."

"I'm giving you a chance here. I want to know you more. I'm opening myself up to you. You want me to marry even if you don't know a thing about me and me to you?" Tumaas ang boses niya. Nahiya ako. May point kasi siya. Totoo lahat ng sinasabi niya. I am being immature again. Compared sa kanya ay totoong mature na talaga siya kung mag-isip.

"I get it." Halos pabulong kong sabi. Pagod nang makipagtalo pa.

"Look...baby...please." Masuyong sabi niya. "I don't want you to think that I don't want to marry you. You have me. I'll be your fiancé. We're getting married. But not soon."

"Okay..." I'm not mad. I'm just upset but hearing those words from him. I think it's best to trust him. I love him and maybe after years he loves me already.

"I want to be successful first." But he's already a billionaire. Baby pa lang siya ay yun na ang tadhana niya. But knowing Allain, kahit alam niyang limpak-limpak na ang pera niya pati ang mga properties na pagma-may-ari na niya ay gusto niya pa ring patunayan ang sarili niya.

He doesn't want to claim that he's already a billionaire until he made his own name through his hard work.

"I want to be successful when I already build my own family." He said and why do I feel like he's planning to build a family but I'm not there. Ano ba yan Leanna Cline! He already gave you an assurance. Dapat magtiwala ako. Trust is important in every relationship. But the question is... are we already in a relationship?

I'll be his fiancée soon. I might just consider that.

"Who's that boy by the way?" Natigil ako sa pag-iisip nang muli siyang magsalita. Nagtatakang lumingon ako sa kanya. "The boy who held you." He clenched his jaw.

"Ah. Si Ivan yun. And he didn't do that on purpose. He's just trying to help." Paliwanag ko.

"Really huh?" He playfully smiled while touching his chin. "I don't think so baby..." Damn! He just laughed sexily!

"Uh...it's just normal." What? Napailing ako sa tinuran ko.

"Stop entertaining boys." Giit niyang muli.

"I'm not!" Sinamaan ko siya ng tingin. Ngumisi lang siya. Bahagya siyang lumapit sa akin.

"You should tell them someone already owned you...baby." Namilog ang mga mata ko. Dumagundong na naman ang tibok ng puso ko. Natauhan lang ulit ako nang bahagya siyang tumawa. "Let's go." At para akong batang sumunod sa kanya.

He held my hand and we enter the restaurant.

Endless Tears in Every Heartache [Completed:2016 ]Where stories live. Discover now