Selam. Biliyorum hem geç hem güç oldu ama rezalet bir durumdayım. Kısa bir bölüm ama idare edin artık fic bitmek üzere, hepimiz çok sıkıldık farkındayım. Artık ben de başka şeyler yazmak istiyorum siz başka şeyler okumak istiyorsunuz ve bir fictionı bu kadar uzatmak hiç akıl kârı değil. Neyse, karneleri de aldınız. Ee nasıl? Umarım sömestrda güzelce eğlenip dinlenirsiniz. Ben yapamıyorum bari siz yapın. Bu kadar uzattığım içi afedersiniz.
İyi okumalar 😘
♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣
1 Hafta Sonra*
Baekhyun sabahın erken saatlerinde yeni kotunun içine sığmaya çalışırken Yifan yavaşça gözlerini açtı.
"Nereye gidiyorsun?"
Küçük olan duyduğu sesle yerinde sıçrayarak kocasına döndü.
"Ödümü kopardın! Kyungsoo'ya gidiyorum."
Yifan duvardaki saate bakıp kaşlarını çattı. Bir yandan geriniyor bir yandan da hesap soruyordu.
"Bu saatte mi? Uyuyordur o."
Baekhyun nihayet pantolonun düğmesini kapatabildiğinde derin bir nefes aldı.
"Uyandı bile, az önce konuştuk. Dün Chanyeol için pasta yaptık beraber, bugün ona sürpriz mi ne yapacakmış."
"Gelsin kendi alsın kocasının pastasını.Yat yanıma da koklaşalım biraz."
Baekhyun gülümseyerek yatağa ilerledi ve Yifan'ın fazla uyumaktan şişen dudaklarını hızlıca ağzının içine çekti. Mırıldanarak öpüyor, ara sıra ısırıyordu. Nefessiz kalıp saçları dağıldığında yavaşça çekildi.
"Gitmek zorundayım aşkım."
****
Kyungsoo üzerindeki mavi sabahlık ve şişmiş gözleriyle tezgaha dayanmış kurabiye kemiren Baekhyun'a kahve yapıyordu. Kendisi için bol sütlü, onun içinse sütsüz ama şekerli. Asla şaşmazdı.
"Anlat artık Kyungsoo, ne dedi sana Jongin?"
"Bekle, uykum açılmadı daha. Yanlış ya da eksik anlatmak istemiyorum."
Baekhyun sabırsızca kahvesini aldı ve bir yudum içti.
"Nereden alıyorsun bu kahveyi? İçimi çok yumuşak."
"Chanyeol getiriyor, bilmiyorum."
Kyungsoo da kahvesini aldı ve komşusunun peşine takarak salona geçti.
"Hadi artık anlat."
"Gittiğimde beni gördüğü için şaşırdı tabii ki. Beklemediği belliydi."
"Ne dedi?"
"Eski konuları biliyorsun, özür diledi falan. O kısım önemli değil. Sehun onu aramamış, siz de telefonunu alıp interneti kesmişsiniz. Çok kötüydü."
Baekhyun arkasına yaslanıp derin bir nefes aldı.
"Yifan ile baş edemiyorum. Çok inatçı. Telefonu verdin mi?"
"Evet. Onu bu kadar destekleyeceğini zannetmiyordum."
"Hala desteklemiyorum. Çok kızgın ve üzgünüm. İstediğim tek şey de ayrılmaları ama bunu Jongin'in kendi isteğiyle yapmasını isterdim. Oğluma bunu yapamam, o bu kadar perişan olmuşken olmaz. Sadece biraz burnu sürtsün istiyorum."
Kyungsoo bacaklarını toplayıp iyice yayıldı koltukta.
"Sehun eve gelip gidiyor."
"Biliyorum. Jongin sağlam bir dayağı hakediyor aslında. Bazen Yifan'ın kulağına fısıldayasım geliyor."
