Herkese merhaba.
Haftada bir bölüm atıyorum artık, okul açıldığı için yoğunum malesef. Beni mazur göreceğinizi umuyorum, sonuçta hepimiz öğrenciyiz. (aegyo)
Ficin 25. Bölümüne geldik. Bununla beraber 27 bölüm yazdım aslında. Ağır mı gitti, hızlı mı oldu, kafanızda soru işareti kaldı mı bilmiyorum. Bunları bana mesaj ya da yorum olarak yazabilirsiniz. Ya da ask.fm hesabımdan yazabilirsiniz. Ficle alakası olmasa bile bana istediğiniz her konuda ulaşabilirsiniz. 35.2k olduk ama farkettim ki arkadaşım olmayan hiçbir okurumla bir sohbetim olmamış birebir olarak. Sizinle iletişimde kalmak istiyorum, yazışmak istiyorum.
(Ask hesabımın linki profilimde var alaska_wu olarak da bulursunuz zaten.)
♥♥♥♥♥♥♥
Jongin az önce sevgilisine zorla yaptırdığı hindi kapamayı yerken mırıl mırıl sesler çıkarıyor ve kuyruğunu oradan oraya sallıyordu.
"Hyung çok lezzetli olmuş!"
Sehun yarım bir gülümseyişle omuz silkti.
"Eh, yılların tecrübesi diyelim. Üzerine limon sıkmayı dene bir!"
Yarım limonu tam kedi çocuğun tabağına uzatmıştı ki esmer bir el tarafından durduruldu.
"Hayır! Ete limon sıkmayı sevmiyorum."
"Gerçekten mi? Koreli olduğuna emin miyiz?"
"İnsan bile değilim ki damak zevkim doğup büyüdüğüm ülkeye göre değişsin?"
"Bunun insan olmakla alakası yok ki. Hem buna içerlediğini bilmiyordum."
Jongin sessizce etini dürtmeye devam etti. Konuşmadan önce tabakta duran haşlanmış patatesi etin üzerine koydu ve yavaşça ezmeye başladı. Hepsini ezdiğinde biraz da karabiber döktü üstüne. Bıçakla kestiği ufak lokmayı ağzına atıp çiğnedikten sonra konuşmaya başladı.
"Bende bilmiyordum. Bazen kedi melezi olmasam nasıl olurdu diye merak etmiyor değilim."
"Merak etme. Seni sen yapan şeyler kuyruğun ve kulakların. Seni böyleyken çok seviyorum, seviyoruz. Eğer bir kedi çocuk olmasaydın babanlarla hiç tanışmazdın, böylece benimle de tanışmazdın. Bu ihtimal öyle boş hissettiriyor ki bana. Düşünsene o gün Baekhyun orada başka bir kedi çocukla eve dönmek isteseydi... Çok boş hissettiriyor."
"Biliyorum. O hissi yani... Bende bazen eğer başkaları beni evlat edinseydi ne olurdu diye düşünüyorum ve bu beni ürpertiyor, midemde tuhaf bir gerginlik oluyor. Ama kaderimizde birlikte olmak varmış değil mi hyung? Belki de beni fakir bir aile alırdı, onlara yardımcı olmak için çalışırdım. Senin yanında yamak olurdum ve bana kapılırdın?"
"Fakir aileye gerek yok, yamağım olsana."
Jongin bu teklif hoşuna gitmiş olacak ki kahkahalarla gülmeye başladı.
"Gülmesene, buraya ilk geldiğinde Baekhyun beni arayıp onu çalıştır aklı başına gelsin demişti. Eh bizim mutfağın nasıl yoğun olduğunu biliyorsun. Seni her ne kadar affetsem de ufak bir cezayı hakettin."
Kedi çocuk aniden gülmeyi kesip gözlerini kıstı.
"Sen ve babam... Çok gaddarsınız!"
"Bu da bizim tarzımız hayatım. Artık okulun tatil olduğuna göre yarın başlayalım."
