Medyayı mutlaka ama mutlaka dinleyin, bayılıyorum bu şarkıya. Girişte yazan sözler bu şarkıya ait. Umarım siz de seversiniz. ♥♥♥
İyi okumalar~
◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Cómo decir que me parte en mil Nasıl anlatsam las esquinitas de mis huesos, eklemlerimin bin parçaya bölündüğünü que han caído los esquemas de mi vida hayatımın tüm eskizlerinin dağıldığını ahora que todo era perfecto. tam o anda her şeyin mükemmel olduğunu. Y algo más que eso, dahası me sorbiste el seso y me decían del peso beynimi yıkadın de este cuerpecito mío nehirleşip akan que se ha convertío en río. bu körpe bedenin ağırlığından, de este cuerpecito mío bedenimin ağırlığından que se ha convertío en río. konuştular Me cuesta abrir los ojos gözlerimi aralamak zor y lo hago poco a poco, yavaşça yapabiliyorum no sea que aún te encuentre cerca. seni hala yanımda bulamam diye. Me guardo tu recuerdo saklıyorum hatıranı como el mejor secreto, koca bir sır gibi que dulce fue tenerte dentro. ne hoştu içimde ve benim olman
********
Jongin'in ailesi tarafından zorla Kore'ye getirilişinin 3. günüydü. 3 gündür odasından çıkmamıştı, Yifan ve Baekhyun evde olmasa bile odada kalıyordu.
Yardımcıları Bayan Kim'in getirdiği yemekleri yemiyordu, sadece tek öğünde birkaç parça atıştırıyordu. Bu kadar kısa sürede ne kadar ağlanabilirse ağlamış ve bağırıp çağırmıştı. İki babasının da onun acısına ve çırpınışlarına bu kadar dirençli olması beklediği bir şey değildi, sürekli bunu düşünüp her defasında hayret ediyordu. Baekhyun o Japonya'ya gitmeden önce sadece vitrinde görüp iki kez baktığı bir gömleği sırf beğendi diye akşamına alıp odasına bırakan bir babayken şimdi nasıl onun bu kadar perişan olmasına göz yumuyordu? Yifan kalbi kırılmasın diye istese uğruna canını vereceği oğlunun kalbini kendisi nasıl bu kadar kırabiliyordu?
Elbette hiçbir şey demeden bu ilişkiyi kabul edeceklerini beklemiyordu Jongin, beklemesi aptallık olurdu zaten. Ama bu kadar yıpranmayı da hiç hesaba katmamıştı ki.
Sehun'dan başka bir şey düşünemiyordu. Özlemek ne tuhaf şeydi, her dakika içindeki yangın çoğalıyor ciğerlerini paramparça etmeye yelteniyordu. Böyle zamanlarda Jongin ölüme çok yakın olduğunu düşünüyordu hep. Pencere atlayabileceği kadar yakındı, banyodaki jiletler bileğini kesebileceği kadar yakındı, ecza dolabında duran ilaçlar içebileceği kadar yakındı. Lanet olası dünyada Jongin'e uzak olan tek şey sevdiği adamdı. Kedi çocuğu bu özlem ve acıya rağmen ayakta tutan şey yine Sehun'un kendisiydi. Anıları aklına her geldiğinde bu durumda bile gülümsetecek kadar güzeldi.
